سلامت نیوز: در تحقیقی که یونیسف انجام داده کودکان خیابانی را به دو دسته تقسیم کرده است؛ ساکن و مهاجر. این کودکان از نظر مشاغل و گذران امور هم به ٥ دسته تقسیم شده‌اند؛ دارای مشاغل خیابانی، دارای مشاغل کاذب، ولگردان و باجگیران، متکدیان و بزهکاران.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند،مجموعه همین کودکان خیابانی از نظر وضعیت سکونت دارای تقسیمات متفاوتی هستند؛ کارتن‌خواب انفرادی، کارتن‌خواب گروهی، اتوبوس‌خواب، قطارخواب و هتل‌خواب. براساس گزارش یونیسف پایین بودن نرخ رشد اقتصادی کشورهای درحال توسعه نسبت به کشورهای توسعه‌یافته و صنعتی و توزیع ناعادلانه درآمد در این بخش از جهان باعث شده میزان فقر در این کشورها بیش از دیگر بخش‌های جهان باشد.
پژوهشگران بر این باور هستند که برای داشتن یک زندگی عادی باید ٧ عامل در کنار یکدیگر حضور داشته باشند. این ٧ عامل عبارتند از: دسترسی به غذای سالم و کافی، آب سالم، خدمات تصفیه آب، بهداشت و درمان، سرپناه، آموزش و اطلاعات روز دنیا. در صورتی که فردی از دو یا چند عامل یادشده بی‌بهره باشد در شمار فقرای جهان قرار می‌گیرد. آمارها نشان می‌دهد ٣٧درصد از کودکانی که در کشورهای درحال توسعه زندگی می‌کنند و جمعیتی بالغ بر ٦٤٠ میلیون نفر را شامل می‌شوند در فقر مطلق زندگی می‌کنند. یعنی از بیش از دو فاکتور ضروری برای داشتن یک زندگی سالم محروم هستند.
[quote-left]میزان فقر در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا بیش از دیگر نقاط جهان است. طبق آمارهای یونیسف بیش از ٧٠درصد کودکان ساکن در این مناطق در فقر مطلق زندگی می‌کنند. شمار کودکان فقیر در کشورهای آمریکای لاتین، کاراییب و آسیای‌شرقی کمتر است. [/quote-left]
میزان فقر در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا بیش از دیگر نقاط جهان است. طبق آمارهای یونیسف بیش از ٧٠درصد کودکان ساکن در این مناطق در فقر مطلق زندگی می‌کنند. شمار کودکان فقیر در کشورهای آمریکای لاتین، کاراییب و آسیای‌شرقی کمتر است. چیزی حدود ٢٠درصد کودکان ساکن در این مناطق در دامان فقر زندگی می‌کنند و این نسبت در کشورهای آسیای‌شرقی و اقیانوسیه به کمتر از ١٠درصد می‌رسد. تعداد کودکان محروم از امکانات اولیه حیات در مناطق روستایی جهان بیشتر از شهرها است. درحال حاضر ٧٠ درصد از کودکان روستایی جنوب صحرای آفریقا و آسیای‌جنوبی در فقر مطلق هستند و حتی حداقل غذا، آب یا امکانات آموزشی و بهداشتی را هم در اختیار ندارند.
بیش از نیمی از کودکان کشورهای درحال توسعه (٥٦درصد) که تعداد آنها از یک میلیارد نفر هم بالاتر است در محرومیت کامل به‌سر می‌برند و حتی امکانات لازم برای ادامه حیات و داشتن یک زندگی سالم را نیز در اختیار ندارند.
میزان محرومیت کودکان در دو منطقه جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوبی به بیش از ٨٠درصد رسیده است. این امر در آینده مشکلات اقتصادی بسیار زیادی برای این کشورها ایجاد خواهد کرد.
سطح محرومیت کودکان روستایی جهان از کودکان فقیر شهری بسیار بالاتر است. برای مثال بیش از ٩٠درصد کودکان ساکن در روستاهای آسیای جنوبی و جنوب صحرای آفریقا و ٨٢درصد از کودکان روستاهای آفریقای شمالی و خاورمیانه در فقر مطلق زندگی می‌کنند و از حداقل امکانات حیاتی بی‌بهره هستند.
بزرگترین مشکل کودکان فقیر جهان نداشتن سرپناه و عدم امکان دسترسی به غذا و آب سالم است که باعث شده به بیماری‌های مختلفی مبتلا شوند و آسیب‌های جدی ببینند.
٣٤درصد از کودکان کشورهای درحال توسعه یعنی حدود نیم‌میلیارد کودک به دلیل نداشتن سرپناه مناسب مجبور هستند یک اتاق کوچک را با ٦ نفر تقسیم کنند و حتی از امنیت لازم برای استراحت یا داشتن یک حریم شخصی محروم هستند.
٣١درصد از کودکان جهان یعنی حدود نیم‌میلیارد کودک ساکن در کشورهای درحال توسعه به حمام، دستشویی، صابون، وسایل ضدعفونی‌کننده و... دسترسی ندارند و به همین دلیل در معرض بیماری‌های عفونی و میکروبی قرار دارند.
٢٥درصد از کودکان کشورهای درحال توسعه که شامل ٤٠٠میلیون نفر می‌شوند به رادیو، تلویزیون، تلفن و روزنامه دسترسی ندارند و در ناآگاهی کامل به‌سر می‌برند.
[quote-right] ٣٤درصد از کودکان کشورهای درحال توسعه یعنی حدود نیم‌میلیارد کودک به دلیل نداشتن سرپناه مناسب مجبور هستند یک اتاق کوچک را با ٦ نفر تقسیم کنند و حتی از امنیت لازم برای استراحت یا داشتن یک حریم شخصی محروم هستند.[/quote-right]
٣٧٦ میلیون کودک یعنی ٢٠درصد کودکان کشورهای درحال توسعه برای رسیدن به آب باید حداقل ١٥ دقیقه پیاده‌روی کنند تا بتوانند از آب ناسالم و تصفیه نشده چاهی استفاده کنند. عدم دسترسی این قشر به آب تصفیه‌شده و سالم یکی از بزرگترین مشکلات بهداشتی جهان است.
١٥درصد کودکان زیر ٥سال کشورهای درحال توسعه از نظر غذایی کاملا محروم هستند و کالری‌های ضروری برای سلامت جسمی و ذهنی خود را دریافت نمی‌کنند. نیمی از آنها یعنی حدود ٩١ میلیون کودک محروم از غذا در کشورهای جنوبی قاره آسیا به‌سر می‌برند.
٢٦٥ میلیون کودک در کشورهای درحال توسعه جهان یعنی ١٥درصد کودکان ساکن در این بخش‌ها در برابر هیچ نوع بیماری‌ای واکسینه نشده‌اند و در اثر استفاده از غذا و آب ناسالم به بیماری‌های عفونی زیادی مبتلا می‌شوند.
١٣درصد کودکان و نوجوانان بین ٧ تا ١٨سال کشورهای درحال توسعه که شامل ١٣٤ میلیون نفر هستند، هرگز به مدرسه نرفته‌اند و سواد خواندن و نوشتن ندارند. این قشر از نظر آموزشی کاملا محروم هستند و برای انجام هر کاری نیاز به کمک دیگران دارند.
میزان فقر کودکان در کشورهای جنوب صحرای آفریقا بیش از دیگر نقاط جهان است. آنها حداقل از ٤عامل از ٧ عامل ضروری برای ادامه بقا و برخورداری از یک زندگی سالم محروم هستند.
[quote-left] ١٩٨ میلیون کودک در کشورهای جنوب صحرای آفریقا از سرپناه مناسب بی‌بهره هستند. ١٦٧ میلیون کودک هرگز از آب سالم و تصفیه شده استفاده نکرده‌اند و ٣٠درصد تا به حال به یک محیط آموزشی مثل مدرسه یا کلاس درس نرفته‌اند.[/quote-left]
١٩٨ میلیون کودک در کشورهای جنوب صحرای آفریقا از سرپناه مناسب بی‌بهره هستند. ١٦٧ میلیون کودک هرگز از آب سالم و تصفیه شده استفاده نکرده‌اند و ٣٠درصد تا به حال به یک محیط آموزشی مثل مدرسه یا کلاس درس نرفته‌اند. ٢٧درصد کودکان این منطقه از خدمات ضروری برای حفظ سلامت مثل واکسیناسیون یا خدمات پزشکی هنگام بیماری بهره‌ای نبرده‌اند.
در جنوب آسیا نیز تعداد زیادی از کودکان از نظر بهداشتی، اطلاعات و غذایی محروم هستند. طبق آمارها ٦١درصد کودکان آسیای جنوبی اصلا در وضعیت بهداشتی مناسبی زندگی نمی‌کنند. ٤٠درصد کودکان این منطقه در محل سکونت خود وسایل ارتباط‌جمعی ندارند و ٢٧درصد از غذای سالم بی‌بهره هستند. بیش از نیمی از کودکانی که در محرومیت کامل غذایی هستند در جنوب آسیا سکونت دارند.
شمار کودکان محروم غذایی در این منطقه به ٥٣ میلیون نفر می‌رسد. البته در همین مناطق هم توزیع فقر یکسان نیست. مثلا در کشور مالدیو تنها ١٩درصد کودکان در فقر مطلق به سر می‌برند در حالی که در کشوری مثل روآندا که در آفریقا قرار دارد بیش از ٩٠درصد کودکان از هیچ‌کدام از امکانات حیات بهره‌مند نیستند و در فقر مطلق زندگی می‌کنند.
در کشورهای خاورمیانه ٤٥درصد کودکان از داشتن سرپناهی مناسب محروم هستند و ٢٥درصد هرگز غذای مناسب مصرف نکرده‌اند.
شمار کودکان فقیر و محروم در روستاهای جهان بیش از شهرها است. بیشترین تفاوت بین کودکان روستایی و شهری در حوزه خدمات بهداشتی است زیرا تنها ٩درصد کودکان شهری از خدمات بهداشتی محروم هستند اما در مقابل ٤١درصد کودکان ساکن در روستاهای جهان از این عامل حیاتی بی‌بهره هستند. از طرف دیگر احتمال اینکه یک کودک روستایی در یک فضای پرجمعیت زندگی کند ٣ برابر بیشتر از یک کودک
شهری است.
نظر شما