سلامت نیوز:یک پژوهشگر اجتماعی گفت: در بحث کودکان کار هنوز مسأله را به‌درستی نمی‌شناسیم و اطلاعات درستی نسبت به پراکندگی جغرافیایی، توزیع جنسیتی و وضعیت آنان نداریم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آنا،لطف‌الله محسنی در خصوص بحث کودکان کار اظهار کرد: در بحث کودکان کار اختلاف‌ نظر وجود دارد، بدین معنی که مردم فکر می‌کنند کودکان کار بچه‌هایی هستند که در خیابان به دست‌فروشی، فال‌فروشی، پاک کردن شیشه ماشین‌ها و یا تکدی‌گری مشغول هستند، در حالی که بحث کارِ کودک مفهوم خیلی گسترده‌ای است.

وی تصریح کرد: کودکان کار در سراسر کشور هستند، در روستاها، خانه‌ها، کارگاه‌های زیرزمینی، صنایع، در خدمات و کارهای بسیار متنوع، از باربری گرفته تا خانه‌شاگردی، مراقبت از بیماران، کار کشاورزی به‌ویژه عمدتاً در مزارع؛ بنابراین باید در جهت حمایت از آنان برنامه داشته باشیم.

معاون اجتماعی انجمن حمایت از کودکان کار با اشاره به سازمان‌های متولی این امر، همچون وزارت بهداشت، آموزش‌وپرورش و وزارت کار، افزود: در حمایت از کودکانی که به علت فقر مجبورند در کوچه و خیابان کار کنند، سازمان بهزیستی مسئول است، اما اساساً حمایت از کودکان و رعایت حقوق کودکان وظیفه همه نهادهای حکومتی است و سازمان بهزیستی از لحاظ پتانسیل‌های اجرایی، ذخایر مالی و منابع انسانی توانایی برخورد با چنین پدیده‌ای را ندارد.

این فعال حوزه کودک در پاسخ به سؤال خبرنگارما  مبنی بر اینکه، آیا تاکنون طرحی برای ساماندهی کودکان کار صورت گرفته است یا خیر، افزود: پیش‌نویس طرحی توسط سازمان بهزیستی تهیه و به تصویب شورای اجتماعی رسید و مصوب شد که در ارتباط با ساماندهی کودکان کار، همه نهادهای رفاهی و سازمان‌های حمایتی از کمیته امداد گرفته تا نهادهای عمومی مثل شهرداری‌ها دیده شد، ولی در اجرا دارای مشکلاتی بود که سازمان نظارتی آن، از اقتدار و توان اجرایی لازم برخوردار نبود.

وی تصریح کرد: هر وقت که آمدند طرح را اجرا کنند، بخشی‌ را به غلط مورد توجه قرار داده و در نهایت اجرای آن تبدیل به دستگیری، برخوردهای خشن و نامناسب شد تا جایی که صدای سازمان‌های مدنی را هم درآورد و مردم ناراحت شدند و در نتیجه ابتر ماند.

محسنی در ادامه با بیان این مطلب که در بحث کودکان کار هنوز مسأله را نمی‌شناسیم و نسبت به کار کودکان، جنس کار، پراکندگی جغرافیایی، توزیع جنسی، ترکیب قومیتی و وضعیت تحصیلی اطلاعات درستی در کشور نداریم، گفت: راه‌حل اصلی این است که ابتدا موضوع را شناخته و سپس در راستای برنامه‌های توسعه ملی برنامه جامعی برای آن تدوین کنیم.