سلامت نیوز:مقوله «احترام به خود» برای داشتن یك شخصیت قوی و متعادل، جایگاه بسیار عمیق و تعیینكنندهای دارد. اما به واقع از این موضوع چه تصوری در ذهن خود داریم؟ آیا این مقوله از جنس فكر و شناخت است یا احساس یا حاصل تلفیق و كشاكش این دو. قطعا سرمنشا هراحساسی، همان تجربههای عینی و ذهنی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ،لحظهای مكث كنید تا چند نكته منفی را كه درباره خودتان گفتهاید به یاد آورید، بیندیشید آنها به «احترام به خودتان»، چه شكلی بخشیدهاند، آیا هیچ یك از این جملهها حرف شما نیز هست؟«من آن قدر خنگم كه نگو»«با این بد بیاری كه من دارم، حتما شكست میخورم»«از خودم متنفرم»اگر ذهنتان را با اندیشههایی چنین فرودست برنامهریزی كنید، سطح «احترام به خودتان» همانجا باقی میماند. شاید بهطور خود آگاه متوجه نشوید كه در طول روز چند بار ازاین جملههای منفی استفاده میكنید. اما با اندكی صرف وقت وخودآزمایی دقیق، میتوانید از این شیوه تفكرتان كه به صورت عادت درآمده، آگاه شوید.
با عوض كردن اینگونه تفكر میتوانید سطح خویشتن دوستی خود را عوض كنید. «احترام به خود» ، بزرگترین هدیهای است كه ما میتوانیم به خودمان بدهیم. احترام به خود پایه واساس زندگی خوب است. درحالی كه مقوله «احترام به خود» اگر در دوران كودكی در یك بستر تربیتی سالم، شكل گرفته باشد به فرد كمك خواهد كرد كه در آینده از آسیبپذیری هیجانی و در برابر استرسهای مختلف مصون باشد. زیرا وقتی كودك اجازه پیدا میكند «من» خود را به صورت مستقل گسترش و شكل دهد؛ احساس ایمنی و اعتماد بنیادین را تجربه میكند كه بعدها میتواند در كلیه مراحل زندگی او را حمایت كند. روانپزشكان معتقدند احترام به خود، برمیگردد به ارزشی كه فرد برای خود قایل است. هرچقدر این ارزش قویتر و پختهتر باشد این احساس نیزدر سطح بالاتر و بهطور فراگیرتری شخصیت فرد را دربرمیگیرد. به این ترتیب آنچه افراد از خودشان تعریف و تصور میكنند بر انگیزهها، نگرشها و رفتارشان در سراسر زندگی تاثیر میگذارد. احساس احترام به خود در سطح پایین معمولا با گروهی از مشكلات دیگر مثل ضعف دانش و اطلاعات، عدم موفقیت در انجام وظایف، ضعف در اتباطات خویشاوندی و دوستانه، خشونت و اختلالات عاطفی مثل افسردگی همراه است. پذیرش خود و رسیدن به یك چشمانداز مثبت در زندگی با رشد مقوله احترام به خود به صورت سالم، ارتباط پیدا میكند.
افرادی كه به خودشان و تواناییهایشان اعتقاد دارند عموما بیشتر از این احساس برخوردارند كه در نهایت تمایل به شادزیستن و هیجانات مثبت را در آنها گسترش میدهد. افرادی كه از عزت نفس بالا بهره میجویند، هیچگاه در زندگی در زیر فشار انتقاد خرد نمیشوند یا به واسطه طرد شدن، احساس نابودی نمیكنند. آنان ازشما به خاطر «راهنمایی سازنده تان» تشكر میكنند. راههای دیگری كه افراد میتوانند برای رشد احساس احترام به خود، در پیش گیرند این موارد است: شناختن ویژگیهای مثبت خود، تشخیص موارد و محدودههای بسیار موفقیتآمیز، برنامهریزی برای حمایت از دوستان و خویشاوندان، تمركز بر فضیلتها و تواناییهای خود و نه، ماندن و غرق شدن در ناتواناییها و واماندگیها، عدم اندازهگیری و تعریف ویژگیهای خود با استانداردهای دیگران، پذیرش برخی ریسكها و خطرها برای دستیابی به موفقیت و فراگیری هدفگذاری واقعگرایانه. به اضافه اینكه، افراد میتوانند از طریق مشورت با روانپزشكان، روشهای رشد احساس احترام به خود را فراگیرند. بیتردید همه، فقدان احترام به نفس را در شرایط خاص و مهم زندگی خود( كه شاید بیش از سایر زمانها به آن نیاز دارند را ) تجربه میكنند. قطعا همه میدانیم مجموعه عوامل گوناگونی این احساس را درما ایجاد میكنند: محیط، انتظارات و تجربیات شخصی و اجتماعی. برای مثال، پژوهشهای اخیر نشان میدهد كه بدرفتاریهای زبانی و بیانی، در دوران كودكی اثر منفی زیادی براحساس احترام به خود افراد میگذارد كه تا دوران بزرگسالی ادامه مییابد. بعضی افراد، از شكاكی و سوءظن نسبت به خود رنج میبرند و همواره در برخورد با هرمسالهای دنبال پیداكردن اشتباه و خطای خود هستند.
این نگرش بهطور طبیعی به احساس احترام به خود آنها بهطور جدی آسیب میرساند. پژوهشگران مسائل اجتماعی میگویند پیامهای تبلیغاتی از جمله عوامل محیطی است كه میتواند این احساس را مخدوش كند. طرز تفكر ما درباره خودمان تاثیرات شگرفی برتمام جوانب زندگی ما دارد. افرادی كه برای خویشتن ارزش مثبتی قائلند، عموما به عنوان نشانههای خارجی رضایت درونی، حالت توازنی رانشان میدهند و احساس امنیت و آرامش خاطر را منتشر میسازند. چنین افرادی به دیگران وابستگی ندارند زیرا آموختهاند چگونه بهترین دوست خود و بزرگترین مشوق خویشتن باشند. آنان شركتكنندگان، مبتكران وچارهسازانی هستند كه موجب به حركت درآمدن ماشین اجتماع میشوند. افرادی كه از عزت نفس بالا بهره میجویند، هیچگاه در زندگی در زیر فشار انتقاد خرد نمیشوند. آنان ازشما به خاطر «راهنمایی سازنده تان» تشكر میكنند. زمانی كه با پاسخ «نه» مواجه میشوند، هیچگاه آن را به معنای طرد خودشان تلقی نمیكنند.
نظر شما