یک جراح و فلوشیپ زنان، زایمان و ناباروری، با اشاره به استفاده از روش های پیشرفته درمان ناباروری، گفت: مراکز درمان ناباروری در کشورمان، از تمام تکنیک های پیشرفته در این زمینه برخوردارند.

روش های افزایش شانس موفقیت درمان ناباروری/توصیه های قبل از عملIVF

سلامت نیوز:یک جراح و فلوشیپ زنان، زایمان و ناباروری، با اشاره به استفاده از روش های پیشرفته درمان ناباروری، گفت: مراکز درمان ناباروری در کشورمان، از تمام تکنیک های پیشرفته در این زمینه برخوردارند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،فرناز فاطمی، با بیان اینکه ما معمولا درمان ناباروری را با روش های ساده تر شروع می کنیم، اظهارداشت: هرچه روش های مورد استفاده پیشرفته تر باشد میزان موفقیت درمان ناباروری نیز بالاتر می رود. با وجود تمام پیشرفت هایی که در علم تولید مثل صورت گرفته است متاسفانه موفقیت صد در صد نیست.

وی افزود: البته در ایران و در مرکز درمان ناباروری ابن سینا شرایطی فراهم است که تمام تکنیک های پیشرفته وجود دارد و ما می توانیم شانس موفقیت بارداری را تا ۵۰ درصد افزایش دهیم و در سطح بهترین مراکز ناباروری دنیا باشیم.

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا، در خصوص اهمیت ساختار رحم در میزان موفقیت درمان های ناباروری، گفت: یکی از اجزای اصلی عمل IVF رحم است که جنین باید در آن لانه گزینی و رشد کند، بنابراین سلامت رحم از اهمیت بسیاری برخوردار است. لذا، بهتر است قبل از شروع سیکل IVF از حفره رحم یک ارزیابی داشته باشیم.

فاطمی با عنوان این مطلب که راه های مختلفی برای بررسی حفره رحم وجود دارد که هر کدام معایب و مزایای خودشان را دارند، ادامه داد: ما انواع مختلفی از میوم های رحمی را داریم، میوم می تواند از دیواره رحم به سمت بیرون رشد کرده باشد(ساب سروزال) که هیچگونه تاثیری روی باروری ندارد، شانس موفقیت را کاهش نمی دهد و به جراحی و درمان هم نیازی ندارد. نوع دیگری از میوم هست که داخل حفره رحم رشد می کند(ساب موکوزال) و به علت آنکه داخل حفره هستند و با لانه گزینی تداخل ایجاد می کنند، شانس باروری را کاهش می دهد و در صورت بارداری احتمال سقط را بالا می برد.

وی تاکید کرد: بنابراین توصیه می شود قبل از عمل IVF در صورت وجود میوم جراحی انجام شود، چرا که برداشتن آن شانس موفقیت را افزایش می دهد. در خصوص میوم هایی که داخل دیواره رحم رشد کرده و وارد حفره رحم نشده اند(اینترامورال) باید گفت انجام عمل و برداشتن آنها تاثیری در بارداری نداشته است. در مورد پولیپ های رحمی در مطالعات دیده شده، جراحی و برداشتن آنها نسبت به هیستروسکوپی تشخیصی به تنهایی شانس موفقیت IVF را دو برابر افزایش می دهد.

فاطمی افزود: چسبندگی های رحمی در بیمارانی که قبلا عمل جراحی انجام داده اند، کورتاژهایی که منجر به عفونت شده اند می توانند شانس موفقیت بارداری را کاهش دهند و ما باید قبل از انجام عمل IVF، از هیستروسکوپی استفاده کنیم یعنی با استفاده از دوربین داخل رحم را مشاهده کرده و با برطرف کردن چسبندگی ها شانس موفقیت را افزایش دهیم.

وی با اشاره به اینکه بررسی لوله های رحمی از طریق عکس رنگی و به صورت دقیق تر به وسیله لاپاروسکوپی انجام می شود، گفت: در عمل IVF به علت آنکه جنین مستقیما در رحم قرار می گیرد، انسداد لوله های رحمی چندان تاثیر گذار نیست و تنها در یک مورد مشکلات لوله های رحمی در میزان موفقیت IVF اثرگذار است. وقتی ما تجمع مایع در لوله های رحمی داریم (هیدروسالپنکس) که در اثر عفونت های قدیمی، چسبندگی ها، جراحی ها و سایر علل ایجاد می شود.

این جراح زنان و زایمان، تاکید کرد: اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می شود که تورم لوله با سونوگرافی هم قابل تشخیص باشد. وقتی ما در عملIVF جنین را به حفره رحم منتقل می کنیم، موادی که داخل لوله تجمع پیدا کرده است می توانند بر روی جنین اثر سمی داشته باشند و سبب دفع جنین از رحم شوند به همین علت در مواردی که این مشکل وجود دارد قبل از انجام IVF و انتقال جنین با انجام عمل لاپاروسکوپی، لوله های درگیر را به طور کامل بر می داریم و یا اینکه لوله را می بندیم به گونه ای که ارتباط لوله با رحم قطع شود و دیگر مواد داخل لوله نتوانند با جنین و رحم ارتباطی داشته باشند.

فاطمی در خصوص میزان تاثیرگذاری خراش آندومتر برای درمان افرادی که سیکل های ناموفق قبلی دارند، تاکید کرد: در خراش آندومتر در واقع عملکرد به صورت بهبود زخم است و به طور کلی در هر قسمت از بدن که زخمی باشد برای بهبود آن، سلول های التهابی و فاکتورهای رشد به  محل زخم آمده و باعث بهبود آن می شوند و در خراش آندومتر هم از این عملکرد استفاده می شود یعنی در زمانی حدود یک ماه قبل از انتقال جنین و با استفاده از هیستروسکوپی این کار را انجام می دهیم. داخل رحم، حفره رحمی و لوله ها را به خوبی می بینیم و اگر مشکلی همچون چسبندگی باشد همزمان آن را برطرف می کنیم و نهایتا در بالای آندومتر جایی که جنین قرار است بر روی آن لانه گزینی کند چند خراش کوچک داده می شود و در این فاصله زمانی یعنی از زمان ایجاد خراش آندومتر تا انتقال جنین، سلول هایی که به این محل می آیند تا سبب بهبود زخم شوند می توانند موثر باشند تا شانس لانه گزینی جنین افزایش یابد.

این جراح زنان و زایمان افزود: ایجاد خراش آندومتر به طور معمول برای کسی که اولین بار است می خواهد انتقال جنین انجام دهد به کار نمی رود و معمولا انجام این روش برای افرادی که ۲ تا ۳ بار انتقال ناموفق داشته اند، توصیه می شود.


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha