سلامت نیوز :  درباره خطرهای جراحی های غیرضروری زیبایی، به ویژه جراحی بینی، مطالب زیادی گفته شده است و حتی متخصصان این رشته نیز جراحی های غیرضروری را که هر از گاهی تب آن بالا می گیرد، تایید نمی کنند. اما در مواردی که بنا به ضرورت یا به تشخیص پزشک برای فردی جراحی زیبایی انجام می شود، هم فرد و هم اطرافیان باید به نکاتی توجه کنند زیرا نتیجه عمل جراحی تا پایان عمر همراه فرد و در معرض دید همگان است؛ این موضوع گاه قضاوت های غیرکارشناسی را به همراه دارد که چه بسا وضعیت روحی بیمار را بدتر از گذشته می کند. دکتر کیانوش ناهید متخصص گوش، حلق و بینی و عضو انجمن جراحی پلاستیک صورت در آسیا در گفت وگو با خراسان، در این زمینه به اطرافیان بیمار توصیه هایی کرده است که در ادامه به آن اشاره می کنیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ تصمیم گیری برای انجام جراحی زیبایی امری شخصی و آگاهانه است . فردی که می خواهد برای رفع نقایص چهره اش به اصطلاح زیر تیغ جراحی برود، معمولا مدت زمان نسبتا طولانی درباره این موضوع اندیشیده و با پزشکان مختلف مشورت کرده است. معمولا افرادی که به جراحی بینی مبادرت می کنند این کار را برای زیباتر شدن و افزایش اعتماد به نفس خود انجام می دهند اما در برخی موارد اطرافیان بدون توجه به این موضوع قضاوت های ناآگاهانه ای می کنند و فرد مجبور است بار سنگین این قضاوت ها را تا پایان عمر به دوش بکشد.

نکته این جاست که جراحی زیبایی امروزه طرفداران زیادی دارد و از طرفی فرآیندی نیست که یک شبه به نتیجه برسد بلکه تا زمانی که بیمار به مرحله ثابت و پایدار بعد از عمل برسد، بین دو ماه (در مورد جراحی زیبایی پلک) تا حتی یک سال (در مورد جراحی بینی) فاصله است و معمولا در این زمان بیمار به مراقبت نیاز دارد تا زخم ها بهبود و تورم بعد از عمل کاهش یابد. در عین حال، انواع جراحی های زیبایی ممکن است برای بهبود نتیجه نهایی به انجام جراحی اصلاحی نیاز داشته باشد. با این حال بیمار بلافاصله بعد از به هوش آمدن، نگران نتیجه جراحی است و سعی می کند تصوری ورای باند و آتل و پانسمان داشته باشد و درباره صورت جدیدش اطلاعاتی به دست بیاورد. بیمار اغلب دچار وسواس و نگرانی درباره نتیجه عمل می شود و در مواردی ممکن است دچار افسردگی شود.

واکنش اطرافیان بیمار

اگر چه بیمار خود تصمیم به جراحی گرفته و ریسک جراحی را به جان خریده است اما نقش اطرافیان بیمار در ایجاد آرامش و کمک به وی برای گذراندن دوره نقاهت بعد از جراحی بسیار اهمیت دارد. اطرافیان باید به این نکته توجه داشته باشند که بیمار در وضعیت ویژه ای به سر می برد از این رو باید از نظر دادن درباره نتیجه عمل به عنوان مثال از روی شکل و ارتفاع نوک بینی بپرهیزند.

در مواردی دیده می شود که اطرافیان درباره سیر بهبود بیماری و تغییرات مثبت و منفی ناحیه عمل و مراقبت های بعد از عمل اظهارنظر می کنند و در نهایت قضاوت خود را درباره نتیجه عمل و عیب و ایرادهای جراحی به بیمار می گویند.متاسفانه این رفتار در بسیاری از اوقات باعث تشدید استرس و نگرانی و افسردگی بیمار در دوران نقاهت می شود. اطرافیان به صراحت درباره نتیجه فعلی و نهایی عمل جراحی نظر می دهند و حتی پیش بینی خود را به بیمار منتقل می کنند.

این در حالی است که هنوز بیمار در مرحله نقاهت بعد از عمل به سر می برد و این گونه قضاوت، توصیه یا سرزنش ها به بهبود بیمار کمکی نمی کند. در کتاب های مختلف مرجع روانشناسی و جراحی زیبایی، به این موضوع اشاره دقیقی نشده است. ولی تجربیات و نتایج  بررسی های اجمالی درباره علل و انگیزه های این رفتار نشان می دهد که: اطرافیان ، نگران سلامت و زیبایی بیمار هستند و دلیل عمده بیان نظرشان از روی دلسوزی است. برای آنان، فرد از ابتدا زیبا بوده و نیازی به عمل جراحی نداشته است. دوستان و آشنایان صمیمی، نظر خود درباره نتیجه عمل را به منظور آگاهی بخشی به بیمار ابراز می دارند. با توجه به شیوع بالای انجام جراحی های زیبایی در جوامع شهری، بخش قابل توجهی از مردم در این زمینه تجربه دست اول یا دوم دارند.

آشنایان غیرصمیمی گاهی از این فرصت برای سرزنش بیمار و در برخی موارد برای تسکین حس حسادت خود استفاده می کنند. این رفتار طیف وسیعی از الگوهای کلامی مانند اعلام تاثیر نداشتن جراحی در بهبود ظاهر، پررنگ کردن نقایص جزئی نتیجه عمل تا ابراز تاسف بابت زشت شدن بیمار را دربر می گیرد.

همچنین بسیاری از کسانی که قصد انجام جراحی مشابه دارند با دیدن فرد عمل شده در اماکن عمومی یا مهمانی ها، سر صحبت را با وی باز می کنند و درباره جراح، هزینه جراحی، تجربه بعد از جراحی و میزان رضایت بیمار از نتیجه عمل سوال می کنند. این پرسش ها گاهی شبیه نوعی بازجویی است از این رو می تواند آزاردهنده باشد.

رفتار زشت و متاسفانه بسیار شایع متلک پرانی در کوچه و خیابان معضل فرهنگی پیچیده ای است که نیاز به بررسی جامع دارد. این رفتار ناشایست می تواند آن قدر برای بیمار آزاردهنده باشد که تصمیم بگیرد دوره مراقبتی بعد از عمل مانند چسب زدن بینی را کوتاه کند. در بعضی از خانواده ها هر گونه جراحی زیبایی صورت با واکنش انتقادی اطرافیان و فامیل روبه رو می شود، تا حدی که بیمار تلاش می کند تا زمان بهبود نسبی علایم عمل در جمع ظاهر نشود یا برای انجام عمل زیبایی دلیلی پزشکی بیابد.

راهکار

همان طور که قبلا گفته شد، تصمیم برای انجام جراحی زیبایی، با در نظر گرفتن عوارض و نتایج آن، امری شخصی است. خوب است یاد بگیریم تا در امور دیگران دخالت نکنیم و از ابراز نظر خودداری کنیم. گفتن یک جمله ملاطفت آمیز در این موارد کار سختی نیست ولی تاثیر بسزایی در ارتقای روحیه بیمار در دوران نقاهت دارد.