سلامت نیوز:ستاد مبارزه با مواد مخدر: بیش از 40 هزار دانش آموز یك بار شیشه مصرف كرده اند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد،پنهان كاری چند ساله وزارت آموزش و پرورش و تسامح وزارت علوم درباره آمار اعتیاد دانش آموزان و دانشجویان به اینجا رسید كه امروز مسوولان ستاد مبارزه با مواد مخدر از اعتیاد یا مصرف تفننی مواد محرك در میان نوجوانان و جوانان آمارهایی بدهند كه قطعیت وجود این آسیب اجتماعی در جمعیت نوجوان و جوان كشور را به تایید صددرصدی برساند: آماری كه دیگر قابل انكار نیست زیرا طبق قوانین مصرح، ستاد مبارزه با مواد مخدر به عنوان تنها نهاد متولی اعلام آمار رسمی از وضعیت اعتیاد كشور معرفی شده است.

روز گذشته قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام كرد: «چهار دهم درصد از دانش آموزان مصرف شیشه داشته و 1/1 درصد هم اكستازی مصرف می كنند.» با استناد به اعلام علیرضا جزینی البته می توان عددهای ساده تری ارائه كرد: بیش از 42 هزار نفر از جمعیت 12 میلیونی دانش آموزان كشور، حداقل یك بار شیشه مصرف كرده اند و بیش از 120 هزار دانش آموز هم تایید كرده اند كه مصرف اكستازی داشته اند. در حالی كه طی سال های فعالیت دولت های نهم و دهم، وزرای وقت آموزش و پرورش اصرار داشتند كه: «اعلام آمار از اعتیاد دانش آموزان به صلاح كشور نیست و موجب تشویش اذهان و والدین می شود» یا حتی اصرار داشتند كه: «دانش آموز معتاد نداریم» امروز باید به صحن پاسخگویی فراخوانده شوند كه بر سر اعتبارات تخصیص یافته از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر برای پیشگیری از اعتیاد دانش آموزان در دوران مسوولیت این وزرا چه آمده است. وزرای وقت علوم، تحقیقات و فناوری هم از این احضار سر سالم به در نمی برند.

جزینی تایید كرده كه «با افزایش شیوع اعتیاد در خانه های دانشجویی مواجه شده اند.» هرچند كه وزرای وقت علوم كمتر از همتایان خود در وزارت آموزش و پرورش درباره اعتیاد دانشجویان به انكار متوسل شده بودند زیرا واقعا برای اذهان عمومی توجیه ناپذیر بود كه اعتیاد دانشجویان: جمعیتی كه در ظاهر، از قید بایدها و نبایدهای دست و پا گیر خانواده رها شده اند درصدی در حد صفر داشته باشد.
    اما آنچه كه در صحبت های قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر نگران كننده است اینكه مصرف اكستازی و شیشه توسط دانش آموزانی كه هنوز تعریف مرسوم «كودكی» درباره شان صادق است، صرفا به یك بار محدود نشده، چنانكه جزینی هم می گوید: «بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده مشخص شد كه 1/1 درصد دانش آموزان سابقه مصرف قرص اكستازی دارند و 4/0 درصد دانش آموزان نیز برای یك بار هم كه شده شیشه مصرف كرده اند.»

در حالی كه چندی پیش یكی از معاونان وزارت علوم معترف شد كه آمار اعتیاد در میان جمعیت 4 میلیون نفری دانشجویان كشور 2 درصد گزارش شده، جزینی هم می گوید: «تحقیقات ما از دانشجویان نشان می دهد كه این افراد به علت نداشتن اعتماد به نفس، ناامیدی نسبت به آینده و برای پر كردن اوقات فراغت و فرار از فشار درس به مصرف روانگردان ها گرایش پیدا كرده اند.»ستاد مبارزه با مواد مخدر امروز نگرانی های جدی پیش رو دارد. در حالی كه طبق قانون برنامه پنجم توسعه اعتیاد در میان جمعیت جوان و نوجوان كشور باید كاهش می یافت اما نتایج تحقیقات ستاد مبارزه با مواد مخدر نشان می دهد كه «زمینه گرایش به مصرف مواد در بین دانش آموزان نیز افزایش یافته و از نیم درصد به یك درصد رسیده است.»

بخش دیگری از سخنان روز گذشته قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر به مرگ روزانه 10 معتاد اشاره دارد. مرگ روزانه 10 معتاد صرفا به معنای حذف فیزیكی 10 انسان از صفحه روزگار نیست بلكه باید متوجه بود كه افزایش ناخالصی مواد مخدر و محرك ها از مرز تردید هم گذشته چنانكه امروز آزمایشگاه پلیس مبارزه با مواد مخدر هم از تنوع ناخالصی های افزوده شده به آمفتامین ها و مخدرها چنان سردرگم مانده كه نمی داند نسبت به مضرات كدام ناخالصی هشدار بدهد. در عین حال تضعیف مراكز كاهش آسیب اعتیاد می تواند تاثیر مستقیمی در افزایش مرگ معتادان داشته باشد. وقتی مراكزی كه توجیه اول برای ایجادشان كمرنگ كردن خطرات اعتیاد برای معتاد و جامعه بوده را به رده های چهارم و پنجم اولویت می فرستیم و در سطح اول، مراكز ترك اجباری را قرار می دهیم كه تا امروز نتیجه موثری در كاهش آمار اعتیاد نداشته باید در انتظار عواقب مشابه همچون افزایش مرگ معتادان هم باشیم. در حالی كه جزینی اعلام می كند كه سال گذشته 20 هزار معتاد در مراكز ماده 16 پذیرش شده اند هیچ تحقیقی در دست نیست كه نشان دهد چه تعداد از این 20 هزار نفر، امروز همچنان در پاكی به سر می برند.

در حالی كه مسوولان سابق پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی كشور معتقد بودند كه حداكثر موفقیت درمان با كارآمد ترین شیوه ها 5 درصد است، اگر این رقم را در مورد 20 هزار معتاد پذیرش شده در اردوگاه های اجباری تعمیم دهیم امروز فقط كمتر از هزار نفر در پاكی اعتیاد مانده اند كه البته دوام این پاكی هم چندان معتبر و ماندگار نیست. چند روز قبل بود كه بابك دین پرست، معاون كاهش تقاضا و توسعه مشاركت های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر كشورضمن اذعان به بالابودن شیوع اعتیاد در دانش آموزان و دانشجویان معترف شد كه «تاكنون نتوانسته ایم این باور را در دانش آموزان و دانشجویان به وجود آوریم كه مصرف مواد مخدر دارای مضرات زیادی است.»

ایجاد چنین باوری مسلما از عهده ستاد مبارزه با مواد مخدر خارج است، زیرا نهادهایی در مواجهه مستقیم با این گروه قرار دارند كه برای انجام وظایف خود پول هم دریافت می كنند اما وزارتخانه یی كه حداكثر تلاش خود برای آشنایی دانش آموزان با ایدز و شیوه انتقال آن و همچنین مواد مخدر و مضرات آن را به چند صفحه ناچیز محدودتر از انگشتان دست آن هم در یكی از كتاب های یك مقطع تحصیلی اختصاص داده و مطالعه این بخش هم اختیاری و خارج از اجبار است آیا باید به پاس خدمات نمایشی خود نسبت به برگزاری كلاس هایی كه بازدهی مثبتی جز ابطال ساعت های مفید دانش آموز و خانواده او نداشته جام طلاهدیه بگیرد؟ معضلی كه امروز بعد از تصادفات، دومین عامل مرگ جمعیت جوان كشور محسوب می شود در نظر نهادهایی كه صرفا به صرف دریافت بودجه حاضر به انجام وظیفه هستند آنقدر كم اهمیت جلوه می كند كه طبق همان اشاره چند خط قبل، وزرای وقت فقط به دلیل آنكه مانند بسیاری از تعارفات مسموم درآمیخته با فرهنگ ایرانی نخواهند پاسخگوی علت معتاد شدن جمعیت هدف خود باشند می گفتند «زشت است. حرفش را نزنید.»
    به خاطر دارم كه در دولت اصلاحات، معاون سلامت وقت وزارت بهداشت كه امروز هم مسوولیت قابل توجهی در نظام سلامت دارد از اینكه پاسخگوی اقدامات انجام شده برای بیماران ترانسكشوال (مبتلایان اختلال هویت جنسی) باشد خجالت می كشید و صدایش را پایین می آورد و می گفت: «زشت است. از این حرف ها نزنید.»
حالاهم حكایت ماست و وزارتخانه هایی كه از اعتیاد دانش آموزان و دانشجویان شان خجالت می كشند.