سلامت نیوز : طیفی از نمایندگان کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، به دنبال طرحی هستند که براساس آن، واردات دارو به کشور ممنوع شود. طرحی که براساس اعلام طیفی از نمایندگان، قرار است واردات دارو را با شیبی کند کاهش دهد. در همین رابطه، «عبدالرحمن رستمیان» عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی به «شرق» می‌گوید: این طرح قرار است در قالب یک طرح یک‌فوریتی در صحن مجلس مطرح شود. از طرف دیگر، براساس آمار رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران، واردات دارو در بهمن‌ماه امسال با افزایش 82/46درصدی وزنی نسبت به دی ماه، بالغ بر 2730تن شده است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق ؛ بر اساس تازه‌ترین آمار گمرک ایران در یازدهمین ماه امسال ارزش واردات داروی کشور نیز با افت 9/39درصدی نسبت به ماه قبل از آن به 163میلیون‌دلار رسید. همچنین ارزش ریالی داروهای وارداتی نیز در بهمن امسال از مرز چهارمیلیاردریال گذشت. دارو در بهمن‌ماه امسال از نظر وزنی 0/08 درصد و از نظر ارزشی 3/31 درصد از کل واردات کشور را به خود اختصاص داد. رشد بالای واردات وزنی دارو در بهمن امسال در حالی رخ داده که به نظر می‌رسد پس از توافق ژنو راه برای واردات دارو هموار‌تر از قبل شده است. با این حال، طرح مجلس برای ممنوعیت واردات دارو، در کنار گام بلند وزارت بهداشت برای افزایش واردات دارو، می‌تواند در سال آینده یکی از مهم‌ترین چالش‌های مجلس و دولت باشد.
طرحی که مخالفان و موافقان خود را نیز دارد. در همین رابطه، رسول خضری نماینده مردم پیرانشهر و سردشت در مجلس، ضمن ابراز مخالفت با طرح ممنوعیت واردات دارو به کشور، می‌گوید: «ممنوعیت واردات دارو موضوعی نیست که یک‌شبه نسبت به آن تصمیم‌گیری شود بنابراین سه‌شنبه اعضای کمیسیون، این موضوع را از وزیر بهداشت پیگیری خواهند کرد.» او ادامه می‌دهد: «به‌طور حتم شرکت‌های دارویی کشور در ابتدا باید کیفیت داروهای خود را بالا ببرند تا بتوانند رقابتی درست با داروی مشابه خارجی داشته باشند. بدون‌شک اگر کیفیت داروهای ایرانی افزایش یابد مشابه خارجی آن خودبه‌خود از صحنه رقابت حذف خواهد شد و در این میان سود اقتصادی دارویی در کشور نیز افزایش می‌یابد.»
دولت یازدهم، از تجربه دولت دهم عبرت می‌گیرد؟
گام بلند وزارت بهداشت برای افزایش واردات دارو به کشور، در شرایطی است که دولت‌های نهم و دهم نیز با افزایش وابستگی کشور به واردات دارو، زمینه‌ساز بحران دارویی در کشور شدند. به‌طوری‌که در حال حاضر، بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان واردات دارو از سال 1376 تا به امروز 900درصد افزایش داشته است و این در حالی است که تولید دارو رشد 500درصدی را به خود دیده است. همچنین ایران در سال 1376 رقمی معادل هزارو320میلیاردریال دارو وارد کرده که این رقم در سال 1390 به 33هزارمیلیاردریال رسیده است. رشد نجومی واردات دارو به خصوص در دولت‌های نهم و دهم به شکلی در بحران دارویی کشور به‌عنوان اصلی‌ترین متهم تاکنون کمتر دیده شده است که به نظر می‌رسد، اگر دولت‌های نهم و دهم بیش از آنکه به واردات دارو در کشور بها دهند، از تولید دارو در کشور حمایت می‌کردند، کشور ایران امروز باوجود تحریم‌های بین‌المللی تا به این اندازه با بحران‌های دارویی دست وپنجه نرم نمی‌کرد.
علاوه بر این مساله، سهم بسیار اندک داروسازان از ساخت دارو در کشور، مالکیت 70درصدی شرکت‌های شبه‌دولتی در بازار دارویی ایران، به‌هم‌خوردن نسبت تولید داخلی دارو به واردات در سال 84 و همزمان با آغاز فعالیت دولت نهم و حضور دوبرابری واردکنندگان دارو نسبت به تولیدکنندگان دارو و مواد اولیه، مصداق‌های روشنی برای وابستگی شدید صنعت داروسازی کشور به واردات به‌عنوان اصلی‌ترین عامل بحران دارویی کشور است. این دو مصداق نشان می‌دهد، سیاست‌های غلط و سوء مدیریت در وزارت بهداشت در دولت‌های نهم و دهم باعث شد، بحران دارویی در کشور تشدید شود و حالا مشخص نیست که آیا دولت یازدهم از این تجربه تلخ در دولت‌های نهم و دهم عبرت می‌گیرد یا نه؟
واردکنندگان دارو، 2برابر تولیدکنندگان دارو و مواد اولیه
از سویی حضور دوبرابری واردکنندگان دارو نسبت به حضور تولیدکنندگان دارو و مواد اولیه یکی دیگر از مصادیق وابستگی صنایع داروسازی کشور به واردات است. بر اساس آمار رسمی وزارت بهداشت در سال 1390 حدود 89 کارخانه کوچک و بزرگ داروسازی در کشور فعال بوده‌اند. قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین واحد‌های داروسازی کشور، انستیتو پاستور (تاسیس 1299)، بخش دارویی امیرآباد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران (1317) و داروسازی دکتر عبیدی (1320) هستند. اغلب شرکت‌های داروسازی (54 شرکت) قبل از انقلاب نماینده شرکت‌های چندملیتی داروسازی بوده و داروهای خود را تحت لیسانس آنها تولید می‌کردند. اما از سوی دیگر 123 شرکت در زمینه واردات رسمی دارو در کشور فعالیت می‌کنند که 30 شرکت تحت عنوان فوریت‌های دارویی فعال هستند و عموما به واردات داروهای بیماری‌های خاص و حساس در کشور می‌پردازند. اما از همه مهم‌تر و قابل تامل‌تر تعداد شرکت‌ها و کارخانه‌های تولید‌کننده مواد اولیه دارویی در کشور است. در حال حاضر بالغ بر 33 کارخانه تولید‌کننده مواد اولیه دارویی در کشور فعالیت دارند که حدود 126 ماده اولیه مورد مصرف در صنایع بالاسری دارویی کشور را تولید می‌کنند.
روابط عمومی ضعیف سازمان غذا و دارو و سوالات بی‌جواب
نتایج بخش زیادی از پژوهش‌های صورت‌گرفته در میان مردم نشان می‌دهد، مهم‌ترین مطالبات مردم در حوزه بهداشت و درمان، بهبود وضعیت کمبود دارو در کشور، کاهش هزینه‌های درمانی و ساماندهی بهتر خدمات در بیمارستان‌های خصوصی است. از طرف دیگر بسیاری از رسانه‌های کشور، بخش زیادی از کار خبری خود را در حوزه بهداشت و درمان صرف مسایل دارویی کردند؛ مسایلی که با جان و سلامت مردم گره خورده است و کم‌ترین سوء مدیریت می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات زیادی در کشور شود. اما نکته تعجب‌برانگیز، روابط عمومی ضعیف و منفعل سازمان غذا و دارو است. مسوولان این سازمان طی هفت ماه از آغاز به کار دولت از حساسیت بالای رسانه‌ها در حوزه مسایل دارویی باخبر هستند. همچنین از حیاتی بودن مساله دارو برای جان و سلامت مردم باخبر هستند اما طی هفت ماه از آغاز به کار دولت یازدهم، نه تنها اقدام به برگزاری یک نشست خبری با اصحاب رسانه نکرده‌اند بلکه درخواست‌های مصاحبه از سوی اصحاب رسانه را بی‌پاسخ گذاشته‌اند. این مساله باعث شده، سوالات اصحاب رسانه در رابطه با حیاتی‌ترین کالای مورد نیاز مردم بی‌پاسخ و بخش زیادی از تحلیل‌ها در حد حدس و گمان باقی بماند.
نظر شما