تنها با جلوگیری از تحریکات باری - تخریبی هرچه بیشتر مواد و دوری از سموم و فضولات تغذیه ای میتوان از خستگی و از کار افتادن کلیه ها جلوگیری کرد.

چطور مانع از کار افتادگی کلیه هایمان شویم؟

سلامت نیوز-*دکنر قاسم  قارون: تنها با جلوگیری از تحریکات باری - تخریبی هرچه بیشتر مواد و دوری از  سموم  و فضولات تغذیه ای میتوان  از خستگی و از کار افتادن کلیه ها جلوگیری کرد.

به گزارش سلامت نیوز، گرچه  دوسال پیش   در مقاله  "  قحطی  سلامت در ایران " بطور کلی به وضع  اسف بار  شرائط جسمی  مردم  اشاره شد ،  که دیگر نیازی به نتیجه گیری  روانی  آن نیست  .  ولی آنچه که  کمتر در خیابان مشهود ،  پر هزینه و پر عذاب  است ، شرائط رو به تشدید بیماران کلیوی است.

 شاید  گفتن  این جمله که : " میشود من هم از مرده یا زنده ای یک کلیه بگیرم " راحت باشد ، ولی در کنار تبعات مادی ، اجتماعی ، تجسم  هر دو  روز  و هر دفعه چهار الی  پنج ساعت فقط  درگیر دیالیز  کلیه بودن و از کار و زندگی افتادن و معاف از هر مسئولیتی  چشم  در چشم خانواده کار  آسانی نیست ! 

 حال  این سوال مطرح می شود  که ،  آیا میتوان  جلوی  این همه  بدبختی  و در گیری را گرفت ؟  بله 

 ولی اگر بتوان به تغذیه طبیعی و متجانس با بیولوژی فردی،  منطقه ای قانع بود ، چون سایرعوامل ژنتیکی و  استرس های زیست محیطی در کنترل  افراد  نیست.

قبل  از توضیح بیشتر  به این سوال باید  کمی با شرائط ساختاری - کاری  یا  آناتومی - فیزیولژی  کلیه ها  آشنا بود :  کلیه ها  دستگاه تسویه خانه بدن هستند  ، که در دو طرف پهلو  قرار داشته و به  کمک یک میلیون کلاف میکروسکپی و بطول حدود  25  کیلومتر مویرگ  , روزانه حدود هیجده  لیتر خون  خون را  تسویه می کنند  و مایعات و مواد زائد آن را دفع میکنند  . 

پس  به  راحتی  میتوان مجسم کرد که درکنار آمادگی های ارثی و یا اکتسابی تاثیر ناپذیر ، که اکثراً  اعضای بیشتری از  یک خانواده درگیر هستند ،  هرچه  بار این پالایشگاه  کمتر  و استرسهای مضاعف  محدودتر  باشد ، خستگی کلیه ها  کمتر و  دیرتر  و در نتیجه  احتمال  از  کار افتادن آن همراه با تبعات عدیده محدود تر خواهد بود.

بطور خلاصه هرچه محتوای خون  در بدن ساده تر و از سموم و فضولات  تغذیه ای ، ترکیبی جهاز هاضمه و کبد سبکتر باشد ، کار کلیه ها  کمتر  و در نتیجه دیر تر خسته میشوند که بهترین نمونه آن تخریب و  از کار افتادن احتمالی کلیه ها در  متلاشی شدن غیر متتظره  و  وسیع گلبول های قرمز در بیماری  فاویسم  حاد است، که مجبور به دفع حجم عظیم لاشه های آن میشوند  .

در کنار این شرائط حاد ،  اصولآ  بدن تابع  قانون  بایو سایبر نتیک و تنظیم تعادل کاری براساس تبادل اطلاعات و  فرامین است که هر نوع بار و استرس اضافی و غیر طبیعی درازمدت از ظرفیت تحمل آن خارج و بر اساس قانون مقاومت کمتر در عضو  ضعیف تر ، خود را با علائم بیماری نشان میدهد .  کلیه در این مورد ابتدا با اختلالات کاری  -  یعنی بالا رفتن اوره و اسید اوریک و کم خونی  -  و  در دراز مدت با تغییرا ت عضوی - یعنی از کار افتادن کامل و نیاز به دیالیز ،  شروع به مشکل سازی  میکند ، که فقط مسئله زمان است ، که چه موقع از کنترل خارج و به نوعی خود را  نشان دهد .

  لذا  با جلو گیری از اشباع  کاسه صبر سیستم دفاعی بدن  و با رعایت قدرت تحمل آن میتوان از تخریب عضو مربوطه جلوگیری کرد. 

 در مورد کلیه در اینجا  لازم به توضیح است ، که چون بدن دو عدد کلیه دارد ، شاید یکی از آنها مدت ها است که کم کار  یا بیمار و از کار افتاده است ،  ولی چون کلیه دوم جبران کم کاری اولی را بعهده  میگیرد ، معمولآ  تا  مشکل به کلیه دوم نرسد در آزمایش  ها از اختلال کاری کلیوی چیزی مشاهده نمیگردد .

بعبارت دیگر  زمانی که اوره و اسید اوریک و غیره  بالا رفته ، در واقع سیستم کلیوی از همه رزرو خود استفاده کرده ، باید از پیشرفت آن جلوگیری کرد.

لذا با توجه به اینکه داده های ژنتیکی افراد ، ارثی و غیر قابل  تاثیر و تغییر هستند  تنها با جلوگیری از تحریکات باری - تخریبی هرچه بیشتر مواد و دوری از  سموم  و فضولات تغذیه ای میتوان  از خستگی و از کار افتادن کلیه ها جلوگیری کرد  . پس از این مرحله  و شروع دیالیز تنها مسئله زمان است ، که چه مدت بیمار تحمل تبعات آن را داشته باشد .

لازم به تذکر است که بیمارانی داریم که  کلیه اهدائی گرفته اند ولی آن هم  بعد از مدتی از کار افتاده و مجدداً  اسیر دیالیز شده اند ، چون  بر اساس داده های ژنتیکی و بدون رعایت همان عواملی که هردو کلیه شخصی او را از کار انداختند ، این کلیه جدید را هم تخریب کرده  و نباید  حتماً ربطی به عدم تجانس گروه خونی داشته باشد ، چون اولاً متخصصین ورزیده ما بدون اطمینان از هم خونی و تست های لازم قابلیت  ترانسپلانت دست به این کار پر ریسک و پر هزینه و پر امید نمیزنند ، دوماً سیستم دفاعی بدن  را به کمک دارو های تضعیف کننده دفاعی برای جلوگیری  از پس زدن احتمالی کلیه اهدائی آماده  و کنترل  میکنند تا از پس زدن این عضو پیشگیری کنند.

لذا  با توجه به ارتباط خانوادگی ، مشاهدات و گزارش عکس العمل های حساسیتی  ، نا خود آگاه  کم کاری و از کار افتادن کلیه اهدائی جدید  هم بعد از مدتی باید در اثر همان عواملی باشد که ، کلیه های  شخصی بیمار  را از کار انداخته اند  و هیچ تضمینی برای تکرار ماجرا نیست.

 پس بهترین درمان ،  پیشگیری از شروع  اختلال کاری کلیه  با رعایت عوامل تأثی گذار یعنی :  سلامت دندان ها ، دوری از مواد غذایی  که امکان عکس العمل حساسیتی دارند  ، مانند لبنیات  با شیرنجوشیده ، غذاهای دریائی ، بادام زمینی ، ادویه و مواد غذائی  ناسازگار  تجربه شده توسط خود بیمار و حتی الامکان  استفاده کمتر از  دارو و  انواع  مواد پروتئینی حیوانی (  گوشت ،  لبنیات ، مرغ و تخم مرغ )   ، دوری از  تغذیه صنعتی و کنسروی  و  جایگزین کردن آن با میوه و  سبزیجات ,  همراه با مایعات کافی و ساده است  .

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha