جالت اینجاست که نظام پرستاری تهران ۳۲ هزار نفر عضو دارد ، مشهد ۱۰ هزار عضو ، تبریز۶ هزار ، آذربایجان شرقی ۲ هزار و در واقع جمع تمام ۱۰ نماینده ای که در شورای عالی نظام پرستاری کرسی دارند اعضای نظام پرستاری شان که باید به نمایندگی از افکار و خواست های آنان تصمیم گیری کنند ، به اندازه تعداد اعضای نظام پرستاری تهران نمی شوند .

بحران مشروعیت در نظام پرستاری/راهکارهای میرزابیگی برای رفع مشکلات چیست؟

سلامت نیوز-*زهرا خوشحالی:پنجمین دوره انتخابات نظام پرستاری در حالی برگزار شد که اکثریت جامعه پرستاری در آن شرکت نکردند. در تهران تنها 1700 نفر از پرستاران از 32 هزار عضو واجد شرایط در انتخابات نظام پرستاری شرکت کردند . یعنی فقط ۵ درصد پرستاران تهرانی در انتخابات حضور داشتند. 

به گزارش سلامت نیوز پرستاران اینبار گویی میخواستند با عدم حضور خود پای صندوق های رای مراتب اعتراض خود را گوش مسئولین برسانند.مسئولینی که نه به ساعات کاری غیر استاندارد هر پرستار توجه کردند ، نه سختی کاری آنها و نه به اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که سالهاست خاک میخورد و نه خیلی دیگر از مشکلاتی که گویا در برنامه ریزی مسئولین نظام سلامت کشور جایی ندارد.

پس از نوبت به انتخابات شورای عالی نظام پرستاری رسید. این انتخابات نظام پرستاری در۱۴۰ هیات مدیره برگزار شد. باید بدانید که هیات مدیره شهرهایی که زیر ۵۰۰ رای داشته باشند یک نفر نماینده انتخاب می شوند به عنوان مجمع که مجمع نمایندگان، اعضای شورای عالی نظام پرستاری را انتخاب می کند.

در تهرانی که ۱۷۰۰ رای داشته ۴ نماینده در مجمع نظام پرستاری حضور داشت .مشهد و اصفهان ۳ نماینده و تبریز ۴ نماینده و ... که در مجموع ۱۶۸ نفر در مجمع عمومی نظام پرستاری بودند که شورای عالی نظام پرستاری را که ۵ کرسی دارد انتخاب کردند.

با اتفاقاتی که در شب آخر افتاد رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری تهران حذف شد و به جای آن یکی از استان ها که ۵ رای داشت قرار گرفت.

اکنون نه تنها تهران بلکه تا لایه های دوم و سوم نزدیک شهر تهران هم نماینده ای در شورای عالی نظام پرستاری ندارند .

مثلا استان تهران کلا نماینده ای ندارد. اطراف تهران همانند استان قم ،البرز ، سمنان و مازندران در شورای عالی نظام پرستاری هیچ کرسی ندارند. حتی در لایه سوم ، قزوین و زنجان هم نماینده ای در شورای عالی نظام پرستاری حضور ندارد.

این در حالیست که خراسان رضوی و جنوبی و شمالی ۵ نماینده و آذربایجان غربی و شرقی و اردبیل هم ۵ نماینده در شورای عالی نظام پرستاری دارند.

این موضوع ازین جهت مهم است که تهران با وجود بیشترین اعضای جامعه پرستاری به دلیل کمیت،  آمار قابل توجهی از خواسته ها اعتراضات و نیازهای پرستاران را در بردارد.

جالت اینجاست که نظام پرستاری تهران ۳۲ هزار نفر عضو دارد ، مشهد ۱۰ هزار عضو ، تبریز۶ هزار ، آذربایجان شرقی ۲ هزار و در واقع جمع تمام  ۱۰ نماینده ای که در شورای عالی نظام پرستاری کرسی دارند اعضای نظام پرستاری شان که باید به نمایندگی از افکار و خواست های آنان تصمیم گیری کنند ، به اندازه تعداد اعضای نظام پرستاری تهران نمی شوند .

البته ناگفته نماند که رییس هیات مدیره تهران را به عنوان عضو افتخاری باقی مانده اما هیچ حق رای و نظر ندارد.

حال معلوم نیست گروهی که عقبه جامعه پرستاری را در دست ندارد چطور میتواند راهگشای مشکلات آنان باشد و در مجامع رسمی صدای آنها را به گوش مسئولین برساند .چگونه قرار است با این طیف بزرگ معترض مرتبط شود و از نیازهایشان باخبر گردد؟

با تمام این تفاسیر دکتر محمد میرزا بیگی که پیشتر هم در این سمت حضور داشت با رای شورای عالی باز هم در قامت رئیس این سازمان ظاهر شد تا بار دیگر سکاندار این مجموعه پر از مشکلات باشد.

میرزابیگی اکنون سکاندار سازمانی است که به نظر میرسد بدون پشتوانه رای پرستاران در این دوره با چالش های جدی تری مواجه خواهد شد و کار را برای وی سخت تر از گذشته خواهد کرد.همیشه رئیسی که با تعداد کمتری رای بر مسند قدرت مینشیند با چالش های جدی تر و سخت تری دست و پنجه نرم میکند . همین لزوم داشتن برنامه ای دقیق و کارآمد را بیشتر نمایان میکند.

وی باید برنامه ای کارآمد و اجرایی داشته باشد تا این سازمان بتواند از پس مشکلات بربیاید؛تا بتواند دوباره مشروعیت را به این سازمان برگرداند و دل پرستاران را بدست آورد. برنامه ای که هنوز درباره ی آن صحبتی نکرده است.

 *دکترای مدیریت رسانه و سردبیر سلامت نیوز 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha