به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد، خبرگزاری ایلنا گزارش داد که کارگران ارکان ثالث نفت و گاز گچساران در اعتراض به وضعیت مزد و حقوق خود تجمع کردند در حالی که تصویب و اجرای طرح ساماندهی کارکنان، عدالت در پرداخت حقوق و مزایای شغلی و حذف پیمانکاران تامین نیرو از جمله خواست‌های این کارگران است و کارگران نفت و گاز گچساران می‌گویند که برای برقراری عدالت، هیچ راهی جز حذف پیمانکاران و انعقاد قرارداد مستقیم با تمام کارگران نیست.

دیروز همچنین جمعی از کارگران پروژه آب‌شیرین مکران واقع در سواحل چابهار استان سیستان و بلوچستان در اعتراض به‌ عدم واریز به موقع معوقات مزدی، تجمع اعتراضی برگزار کردند و با بیان اینکه از مهرماه حقوق دریافت نکرده‌اند، می‌گویند کسی از مسوولان مربوطه به مطالبات‌شان پاسخ نمی‌دهد. دیروز همچنین بیش از هزار نفر از کارکنان گروه ملی فولاد اهواز پس از تجمع مقابل استانداری خوزستان، در مقابل ساختمان مرکزی بانک ملی استان خوزستان و در سطح شهر حاضر شدند و طبق اعلام یک منبع خبری کارگری، بار دیگر در اعتراض به عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل تجمع کردند.

این کارگران به عدم اجرای طرح طبقه‌بندی برخلاف وعده‌های داده شده درباره اجرای طرح از دی‌ماه و عدم تاثیر طرح روی حقوق ماه گذشته معترضند. دیروز خبر دیگری هم درباره تجمع بازنشستگان کارگری در شوش، هفت‌تپه و اهواز در اعتراض به شرایط بد معیشتی، منتشر شد و بازنشستگان با بیان اینکه مهم‌ترین خواسته ترمیم مستمری براساس خط فقر است؛ گفته بودند که یکی دیگر از خواسته‌های‌شان، دریافت عیدی کارگری است چون این کارگران بازنشسته، مشمول قوانین کارگری هستند و باید عیدی کارگری بگیرند.

روز یکشنبه 8 بهمن ماه سال جاری همچنین کارگران پروژه راهسازی جاده طرود به شاهرود، در یک تجمع صنفی مقابل ساختمان فرمانداری شاهرود خواستار پرداخت معوقات مزدی خود شدند و گفتند که چند ماه است پروژه بهسازی جاده پر حادثه طرود به شاهرود آغاز شده اما پیمانکاران در پرداخت مطالبات کارگران کوتاهی می‌کنند و افزایش مشکلات مالی شرکت‌های پیمانکاری به دلیل تامین نشدن اعتبار در پروژه راهسازی باعث شده برخی از کارگران نگران تامین معاش خانواده خود باشند .

جمعی از بازنشستگان شرکتِ نیرپارس از دیگر معترضانی بودند که دیروز در یک تجمع صنفی مقابل دفتر مرکزی شرکت مپنا در مورد علت اعتراضِ خود گفتند که سال ۸۶ شرکت نیرپارس که شرکتی دولتی و تحت پوششِ سازمان گسترش بود، در راستای سیاست‌های خصوصی‌سازی به شرکت مپنا فروخته شد و طبق قانون باید ۵ درصد از سهام شرکت به کارگران شرکت تعلق می‌گرفت که در آن زمان حدود ۳۰۰ نفر از کارگران، این سهام را خریدند و مبلغ را نقد پرداخت کردند اما در طول این ۱۶ سال، شرکتِ مپنا به غیر از دو نوبت پرداختِ سود به کارگرانِ سهام‌دار، اقدام دیگری نکرده و دایم اعلام می‌کند که شرکت، زیان‌ده است و اجازه عرضه سهام به بورس و افزایشِ ارزش سهام را نمی‌دهد.

با این حال بازنشستگان زیان ده بودنِ شرکت را قبول ندارند و می‌گویند که در این ۱۶ سال هر شرکت و سازمانی افزایش سرمایه و تجدید ارزیابی سهام داده اما شرکتِ مپنا این کار را انجام نداده و حالا درخواست بازنشستگان معترض، تعیین قیمت سهام است و خواستار آن هستند که مپنا، سهام را از ایشان بخرد یا اینکه بازنشستگان سهام‌دار را نیز در رفاهیاتی که به کارکنان خود می‌دهد، سهیم کند.