سلامت نیوز: سالانه ١٨٠ تا ٢٠٠هزار نفر درکشور میسوزند و این درحالی است که تنها ٢٢ تا ٢٨هزار نفر در مراکز درمانی بستری میشوند. سوختگی یکی از دلایل مرگ در جوامع است و از آنجایی که سوختگی در ایران ٨برابر متوسط جهانی است و سالانه دوهزار نفر بر اثر سوختگی جان خود را از دست میدهند و این درحالی است که فعالان این عرصه از کمبود تخت و تجهیزات گلایهمندند و امید دارند بیمهها به کمک این بیماران بیایند تا مرحمی باشند بر جان دردکشیدهشان.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند ،آمارها از وجود ٣٥ مرکز سوختگی درکشور و بودجه سالانه ١٧هزارمیلیارد تومانی سوختگیهای الکتریکی روایت میکنند و این درحالی است که درمان هر درصد از سوختگی پنجمیلیارد تومان هزینه به فرد تحمیل میکند. محمدجواد فاطمی، عضو هیأتمدیره انجمن بیماران سوخته از شرایط سوختگی در ایران و وضع تجهیزات و درمان سوختگی در ایران میگوید.
وضع ایران نسبت به سایر جوامع در آمار سوختگی چطور است؟ آیا عدد ٨برابر متوسط جهانی صحت دارد؟
شرایط سوختگی در ایران خوب نیست و آمار سوختگی ایرانیها ٨برابر متوسط جهانی هم متاسفانه صحت دارد، البته این وخامت اوضاع در زمینه سوختگیها به عواملی مثل سیستمهای گرمایشی و وسایل مورد استفاده پختوپز منازل که اغلب استاندارد نیستند، برمیگردد.
واقعیت این است که استفاده از شعله در منازل بالاست و همه این عوامل سبب میشود خطر آتشسوزی و سوختگی افزایش بیابد. مسائل فرهنگی و اقتصادی هم به نوبه خود تاثیرگذارند، البته در مورد سوختگی کودکان باید گفت شایعترین علت سهلانگاری مراقبان و بزرگسالان است.
بیشترین دلیل سوختگیهای ایران و بالارفتن آمار سوختگیها. بیشترین میزان سوختگی مربوط به چه قشری است؟
سوختگی در میان فقرا و افرادی که تمکن مالی کمتری دارند، شایعتر است. معمولا اقشار فقیر فضای کمتر و شلوغتری دارند و احتمال اینکه در اتاق نشیمن آشپزی کنند، وجود دارد. این افراد از وسایل غیراستاندارد بیشتر استفاده میکنند و این درحالی است که آموزش کمتری میبینند. در واقع همه این مسائل سبب میشود آمار سوختگی در ایران بالا باشد.
علاوه بر سوختگیهایی که به دلایلشان اشاره شد، بیشترین آمار مربوط به چه سوختگیهایی است؟
علاوه بر سوختگیهای موجود، سوختگی شیمیایی و الکتریکی هم تعداد قابل تأملی را به خود اختصاص میدهند. در ایران حریم برق رعایت نمیشود، بنابراین سوختگی الکتریکی در میان کارگرهای ساختمانی شایع است، بهطوری که سالانه نزدیک به دوهزار کارگر ساختمانی و افرادی که در این پروژهها فعالیت میکنند، دچار سوختگی بر اثر برقگرفتگی میشوند؛ کارگرانی که تعدادی از آنها فوت میکنند و عدهای معلول میشوند.
شرایط سوختگی خوب نیست، در زمینه پیشگیری در چه جایگاهی ایستادهایم؟
شرایط پیشگیری هم در ایران خوب نیست و تعداد افرادی که در ایران میسوزند، بالاست. هزینه خرید یک دستگاه آلارم اعلام حریق بین ۴۰ تا ۹۰دلار است؛ درحالی که هزینه متوسط درمان سوختگی ۲۸هزار دلار است و این نشان میدهد که پیشگیری تا چه میزان میتواند بهصرفه باشد.
تعداد تختهای سوختگی جوابگوی مراجعهکنندههاست؟
به اندازه کافی تخت سوختگی نداریم و این درحالی است که طبق پیشبینی وزارت بهداشت قرار بود تا انتهای سال٩٤ تعداد تختهای سوختگی به ٢٥٠٠ برسد؛ درحالی که درحال حاضر حدود ١٣٠٠ تا ١٣٥٠ تخت وجود دارد. در حقیقت این تعداد نشانگر این مسأله است که ما تنها نیمی از تخت های مورد نیاز سال٩٤ را در اختیار داریم.
وضع بیمارستانهای سوختگی و تجهیزات درمانی چطور است؟
در زمینه تخت سوختگی، فضای مورد نیاز و بیمارستانهای مجهز کاستیهایی به چشم میخورد و این درحالی است که تختهای موجود استاندارد لازم را ندارند. بیمارستانهای سوختگی با توجه به آمار بالای سوختگی از نظر تجهیزات مورد نیاز در مضیقهاند و مشکلاتی در مورد تختهای یک اتاق و تعریف روابطبخشی وجود دارد.
بیمارستانهای سوختگی از نظر منظر نیرو و پرسنل بیمارستان هم کاستیها و مشکلاتی دارند، چون کار در این بیمارستانها بسیار سخت است، چون شدت صدمات بیماران و مشکلاتشان بالاست و کار را در این بیمارستانها سخت کرده و به همین منظور باید سختی کار ویژهای برای پرستاران و پزشکان تعریف شود تا کمی سختی این کار کم شود.
دلیل فاصله شرایط درمان سوختگی با استانداردهای تعریفشده چیست؟
کمبود نیروی انسانی، کمبودهایی در زمینه تجهیزات، کمبود تخت و فضای فیزیکی همگی دست به دست هم دادهاند تا در استانداردبودن درمان سوختگی دچار مشکل باشیم.
بیشتر سوختگیها به کدام شهرها تعلق دارند؟
شهرهایی که از سطح اجتماعی- اقتصادی پایینتری برخوردارند، سوختگی شایعتری هستند، بنابراین استانهایی مانند سیستانوبلوچستان، ایلام، کرمانشاه، خوزستان، چهارمحالوبختیاری، لرستان مناطقیاند که سوختگی در آنها شایع است؛ اگرچه در حاشیه شهرهای بزرگ هم مانند تهران آمار سوختگی بالاست.
نحوه پرداخت بیمهها به چه شکل است و آیا تمام پروسه درمان را پوشش میدهد؟
متاسفانه بیمهها پوشش خوبی برای سوختگیها ندارند. اغلب پانسمانهای نوین، اقدامات درمانی خیلی پیچیده، لباسهای سوختگی، پمادهای مورد نیاز بیماران و کاردرمانی تحت پوشش بیمه نیستند و این سبب شده هزینه بالایی به بیماران سوختگی تحمیل شود.
امیدوارم یکی از مشکلات بزرگ بیماران سوختگی که پوشش بیمههاست، حل شود تا کمک کند بیماران سوختگی از درمان بهتری برخوردار شوند. در ترخیص از بیمارستان وضع فاجعهبارتر است. این بیماران بعد از ترخیص از بیمارستانها جراحیهای ترمیمی و پلاستیکشان تحت پوشش بیمهها قرار نمیگیرد. درحقیقت به این مسأله توجه نمیشود این بیمار، فرد سالمی بوده که دچار سوختگی شده و حالا میخواهد درمان کند، چون جراحی این بیماران صرف زیبایی نیست.
مشکلات روحی و روانی بعد از سوختگی و راهکارهای کاهش آن چیست؟
موارد درمانی بعد از ترخیص از بیمارستان پوشش بیمهای ندارد و این درحالی است که اغلب این بیماران فقیرند، بنابراین درمان را ادامه نمیدهند، به همین دلیل دچار مشکلات روحی و روانی میشوند و درنهایت درجامعه و خانواده ایزوله و دچار افسردگی میشوند. خودکشی در این بیماران شایعتر است. جداشدن از همسر در میان آنها شایعتر است.
پیداکردن کار هم مشکلات و موانع خودش را برای این بیماران دارد. در واقع مجموعه این عوامل سبب میشود فرد از نظر اجتماعی و اقتصادی، فیزیکی و جسمی و روانی دچار معلولیت و مشکلاتی شود و امید است برای تکتک این عوامل راه چارهای درنظر گرفته شود تا به این بیماران کمک شود.
هزینه بیماران سوختگی در دوره درمان چقدر میشود و این مسأله چه بار مالی برای کشور به دنبال دارد؟
درحال حاضر هر یکدرصد سوختگی حدود ٥میلیونتومان برای بیمارانی که در بیمارستانهای سوختگی بستری میشوند، هزینه دارد که مبلغ زیادی است؛ بهعنوان مثال بیماری که ٤٠درصد سوختگی داشته باشد، باید حدود ٤٠میلیون هزینه کند که با تغییر نرخهای جدید این میزان افزایش هم پیدا کرده است.
سهم کودکان از آمار سوختگی در ایران چقدر است؟
تقریبا ٢٠ تا ٣٠درصد بیماران سوختگی را کودکان تشکیل میدهند. شایعترین سوختگی در کودکان مایعات داغ است و علتش را میتوان در سهلانگاری دانست؛ درحالی که علت سوختگی بزرگسالان شعله و آتشسوزی است. در همه انواع سوختگی هرچند استانداردبودن فضای فیزیکی و وسایل پختوپز دخیلند اما سهلانگاری تأثیر بالایی دارد و نمیتوان به راحتی از کنار آن گذشت. واقعیت این است که سوختگی همه افراد را تهدید میکند.
آیا در سوختگی موردی بوده که به درمان قطعی منتهی شود؟
سوختگی هیچگاه قابل درمان نیست، البته سوختگیهای درجه یک و دو سطح پایین درمان میشوند؛ درحالی که در سایر سوختگیها جای سوختگی باقی میماند و گاهی اوقات باعث چسبندگی میشود؛ اگرچه با جراحی پلاستیکی تا حدودی درمان محقق میشود و فرد را تا حدودی به شرایط نرمال نزدیک میکنیم ولی مهمترین مسأله همان پیشگیری است. بعد از سوختگی پشیمانی و نالهکردن تأثیری ندارد.
نظر شما