یکشنبه ۱۵ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۲:۴۰

طلاق جزء اعمال مکروهه‌ای است که به دلیل کراهتش، توصیه به اجتناب از آن شده است. تمام اعمال مبغوض و منفور از نظر اسلام تحریم شده است اما طلاق را «حلالی مبغوض و منفور» بیان کرده و برای آن منع قانونی در نظر گرفته نشده است. با توجه به اینکه ازدواج علقه‌ای طبیعی است که همراه با مهر و محبت و هزاران امید و آرزو شکل می‌گیرد زن و مرد در کانون خانواده محبوبیتی دارند و اگر شعله محبت نسبت به هم از بین برود و جایگاه محبوبیت بین طرفین سقوط ‌کند، نظام خانواده برهم می‌خورد.

سلامت نیوز: طلاق جزء اعمال مکروهه‌ای است که به دلیل کراهتش، توصیه به اجتناب از آن شده است. تمام اعمال مبغوض و منفور از نظر اسلام تحریم شده است اما طلاق را «حلالی مبغوض و منفور» بیان کرده و برای آن منع قانونی در نظر گرفته نشده است. با توجه به اینکه ازدواج علقه‌ای طبیعی است که همراه با مهر و محبت و هزاران امید و آرزو شکل می‌گیرد زن و مرد در کانون خانواده محبوبیتی دارند و اگر شعله محبت نسبت به هم از بین برود و جایگاه محبوبیت بین طرفین سقوط ‌کند، نظام خانواده برهم می‌خورد.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، در قراردادهای اجتماعی، قانون می‌تواند دو نفر را ملزم به همکاری عادلانه کند، لکن به اجبار و قدرت قانونی نمی‌توان دو نفر را ملزم به دوستی و صمیمیت با هم کرد تا نسبت به همدیگر فداکار و سعادتخواه شوند. موقعی که روابط محبت‌آمیز از میان رفت، چگونه می‌توان با قدرت قانون، آن دو را در مقام محبوبیت و دوستی نگاه داشت؟ این است که اسلام به این وضع ناگوار با دیده تاسف می‌نگرد. اگرچه اسلام برای جلوگیری از طلاق، دستورات حکیمانه‌ای صادر کرده، ولی در صورت عدم حصول اثرات مفید و مثبت، راضی به بقای آن وضع نابه‌سامان نیست. در زمان‌هایی نه‌چندان دور، طلاق رویدادی غمبار یا یک رسوایی تلقی می‌شد. افراد اندکی جرات می‌کردند از لزوم طلاق آسان سخن بگویند، زیرا با واکنش اکثر مردم مواجه می‌شدند، اما الان طلاق امری عادی تلقی شده و قبح و زشتی آن از بین رفته است و دیگر کسی طلاق را رسوایی به حساب نمی‌آورد.


این روزها آستانه تحمل افراد، برای مواجهه با ناراحتی‌ها بسیار پایین‌تر از گذشته شده، به همین دلیل ازدواج‌ها به طلاق منجر می‌شود.  اگر اعتقاد داشته باشیم طلاق کاری دشوار و نادرست است، زندگی مشترک را به خاطر فرزندان تحمل می‌کنیم، اما اگر باور کنیم که طلاق آسان و قابل قبول است، رابطه زناشویی را به خاطر خودخواهی خودمان قطع می‌کنیم. متاسفانه این معضل در کشورهای اسلامی و در ایران نیز به‌تدریج گسترش یافته و گروهی از زنان و مردان مسلمان امروزی نیز متاثر از دنیای مدرن با ترجیح لذات فردی خویش و کاهش آستانه سازگاری، به آسانی تن به طلاق می‌دهند. طلاق، پایان مشکلات زندگی زناشویی نیست، بلکه آغاز مشکلات است؛ آغاز بی‌پناهی و افسردگی، بی‌سامانی و اندوه و خصوصا فرزندانی که حاصل و ثمره ازدواج ناموفقند. فرزندان در این میان، بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند؛ در این صورت آثار ویرانگر طلاق شدیدتر و مصیبت‌بارتر است.


زوج ناسازگار پیش از آنکه به طلاق و جدایی بیندیشند، باید به زندگی پس از طلاق و نتایج آن فکر کنند و آمادگی روبه‌رو شدن با سال‌های حرمان و دشواری را داشته باشند. به هر حال جوانان باید پیش از آنکه به طلاق بیندیشند، در پی رفع مشکلات و معضلات زندگی مشترک‌شان برآیند. حتی برزبان آوردن لفظ طلاق برای تنبیه یا تهدید می‌تواند امری دلسرد‌کننده و رنج‌آور باشد. نباید فراموش کرد طلاق گرچه حلال است، ولی مبغوض‌ترین آنهاست.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha