سلامت نیوز:زهرا نژادبهرام، عضو هیات رییسه شورای شهر تهران در پیش همایش سومین همایش سالانه انجمن علمی مطالعات صلح ایران (علوم انسانی و اجتماعی و صلح) كه با عنوان صلح و مدیریت «شهری» برگزار شد برضروت استفاده از ظرفیتهای سیاستگذاری برای كاهش موانع ایجاد صلح در شهرها و به خصوص تهران تاكید كرد .
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد در این همایش، زهرا نژادبهرام، عضو هیات رییسه شورای شهر تهران، به عنوان مدیر پانل، در جمعبندی صحبت مدعوین، معادله قدرت را معادلهای جاری و ساری دانست و گفت: صلح ابزاری شده كه خشونت بستری برای اعمال قدرت داشته باشد و دانش بازتولید قدرتی شده كه از قِبل آن بتوان اعمال خشونت كرد.
به گفته او، نباید از این نكته غافل شد كه هرجا از صلح خبری نیست، قدرتِ اعمال خشونت پس آن است كه تعامل را تحتالشعاع قرار میدهد و مانع رسیدن به صلح میشود.
به گفته نژادبهرام، صلح از جمله مفاهیمی است كه در برابر خشونت، جنگ و... قرار میگیرد. لذا نداشتن ادبیات واحد منجر میشود كالبد خیابان و ارتباط انسانی نتواند مفاهیمی صلحآمیز داشته باشد.
عضو شورای شهر، مثال خروج امریكا از برجام را مطرح كرده و گفت: ما ضد صلح و خشونتزا میشویم اما اقدام امریكا پاسداری از صلح تعریف میشود و این همان نبود ادبیات مشتركی است كه به دانش نیاز دارد؛ دانشی كه نتوانسته در تعریف مفهوم صلح كمك كند و اینجا باز هم دانش در خدمت قدرت قرار میگیرد. نژادبهرام با اشاره به ارتباط مفهوم صلح با فضاهای شهری گفت: آیا پذیرش مفهوم صلح و باور آن و تعهد به آن در جامعه ساری و جاری است؟ لذا در شهری كه زندگی میكنیم كه مملو از تكثرها و تنوعهاست، چگونه میتوانیم روابط صلحآمیز را در فضایشهر پیاده كنیم!
وی افزود: با این تنوع و تفرق برداشتها از مفهوم صلح، اگر مكانیسم مشتركی وجود نداشته باشد، ما هر آن منتظر تنازعهای متفاوت در سطح شهر خواهیم بود. اما كاركرد صلح در درون چنین شهرهایی چه خواهد بود و چه ابزارهایی جز مشاركت میتواند ما را برای عبور از خشونت یاری كند و این مستلزم تبیین و نهایی كردن صلح و استفاده از مفاهیم صلح آمیز است.
عضو هیات رییسه شورای شهر با ذكر اینكه افزایش تمایل به شهرنشینی بعد از انقلاب موضوعی متفاوت شد گفت: قبل از اینكه روابط شهرنشینی در كشور تبیین شود شهرها خلق شدند. به همین دلیل ضمن تخریب گذشته نتوانستند رویكردهای آینده خود را تبیین كنند.
وی به عنوان نمونهای در این زمینه به موضوع جدایی ری از تهران اشاره كرد و گفت: امروز موضوع جداسازی ری از تهران مطرح است و به طرحی تبدیل شده كه به مجلس هم راه پیدا كرده! یا شهرهایی كه هنوز به مفاهیم شهر نرسیدهاند.
وی تصریح كرد: ما در تهران مساله محیط زیستی نداریم؛ آلودگی منابع آب و خاك ما در اطراف تهران صورت میگیرد و با چالش جدیدی به نام مجموعههای شهری روبهرو هستیم. چیزی كه در درون شهر شاید بتوانیم آن را اداره كنیم اما در حاشیه شهر خیر.
نژادبهرام، همچنین به نقش موثر استفاده از ظرفیتهای سیاستگذاری برای كاهش موانع ایجاد صلح، تاكید كرد و گفت: در گذشته فرصتهای تعامل و گفتوگو وجود داشت اما حالا این طراحی شهری كمتر خشونتزا و ظرفیتهای مدیریت شهریاست كه باید كمك كند.
وی با طرح سوالی در این زمینه گفت: چگونه میتوانیم با اتكا به دیپلماسی شهری از این ظرفیت استفاده كنیم؟ آنچه كمتر مورد توجه قرار گرفته.... در واقع هرچه قدر شهروندان در تصمیمگیریها و تصمیمسازیها مشاركت داشته باشند بیشتر قادر خواهیم بود مفاهیم صلح را ترویج دهیم.
در ادامه این همایش ایزدی یكی از معماران، گفت: در بسیاری از برنامههایی كه در حوزه شهری شاهد اجرای آن بودیم رگههایی از ناصلحی در آن دیده میشد و میدیدیم كه اگر آن برنامه اجرا شود باعث برهم خوردن صلح شهری میشود.
وی ادامه داد: تسلط كمیت بر كیفیت در شهرهای ما باعث شده تا آدمهای شهرنشین با چالشهای بسیاری روبهرو شوند.
این معمار و كارشناس حوزه شهرسازی، افزود: هنوز بسیاری از دانشجویان ما با نظریات مهم در حوزه معماری و شهرسازی درخصوص ایجاد صلح بیگانهاند.
ایزدی گفت: شهر یك سازمان اجتماعی است و با این تعریف باید به سراغ افزایش این سازمان اجتماعی رفت زیرا در این تعریف چوب و سنگ و آهن به درد ما نمیخورد.
این معمار افزود: در ۲۵۰۰ محله شهر ایران با جمعیتی حدود ۲۰ میلیون نفر، از بسیاری از سرانههای شهری برخوردار نیستند و این در حالی است كه اینها ۳۰درصد جمعیت شهرنشین را تشكیل میدهند.
وی گفت: همین امر باعث شد تا سیاست بازآفرینی شهری تعریف و قرار شد اجرایی شود كه در این سیاست مقرر شد تا قلمروهای عمومی پررنگتر شده و این فضاهای عمومی ارتقا پیدا كنند.
ایزدی ادامه داد: باید یادمان باشد كه قلمروهایی عمومی است كه باعث ایجاد صلح میشود و حتی باعث شكوفایی شهر در حوزه اقتصادی میشود و این شكوفایی باعث رشد صلح در شهر میشود.
نظر شما