سلامت نیوز: «تأمیناجتماعی بزرگترین سازمانی است که دغدغههای اجتماعی و آتیه افراد را مورد توجه قرار داده است. در نتیجه باید در برخورد با این جامعه آماری دقت و حساسیت لازم را داشته باشد و این حداقل کاری است که این سازمان میتواند انجام دهد.» علیرضا محجوب، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان این نکته درتوصیف گستردگی حوزه سازمان تأمیناجتماعی از جامعه تحت پوشش این نهاد عمومی غیردولتی میگوید که تأمیناجتماعی با بیش از 39 میلیون نفر از مردم سر و کار دارد. از اینرو، هر اتفاق یا تنشی در این سازمان میتواند تاثیر زیادی در افراد تحت پوشش بگذارد.
همانطوری که میدانید تأمیناجتماعی با نیمی از جمعیت کشور سر و کار دارد، بنابراین هر چه حمایتهای تأمیناجتماعی و خدماتی که به مخاطبان خود ارائه میدهد، بیشتر شود، امنیت خاطر نیمی از مردم فراهم خواهد شد. چگونه میتوان این امنیت خاطر را درمردم افزایش داد؟
حدود 12 میلیون خانواده در کشور با سازمان تأمیناجتماعی سرو کار دارند؛ یعنی بالای 50 درصد خانوارهای ایرانی با بیمه سر و کار دارند که این رقم بخش غالب را تشکیل میدهد. از نظر تعداد هم جمعیت تحت پوشش این سازمان،بیش از 39 میلیون نفر از جمعیت کشور را در بر میگیرد که گرچه این تعداد از نیمی از مردم کشور کمتر است، اما عدد بزرگی است که این سازمان با آن سر و کار دارد. این موضوع نشان دهنده اهمیت جایگاه و مسئولیت سازمان تأمیناجتماعی است.منابع وزارتخانههای این سازمان حقالناس است و دیگران حق تصمیمگیری در مورد آن را دارند.تأمیناجتماعی بزرگترین سازمانی است که دغدغههای اجتماعی و آتیه افراد را مورد توجه قرار داده است و در نتیجه باید در برخورد با این جامعه آماری دقت و حساسیت لازم را داشته باشد و این حداقل کاری است که این سازمان میتواند انجام دهد.
سازمان تأمیناجتماعی از جمله نهادهای عمومی غیردولتی است. چطور میتوان به ثبات این مجموعه کمک کرد تا تغییرات ایجاد شده به بیمهشدگان و مستمریبگیران و خدمات گیرندگان این سازمان که قشر وسیعی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند، آسیب واردنکند؟
اصولا این مسئله به موضوع پایدار کردن منابع و مصارف مربوط میشود،یا باید تورم در جامعه رنگ ببازد و به رقم کوچکی تبدیل شود، تا سازمان بتواند منابع و مصارف خود را با ایدههای بلندمدت پیوند بزند، یا اینکه دولت و کانونهای تورمساز، مابه التفاوت این اختلافات مالی را ضمانت یا جبران کنند تا مدیران و گردانندگان سازمان با اطمینان بتوانند به مردم خدمات لازم را بدون دغدغههای موجود ارایه دهند، اما متاسفانه چنین تضمینی از سوی دولت یا کانونهای تورمساز وجود ندارد و ما در این زمینه دچار یک خلاء نسبی هستیم.
بودجه سازمان تأمیناجتماعی با وجود داشتن منابع درآمدی مختلف و شرکتهای تابعه، محدود است و تابعی از درآمدهای نفتی هم نیست. بنابراین اگر به صورت مداوم و مستمر تغییرات و قوانین جدید ایجاد شود، از نظم خارج شده و موجبات نگرانی مخاطبان این سازمان را فراهم میکند.
در هر صورت وضعیت منابع این سازمان، مثل کوه یخی است که در معرض آفتاب سوزان قرار دارد و ما نمیتوانیم جلوی آب شدن آن را بگیریم، مگر اینکه این توده یخ با سرمای درونی که در خود دارد، از خود محافظت کند واین فقط بخشی از کار را انجام میدهد. وقتی درآمدهای سازمان از طریق سپردهها تأمین میشود، این نمیتواند در مقابل طوفان خروشان تورم از خودش مقاومت نشان دهد. این مسئله عملکرد مدیران را ضعیف و خدماتدهی سازمان به مردم را با چالش روبهرو میکند. موضوع دیگر، بدهیهای دولت به این سازمان است که درست و بهجا پرداخت نمیشود و این سازمان را دچار مشکل کرده است.
برخی کارشناسان معتقدند باوجود آنکه سازمان تأمیناجتماعی یک سازمان غیردولتی است، به طور مرتب متاثر از بودجه سالیانه کشور و تصمیمات مجلس باید عملکرد و برنامههای خود را تغییر دهد، اگر تأمیناجتماعی نتواند وظایف خود را به خوبی و به موقع انجام دهد، در عمل مخاطبانش را دچار بحران میکند.
بدون تردید تصمیمات مجلس روی این سازمان تاثیرگذار خواهد بود؛ به ویژه در افزایش مصارف و کاهش منابع تاثیرگذار است. این موضوع متاسفانه در سالهای اخیر زیاد اتفاق افتاده است و مجلس به طور عمده مبدع این تصمیمات است و دولت کمتر در این زمینه مقصر است. البته در مواردی هم دولت وعده داده که منابع را تامین مالی کند، اما منابع را تامین نکردهاند. اگرچه دولت بدهکار سازمان است، اما گاهی تصمیمات مجلس درخصوص سازمان تأمیناجتماعی، این سازمان را بیشتر با چالش روبهرو میکند. البته اخیرا در این خصوص شورای نگهبان واکنش نشان میدهد، و این تصمیمات را رد میکند.در 6 ماه اخیر شورای نگهبان درخصوص اینگونه تصمیمات به شکل قاطع واکنش نشان داده است.
منبع ماهنامه قلمرو رفاه
نظر شما