به گفته متخصصان؛ اشخاصی كه دوران كودكی اغلب شاد نیستند در سنین بالاتر بیشتر دچار بیماریهای دائمی و یا ناتوانی‌های روحی و جسمی می‌شوند. در این پژوهش كه از سوی محققان كالج كینگ لندن انجام گرفته بیش از 7100 نفر مورد آزمایش و تحقیق قرار گرفتند. این افراد بین سالهای 1950 تا 1955 متولد شده بودند.

تحقیق روی این گروه نشان داد: اشخاصی كه در دوران كودكی از سوی معلمشان اغلب بعنوان كودكان غمگین و افسرده شناخته شده بودند، در میانسالی به دلیل ابتلا به بیماری بیشتر از كار غیبت می‌كردند.

محققان می‌گویند: هم چنین این كودكان بیشتر مستعد ابتلا به بیماری افسردگی هستند. در این پژوهش هزاران كودك كه در دهه 1970 در آبردین ساكن بوده‌اند، حضور داشتند. محققان از معلمان این كودكان درخواست كردند تا درباره وضعیت خلقی و هم چنین نحوه حضور آنها در مدرسه اطلاعاتی را در اختیار پژوهشگران قرار دهند. پس از آن پژوهشگران بسیاری از این شركت كنندگان را تا سنین بزرگسالی تحت نظر داشتند.

در این دوران نیز از افراد مورد نظر درباره وضعیت كاری آنها سوالاتی پرسیده شد و اطلاعات مجددی به دست آمد.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران دریافتند: حدود 392 نفر از این گروه به دلیل ابتلا به ناتوانی جسمی یا بیماری نمی‌توانستند كار كنند. این تعداد تقریبا 5/5 درصد از كل جمعیت تحت بررسی بودند. آنها افرادی بودند كه به دلیل بیماری یا نداشتن توان فیزیكی اغلب بیكار شده بودند.

تحقیقات نشان داد: یك چهارم از كودكانی كه معلمانشان آنها را نگران، غمگین و ترسو می‌دانستند، یا دائما مریض بودند و یا از نظر جسمی دچار ناتوانی می‌شدند. این افراد هم چنین نسبت به افراد شاد از درد و رنج بیشتری شكایت می‌كردند.