شركت كنترل كیفیت هوای تهران در گزارشی اعلام كرده كه مناطق اطراف فرودگاه مهرآباد از آلودگی صوتی بسیار بالاتر از حد استاندارد رنج می برند، آلودگی هایی به واسطه نشست و برخاست هواپیماها كه اكثرا از ساعت 8 صبح تا 10 شب صورت می گیرد، پروازهایی كه روزانه به صورت میانگین بین 280 تا 300 پرواز است.

سلامت نیوز: شركت كنترل كیفیت هوای تهران در گزارشی اعلام كرده كه مناطق اطراف فرودگاه مهرآباد از آلودگی صوتی بسیار بالاتر از حد استاندارد رنج می برند، آلودگی هایی به واسطه نشست و برخاست هواپیماها كه اكثرا از ساعت 8 صبح تا 10 شب صورت می گیرد، پروازهایی كه روزانه به صورت میانگین بین 280 تا 300 پرواز است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد، آلودگی صوتی در مناطقی از شهر چون فرودگاه ها، مناطق صنعتی، بزرگراه ها و كنار ریل های راه آهن همیشه بالای حد استاندارد بوده، استانداردی كه در مناطق دیگر شهری بسیار كمتر است و این باعث می شود شهروندانی كه در این مناطق یا نزدیك این نواحی زندگی می كنند، با مشكلات عدیده یی روبه رو شوند، مشكلاتی چون بیماری های شنوایی، اعصاب و روان، گوارش، فشار خون و ضربان قلب قطعا در میان این گروه بیشتر از دیگر شهرنشینان است.

شركت كنترل كیفیت هوای تهران در گزارشی اعلام كرده كه مناطق اطراف فرودگاه مهرآباد از آلودگی صوتی بسیار بالاتر از حد استاندارد رنج می برند، آلودگی هایی به واسطه نشست و برخاست هواپیماها كه اكثرا از ساعت 8 صبح تا 10 شب صورت می گیرد، پروازهایی كه روزانه به صورت میانگین بین 280 تا 300 پرواز است. بررسی مقایسه یی میان آلاینده های تولیدی در فرودگاه مهرآباد و سایر فرودگاه های دنیا نشان می دهد فرودگاه مهرآباد با تعداد پرواز كمتر نسبت به بسیاری از فرودگاه ها، انتشار آلاینده بیشتری به طور روزانه دارد كه یكی از دلایل آن عمر نسبتا بالای ناوگان هوایی در ایران است. دلیل دیگر این موضوع می تواند استفاده از هواپیماهایی همچون MD83 و FOKKER100 باشد كه آلایندگی بالایی در عین قابلیت حمل و نقل پایین دارند.

نتایج نشان می دهند كه میانگین تراز فشار صوت در ساعات مختلف روز اعم از كار و استراحت فرودگاه 48/85 دسی بل بوده، همچنین میانگین تراز فشار صوت در ساعات مختلف شب اعم از كار و استراحت 49/86 دسی بل است. اما عوامل دیگری چون جهت وزش باد و دمای منطقه در پراكنش صوت تاثیرگذار است، از آنجایی كه الگوی غالب باد در منطقه مهرآباد تهران در جهت غربی است، باد در این ناحیه از غرب به سمت شرق و جنوب شرق می وزد و آلاینده های تولیدی در این فرودگاه را به سمت مركز و جنوب شهر هدایت می كند. یكی از راهكارهای كمتر كردن تاثیر صوت در این مناطق، كاشت گیاهان است، درختان بلند با كاهش دادن سرعت باد موجب عدم هدایت امواج صوتی به طرف شنونده می شوند و می توانند به عنوان عایق صوتی در مقابل آلودگی صوتی مورد استفاده قرار گیرند. بیشترین میزان پراكنش صوت در فرودگاه، هنگام نشست و برخاست هواپیماهاست كه آلودگی 115 دسی بلی را با خود به همراه دارد و بیشترین ساعات نشست و برخاست هواپیماها بین 8 تا 9 صبح است و 9 تا 10 شب.

با وجود اینكه آلودگی هوا و آلودگی صوتی ناشی از حضور فرودگاه مهرآباد در محدوده شهری، برای ساكنان اطراف این فرودگاه مشكلات زیادی را به وجود آورده و آنها را در معرض انواع و اقسام بیماری ها از ناراحتی های قلبی گرفته تا كاهش ضریب هوشی كودكان و تولد نوزادان نارس قرار داده اما به درستی مشخص نیست كه طرح جابه جایی فرودگاه مهرآباد تا چه حد امكانپذیر و عملیاتی است. محمدعلی ایلخانی، رییس شركت فرودگاه های كشور چندی پیش اعلام كرده بود جابه جایی فرودگاه بین المللی مهر آباد غیر ممكن نیست اما بسیار دشوار است و تا زمانی كه توسعه فرودگاه امام(ره) به جایی نرسد نمی توان برای جابه جایی فرودگاه مهرآباد اقدام كرد.

در این میان محمدباقر قالیباف، شهردار تهران معتقد است به علت نقش نگران كننده این فرودگاه در آلودگی هوا انتقال آن به مكان دیگر باید به سرعت انجام شود. شهرداری به صورت جدی درحال پیگیری انتقال فرودگاه مهرآباد است چرا كه در زمان افتتاح، مهرآباد در حومه شهر تهران قرار داشته است، لیكن با رشد سریع شهر اكنون این فرودگاه در مركز چندین محله پرجمعیت قرار دارد و ضرورت جابه جایی آن انكار ناپذیر است. احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران هم جابه جایی فرودگاه مهرآباد را ضروری می داند و می گوید: دیر یا زود باید این كار را انجام دهیم. به لحاظ پروتكل های بین المللی قرار گرفتن فرودگاه ها در میانه شهر اشتباه است. هواپیماها برای آستانه پروازشان به اندازه هزار تا سه هزار وسیله نقلیه آلودگی ایجاد می كنند. اگر دست كم روزانه 200 پرواز داشته باشیم حداقل به اندازه 200 هزار اتومبیل آلودگی در این منطقه تولید می شود. از سوی دیگر نا امنی هایی كه ایجاد می شود از دیگر مشكلات این فرودگاه است.
    اما در پژوهشی دیگر كه در چندماه گذشته انجام شده بود، راهكارهایی ارائه شده است، بعضی از افرادی كه در فرودگاه كار می كنند مجبور به استفاده از گوشی های صداگیر از نوع Ear muff و Ear Plug هستند، ولی اكثر مواقع از هیچ نوع وسیله حفاظتی استفاده نمی كنند.از سوی دیگر، استفاده از دیوارهای صداگیر استاندارد در اطراف فرودگاه برای جلوگیری از انتقال تراز فشار صوت بالابه همسایگان، جلوگیری از ساخت و ساز نزدیك فرودگاه و خلوت كردن منطقه از نظر كاهش دسترسی ها و بار جمعیت، تصحیح عملكرد هواپیما ها كه شامل استاندارد سازی تغییر ارتفاع و مسیر پروازها می شود و جایگزینی هواپیماهای قدیمی با هواپیماهای جدیدتر كه صدای موتور آنها كم است، راه های دیگری هستند بر كاهش اثر صوت بر شنوایی انسان. در این گزارش هم همچنان بر درختكاری با تلفیقی از درختان سوزنی برگ و پهن برگ در نزدیكی خانه های اطراف فرودگاه برای كاهش حجم صوت ورودی و تلطیف هوا پیشنهاد می شود. یكی از در دسترس ترین روش های كاهش صوت هواپیما، تغییر در نحوه نشست و برخاست هواپیما است كه در این تحقیق به آن اشاره شده، هنگامی كه خلبان برای نشستن، به صورت پله یی ارتفاع را كم كند، صدای بیشتری را به نسبت كاهش ارتفاع یكنواخت و مایل به دنبال خواهد داشت.
   


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha