به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث، سیگار بر تمام قسمت های بدن از جمله دستگاه گوارش تاثیر می گذارد این امر آسیب زا است زیرا سیستم گوارش غذا را به موادی تبدیل می کند که برای عملکرد صحیح بدن مورد نیاز است.

به طور خاص، افراد مبتلا به بیماری کرون (یکی از انواع بیماری التهابی روده یا IBD) اگر سیگار بکشند، در معرض خطر بدتر شدن بیماری خود قرار می گیرند.

بیماری کرون

کشیدن سیگار بر بیماری کرون تأثیر منفی دارد. افرادی که سیگار می‌کشند یا در گذشته سیگار می‌کشیدند، نسبت به افرادی که سیگار نمی‌کشیدند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کرون هستند.

افراد مبتلا به بیماری کرون که سیگار می کشند، تعداد دفعات عود بیشتر، جراحی های مکرر و نیاز بیشتری به درمان تهاجمی تر مانند داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دارند.

هیچ کس واقعا نمی داند که چرا سیگار باعث بدتر شدن دوره بیماری کرون می شود اما این نظریه وجود دارد که سیگار کشیدن ممکن است جریان خون به روده ها را کاهش دهد یا می تواند پاسخی در سیستم ایمنی بدن ایجاد کند.

حتی پس از ترک سیگار، فردی که قبلا سیگار می کشیده است همچنان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کرون قرار دارد. با این حال، برای افراد مبتلا به بیماری کرون که سیگار را ترک می کنند، یک مزیت وجود دارد؛ یک سال پس از ترک سیگار، افراد سیگاری سابق مبتلا به بیماری کرون ممکن است دوره خفیف تری از این بیماری را تجربه کنند.

سوزش سردل

سوزش سر دل نیز می تواند ناشی از سیگار کشیدن باشد.

در اصل دریچه ای در انتهای مری (اسفنکتر تحتانی مری یا LES) معمولاً از برگشت اسیدهای معده به مری جلوگیری می کند؛ LES در اثر سیگار کشیدن تضعیف می شود که باعث می شود اسید معده وارد مری شود و باعث سوزش سر دل شود. به نظر می رسد که سیگار مستقیماً به مری آسیب می رساند که مانع از توانایی آن در مقاومت در برابر آسیب می شود.

علاوه بر این، سیگار کشیدن در حرکت نمک های صفراوی اختلال ایجاد می کند. نمک های صفراوی از روده به معده حرکت می کنند. وقتی این اتفاق نمی افتد (بیماری به نام رفلاکس اثنی عشر) اسید معده اسیدی تر می شود و می تواند به مری آسیب بیشتری وارد کند.

بیماری کبد

یکی دیگر از اندام‌های دستگاه گوارش که سیگار بر آن تأثیر منفی بیشتری می‌گذارد، کبد است.

کبد عضو مهمی است که سموم بدن را تصفیه می کند و این سموم شامل داروها و نوشیدنی های الکلی است و عملکرد کبد ممکن است با دود سیگار مختل شود؛ هنگامی که این اتفاق می افتد، دوز متفاوتی از دارو برای دستیابی به اثر مطلوب بر روی یک بیماری مورد نیاز است.

سیگار همچنین می تواند بیماری کبدی موجود ناشی از اعتیاد به الکل را تشدید کند.

افراد مبتلا به IBD همچنین در معرض افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری‌های کبدی هستند، مانند کلانژیت اسکلروزان اولیه (که عمدتاً در مبتلایان به کولیت اولسراتیو دیده می‌شود)، هپاتیت خود ایمنی و سیروز صفراوی اولیه.

خطر بالقوه بیماری کبد یکی دیگر از دلایلی است که افراد مبتلا به IBD نباید سیگار بکشند.

زخم معده

افراد سیگاری شانس بیشتری برای ابتلا به زخم معده دارند. اگر یک فرد سیگاری دچار زخم معده شود، معمولاً روند بهبودی طولانی‌تر دارد و نسبت به افراد غیرسیگاری شانس بیشتری برای مرگ دارد. هیچ کس در مورد دلیل این امر مطمئن نیست، اما می تواند به دلیل تأثیرات مختلف سیگار بر دستگاه گوارش باشد.

سیگار باعث کاهش میزان بی کربنات سدیم تولید شده توسط پانکراس می شود؛ بدون آن، اسید معده در دوازدهه (اول قسمت روده کوچک ) خنثی نمی شود و آسیب جدی به بدن وارد می کند که می تواند به ایجاد زخم در دوازدهه کمک کند. همچنین، سیگار کشیدن ممکن است باعث افزایش میزان اسید معده شود که در روده کوچک جریان دارد.

در آخر

سیگار باعث آسیب جدی و گاهی غیرقابل برگشت به دستگاه گوارش می شود.

تخمین زده می شود که سالانه 400000 نفر در اثر کشیدن سیگار جان خود را از دست می دهند. این مرگ‌ها و رنج‌های پیش از آن، با برنامه‌های ترک سیگار کاملاً قابل پیشگیری هستند.

IBD و سیگار رابطه صمیمی دارند و افراد مبتلا به بیماری کرون باید سیگار را ترک کنند تا از جدی شدن بیماری خود و ایجاد عوارض بیشتر جلوگیری کنند.

برعکس، برخی از افرادی که در حین سیگار کشیدن هیچ مشکل گوارشی نداشتند پس از ترک سیگار دچار کولیت اولسراتیو می شوند. کولیت اولسراتیو گاهی اوقات بیماری افراد غیر سیگاری نامیده می شود. اما این بدان معنا نیست که شروع مجدد سیگار کشیدن برای درمان بیماری بی خطر است.

مضرات سلامتی ناشی از استعمال دخانیات همیشه بیشتر از هر مزیتی است که تصور می شود. هیچ کس نباید سیگار بکشد، اما افراد مبتلا به IBD باید به خصوص از مشکلات گوارشی که سیگار ایجاد می کند آگاه باشند و در مورد برنامه ترک سیگار با پزشک مشورت کنند.