سلامت نیوز:والدینی كه قادر باشند الگوی مناسبی از معنویت را چه در بعد گفتار و چه در بعد رفتار در خانواده ارائه دهند، فرزندان در صورت اعتماد به والدین تلاش خواهند كرد تا از طریق همانندسازی با آنان زمینه‌های معنویتشان را نیز با والدین تطابق بخشند.
در مواجهه با چالش‌های جدی خانواده‌ها درعصر حاضر، می‌توان در جست‌وجوی شیوه هایی برآمد كه ضمن تقویت معنویت در نهاد خانواده به ترمیم و تقویت پیوندهای درون خانواده نیز اهتمام ورزید. برخی از آنها عبارتند از:
تقویت پیوند والدین با معنویت
برمبنای اصل همانندسازی فرزندان با والدین و توجه به این واقعیت كه همانندسازی همچون یك نیاز اساسی روحی و روانی، فرزندان را از درون برمی‌انگیزد تا درصدد ایجاد و طراحی شخصیتی برآیند كه به نوعی در انطباق با نسل بالغ و درعین حال، مورد قبولشان باشد. والدینی كه قادر باشند الگوی مناسبی از معنویت را چه در بعد گفتار و چه در بعد رفتار در خانواده ارائه دهند، فرزندان در صورت اعتماد به والدین تلاش خواهند كرد تا از طریق همانندسازی با آنان زمینه‌های معنویتشان را نیز با والدین تطابق بخشند.
به والدین پیشنهاد می‌شود به برخی از راهكارهای اعتمادسازی كه در ذیل ارائه می‌شود بیشتر توجه نمایند: التزام علم وعمل؛ به این مفهوم كه آنچه به فرزندان به صورت شفاهی و كلامی‌توصیه می‌كنند، در مقام عمل نیز پایبند و ملزم به آن باشیم ودر نگاهی عمیق تربه مساله سعی كنیم مقدم بر گفتار، به وسیله رفتار خویش عملا به فرزندان خود بیاموزیم، زیرا فرزندانمان بیش از گفتار ما، از رفتارمان می‌آموزند. انجام تعهدات منطقی؛ پاره‌ای از خواسته‌ها وانتظارات فرزندان از والدین در حوزه «منطق» و «امكان» می‌گنجد. به این معنا كه این نوع خواسته‌ها هم منطقی بوده و هم در امكان والدین است.
والدینی كه هوشمندانه با تامین به موقع خواسته‌های فرزندان، این قبیل تعهدات را به خوبی انجام می‌دهند، در چشم و دل فرزندان خود، اعتبار بالایی را كسب می‌كنند كه یكی از نشانه‌های آن، جلب اعتماد فرزندان به خویش است. تبیین آثار معنویت در زندگی؛ آموزش زندگی توام با معنویت بخشی از وظایف والدین نسبت به فرزندان محسوب می‌شود. امروزه آموزش مهارت‌های زندگی یكی ازوظایف نهادها و مراكز مرتبط با خانواده محسوب می‌شود.
این قبیل آموزش‌ها اغلب شامل سلسله مباحثی است كه خانواده‌ها را در ایفای وظیفه شهروندی یاری می‌كند. خانواده‌ها نیز متقابلا وظیفه آموزش مهارت‌های زندگی و شهروندی را در قبال فرزندانشان ایفا می‌كنند و از جمله مهارت ها، تبیین آثارمعنویت در زندگی است. آنان می‌توانند چنین آموزشی را به صورت بررسی مقایسه‌ای میان دو نوع حیات معنوی و حیات مادی برای فرزندان ترتیب دهند. لازم به ذكر است چنین آموزشی باید به شیوه‌ای جذاب، روان و قابل فهم صورت گیرد تا مورد اقبال فرزندان واقع شود. نكته‌ای كه در توجیه چنین شیوه‌ای قابل ارائه است تمایل درونی و جدی نوجوانان و جوانان به آشنایی با تاثیر شیوه‌های مختلف زندگی است كه از جمله شامل زندگی معنوی و آثار آن نیز است.
از این رو، بر اساس این واقعیت، چنین روشی برای تقویت بنیاد خانواده، مفید و موثر تلقی می‌شود. افزایش توانایی درك و فهم متقابل؛ برخی از والدین از تمایل جدی برای درك و معرفت فرزندانشان برخوردارند و چنین اهتمامی‌را از طریق توسعه دنیای ارتباطی خود با آنان بروز می‌دهند. بدیهی است هر اندازه ارتباط كلامی‌و مناسبات روحی میان دو نسل «والد و فرزند» گسترش وتعمیق یابد، گامی‌در جهت رشد و درك متقابل آنان محسوب می‌شود. فرزندان نیز متقابلا با پاسخ مثبت دادن به تلاش‌های صادقانه والدین برای ارتباط موثر و كارآمد، قادرند تصویر مطلوبی از خویشتن در باور والدین بیافرینند و حاصل آن رشد روز افزون، درك متقابل نسل‌ها خواهد بود.
معرفی الگوها
كودكان، نوجوانان و جوانان، قهرمانان و الگوهای برجسته در عرصه‌های اخلاق و معنویت را همچنان درشعاع نگاه خویش می‌گیرند و به آنان می‌اندیشند. قهرمانانی كه تنها به فرهنگ، ملت یا قوم خاصی تعلق ندارند، بلكه آنان متعلق به بشریت‌اند. براین اساس چنانچه زندگینامه الگوها و اسوه‌های اخلاق و معنویت به شكلی جذاب و آموزنده به این نسل ارائه شود، آنان قادرند بخشی از هویت خویش را در الگوهای مورد نظرشان بیابند.
سهم خانواده‌ها و اولیای مدارس در معرفی و ارائه الگوهای راستین و برجسته به نوجوانان و جوانان، غیرقابل مقایسه با سایر نهادها و مراكزتربیتی دیگر بوده و اغلب آثار آن ماندنی و پابرجا خواهد بود. والدین و فرزندان یك سری نیازهای مشترك روحی و روانی دارند. والدین ابتدا مایل‌اند خود راهی برای پاسخگویی به این نیازها بیابند ودر ضمن تمایل دارند كه برای فرزندانشان و تامین نیازهایشان نیز طریقی روشن و مطمئن اتخاذ نمایند. علاوه بر آن، چنانچه به فرزندان خود تفهیم نماییم كه معنویت قادر است تمام نیازهای زندگی آنها را به بهترین شکل تامین کند، با روی باز این رویکرد تربیتی را پذیرا هستند.
نظر شما