به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همدلی، در واقع این قانون هم نتوانسته رویه و چگونگی تقابل شکارچیان با محیطبانان را تغییر دهد. علت آنهم میتواند عدم کارایی و نواقص این قانون باشد. بدیهی است تا زمانی که ضوابط استفاده سلاح با وظایف محیطبانان هماهنگ نباشد این تقابلهای مرگبار اتفاق خواهد افتاد. درست مثل تقابل چند روز پیش شکارچیان با محیطبانان در یکی از شهرهای استان فارس که رنگ خون به خود گرفت.
شهادت دو تن از مدافعان طبیعت در بوانات فارس
همین دو روز پیش در شهرستان بوانات از توابع استان فارس در درگیری محیطبانان اداره محیطزیست این شهرستان با شکارچیان غیرمجاز در منطقه حفاظتشده دره باغ، یک محیطبان و یک همیار محیطزیست جان باختند و یک همیار محیطزیست دیگر نیز زخمی شد. آنگونه علی زمانی، فرماندار این شهرستان گفته است این حادثه حوالی ساعت ۲۰:۳۰ شامگاه جمعه ششم خردادماه رخداده است و شکارچیان غیرمجاز نیز توسط نیروهای انتظامی تحت تعقیب هستند.
به گفته این مقام مسئول، محیطبان «محمد فرهمند»، نیروی اداره محیطزیست بوانات و از اهالی صفاشهر و «رضا بهرامپور»، همیار محیطزیست در این درگیری جان خود را هنگام خدمت از دست دادند. علی اسدی از همیاران محیطزیست هم در این حادثه مجروح و به بیمارستان صفاشهر منتقل شده است.
این اولین بار نیست که شکارچیان حافظان طبیعت و حیاتوحش را نشانه میگیرند و جانشان را میستانند. همین پارسال «میکاییل هاشمی» و «مهدی مجلل» دو محیطبان زنجانی به دست شکارچیان با تیر جنگی به شکل فجیعی به قتل رسیدند. چند روز پیش (دوم خرداد) حکم قصاص قاتلان آنان اجرا شد. مرگ فجیع دو محیطبان زنجانی انتقادهای زیادی را به دنبال داشت و حتی باعث اعتراض محیطبانان شد. به دنبال کشته شدن دو محیطبان زنجانی در سال گذشته، جمعی از محیطبانان در بیانیهای به وضعیت موجود اعتراض کردند و خواهان اقدام مسئولان، تغییر قوانین و مجازات شکارچیان غیرمجاز شدند. میکاییل هاشمیها، مهدی مجللها، محمد فرهمندها کم نیستند. از سالهای گذشته تاکنون در کشور بیش از ۱۴۰محیطبان در حین خدمت جان خود را از دست دادند و شهید شدهاند و ۴۰۰نفر نیز از آنان صدمه دیدهاند. قصه تلخ ماجرا اینجاست که ۸۰درصد محیطبانان شهید با سلاح مجوزدار کشته شدهاند.
نواقص قانونی استفاده از اسلحه از سوی محیطبانان
بسیاری قربانی شدن محیطبانان به دست شکارچیان را به نواقص قانونی ربط میدهند. طبق قانون بهکارگیری سلاح که در سال 99 تصویب و ابلاغ شد، در بندهایی که مربوط به محیطبانان است، آنها فقط برای دفاع از جان خودشان و همکارانشان میتوانند از سلاحی که در اختیار دارند، استفاده کنند؛ اما بر اساس همین قانون محیطبانان نمیتوانند به سمت شکارچی غیرمجاز یا هر فرد مسلح یا حتی هر فردی که به منطقه حفاظتشده، ورود کرده است و حتی دارای سلاح نیز هست، تیراندازی کنند. مگر زمانی که اسلحه به سمت محیطبان نشانه گرفته شود، آن زمان است که محیطبان میتواند از سلاحش استفاده کند. بر اساس قانون محیطبان زمانی میتواند از سلاحش استفاده کند که ثابت کند جان خودش و یا همکارش در خطر بوده است، در غیر این صورت استفاده از اسلحه میتواند مخاطرات زیادی برای محیطبان داشته باشد و او را در لباس دیگری قربانی کند. به گفته جمشید محبتخانی، فرمانده یگان حفاظت سازمان حفاظت محیطزیست خلأ این قانون این است که وقتی محیطبانان در منطقه حفاظتشده افرادی را سوار بر خودرو یا موتور با سلاح گرم ببینند، شکار زده باشند یا نزده باشند تا زمانی که به سمت محیطبانان هدفگیری و شلیک نکنند، محیطبانان اجازه شلیک ندارند و شکارچی غیرمجاز حتی اگر شکار هم کرده باشند میتوانند بهراحتی با سلاح گرم در منطقه تردد کنند.
خلأهای قانونی در حمایت از محیطبانان
محیطبانان همیشه در نقش مقتول قربانی نمیشوند، آنان با توجه به شرایط شغلشان با افراد مسلحی بنام شکارچی روبهرو هستند که گاهی این تقابل به درگیری بین محیطبانان و شکارچیان غیرمجاز منجر میشود. اگر این تقابل باعث کشته یا زخمی شدن شکارچی شود محیطبانان به دلیل نبود قوانین حمایتی از آنها با خطر قصاص یا اعدام مواجه میشوند. درست مانند برومند نجفی، محیطبان کرمانشاهی که خطر اعدام بیخ گوشش است. ماجرای برومند نجفی ازاینقرار است که این محیطبان جوان که سالها از حیوانات منطقه حفاظتشده بیستون کرمانشاه محافظت میکرد در روز حادثه، در پی اعلام گزارش حضور یک گروه شکارچی در منطقه بیستون، با همکاران خود راهی منطقهای که گزارششده بود میروند. شکارچیان در آنجا حضور دارند. درگیری رخ میدهد و در جریان این درگیری محیطبان کرمانشاهی اول ایست میدهد، بعد تیر هوایی شلیک میکند و بعد لاستیک ماشین شکارچیان را هدف قرار میدهد، اما چون سطح ماشین پایین بوده است تیر بهجای لاستیک به شیشه عقب میخورد و به فرد اصابت میکند و باعث مرگش میشود. چند ماه پیش حکم اعدام محیطبان کرمانشاهی در دیوان عالی کشور تأیید شد، اگرچه چند وقت است که این حکم با تلاش فعالان محیطزیست و برخی از دستگاهها متوقفشده است اما هنوز رضایت خانواده مقتول جلب نشده و خطر بهصورت کامل از سر این محیطبان کرمانشاهی رفع نشده است. «سعید مومیوند»، محیطبان همدانی مثال دیگری از این ماجراست. وی که برای حفظ منابع طبیعی دست به اسلحه برده بود، اما به خاطر شلیک مرگبار به شکارچی غیرمجاز زمان زیادی در زندان منتظر قصاص بود و بعد از کشوقوسهای فراوانی توانست از قصاص نجات پیدا کند. امثال مومیوندها، برومندها و... کم نیستند، محیطبانانی که به خاطر دفاع از محیطزیست نه غرض شخصی دست به اسلحه برده و بعدها سر از زندان درآورده و منتظر قصاص بودهاند.
شکارچیان محدودیتهای محیطبانان را در استفاده از اسلحه خوب میدانند و همین امر به قول کلانتری باعث هار شدن آنان در تعرض به محیطزیست و حیاتوحش شده است. این جسارت و گستاخی شکارچیان که خلأهای قانونی باعث آن شده است، گاهی اوقات نیز زنگ خون میگیرد و جان محیطبانان را میگیرد یا به مخاطره میاندازد. بدون تردید محمد فرهمند، رضا بهرامپور، محمد باشقره، میکاییل هاشمی، مهدی مجلل و دهها شهید محیطبان دیگر نتیجه فقدان قوانین حمایتی از محیطبانان و خلأهای قانونی استفاده از اسلحه از سوی آنان است.
نظر شما