به گزارش سلامت نیوز به نقل از وب ام دی، اسکیزوفرنی نوعی روان پریشی است، به این معنی که شما همیشه نمی توانید تفاوت بین آنچه واقعی است و آنچه در ذهن شما وجود دارد را تشخیص دهید.

این نوع روان پریشی گاهی اوقات در خانواده ها به شکلی ارثی دیده می شود و کارشناسان می گویند بخشی از دلیل آن ممکن است به ژن های شما مربوط باشد.

با اسکیزوفرنی چه احساسی پیدا خواهید کرد؟

وقتی اسکیزوفرنی دارید، ممکن است دچار توهم شوید؛ دوره هایی که چیزهایی را می بینید یا می شنوید که خارج از ذهن شما وجود ندارند و غیرواقعی هستند. همچنین ممکن است هذیان هایی داشته باشید که در اصل باورهایی هستند که بر اساس واقعیت نیستند.

علائم دیگری که اسکیزوفرنی ممکن است داشته باشد عبارت است از:

• افکار درهم بر اساس توهم یا هذیان
• مشکل در صحبت کردن واضح
• فقدان رفتار هدفمند
• مشکل در فکر کردن از طریق اطلاعات یا توجه کردن
• عدم علاقه به زندگی روزمره
• عدم رعایت بهداشت فردی
• میل به دوری از افراد، حتی دوستان و خانواده

به طور معمول، شما به سادگی نمی دانید که افکار شما گمراه کننده یا پارانوئید شده اند، و اغلب این دوستان، خانواده یا متخصصان سلامت روان هستند که باید به آن اشاره کنند و سعی کنند شما را به سمت درمان مناسب هدایت کنند.

ترکیبی از دارو ، گفتار درمانی و سایر حمایت ها می تواند سلامت روان و کیفیت زندگی را در بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بهبود بخشد. اگر مشکوک به علائم در خود یا یکی از نزدیکان خود هستید، با پزشک صحبت کنید.

اسکیزوفرنی به شکل ارثی منتقل می شود؟

کارشناسان فکر می‌کنند ممکن است بین اسکیزوفرنی و ژن‌های شما پیوندی وجود داشته باشد؛ ژن ها در واقع یک کد شیمیایی هستند که شما از والدین خود به ارث برده‌اید و در هر سلول بدن شما زندگی می‌کنند. این کد به تعیین همه چیز از رنگ چشم و قد گرفته تا بخش هایی از شخصیت شما کمک می کند.

در برخی موارد، تغییر در یک ژن می تواند خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را از 4 تا 50 برابر، بسته به نوع ژن، افزایش دهد.

در موارد دیگر، علت ممکن است حذف مجموعه خاصی از ژن ها باشد. به عنوان مثال، "حذف 3q29" 21 ژن خاص را کاهش می دهد و خطر ابتلا را تا 40 برابر افزایش می دهد.

از هر 100 نفر فقط یک نفر به اسکیزوفرنی مبتلا می شود. اما از 100 نفر با حذف 3q29، حدود 40 نفر به اسکیزوفرنی مبتلا خواهند شد. یک حذف دیگر، "22q11" است که خطر ابتلا را حدود 30 برابر افزایش می دهد.

علاوه بر این، هزاران تنوع ژنتیکی کوچک وجود دارد که هر کدام خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را به میزان بسیار کمتری افزایش می دهند. این ژن ها به خودی خود، مقدار زیادی ندارند اما اگر تعداد کافی از آنها را داشته باشید، می توانند شروع به جمع آوری کنند و دردسرساز شوند.

دانشمندان می توانند ژن های شما را تجزیه و تحلیل کنند تا همه این تغییرات را ارزیابی کنند و نتایج را در «امتیاز خطر چند ژنی» قرار دهند. احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در افرادی که بالاترین امتیاز را دارند، هشت برابر بیشتر از افرادی است که کمترین امتیاز را دارند.

پیوندهای زیست محیطی باعث اسکیزوفرنی می شود؟

ژن های شما به تنهایی نمی توانند عمل نمی کنند و مسبب اسکیزوفرنی شوند. تعدادی از موارد مختلف در محیط شما وجود دارد، مانند استرس شدید، ویروس ها، و مشکلات تغذیه در رحم که ممکن است ژن هایی را که منجر به اسکیزوفرنی می شوند، تحریک کنند.

دانشمندان همچنان به کشف پیوندهای جدید با اسکیزوفرنی، مانند فقر و سوء مصرف مواد ادامه می دهند.

ساختار مغز شما ممکن است بر میزان خطر شما برای ابتلا به اسکیزوفرنی نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، به نظر می‌رسد که بخش‌هایی از مغز دارای اندازه‌های متفاوتی هستند. تفاوت در نحوه اتصال این بخش ها با یکدیگر ممکن است حتی قبل از تولد شروع شود.

همچنین تغییرات مغزی که از دوران بلوغ شروع می‌شود ممکن است در ایجاد هذیان، توهم و سایر علائم در برخی افراد نقش داشته باشد. حتی نحوه استفاده مغز از عوامل سیگنال دهنده خاص، مانند دوپامین، ممکن است دلیل این بیماری باشد.

با این حال، صرف نظر از سابقه خانوادگی شما، هیچ عامل ژنتیکی، محیطی یا فیزیکی وجود ندارد که تضمین کند که به اسکیزوفرنی مبتلا خواهید شد. با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد عوامل خطر بیشتر بدانید و در صورت مشاهده علائم، از کجا کمک بگیرید.