سلامت نیوز:در كشور ما كمتر از 35 درصد از خشونت‌های خانگی به پلیس گزارش می‌شود. برخی تحقیقات در این زمینه نیز نشان می‌دهد از 180موردی كه زنان علیه خشونت‌های خانگی شكایت كرده بودند، در 128مورد آنها حاضر نشدند پیگرد قانونی صورت گیرد. 5درصد زنان وجود قهر و آشتی و خشونت را عادی تلقی كرده و قصد جدایی نداشتند. 52درصد زنان در زندگی خود دچار خشونت روانی و كلامی شدند، 37درصد در معرض خشونت فیزیكی قرار گرفتند، 27درصد در معرض خشونت‌های ممانعت از رشد فكری و اجتماعی بودند و 10درصد نیز دچار خشونت جنسی شدند.

به گزارش سلامت نیوز، فاطمه دانشور-عضو شورای شهر تهران در روزنامه آرمان نوشت:  25نوامبر مصادف با 4 آذر ماه، روز جهانی رفع خشونت علیه زنان نامگذاری شده است. این موضوع به خودی خود نشان می‌دهد هنوز هم در بسیاری از نقاط دنیا با فرهنگ‌ها، آیین‌ها و دولت‌های مختلف، خشونت علیه زنان یكی از پدیده‌های رایج است. به همین دلیل نیز نهادهای بین‌المللی تصمیم گرفته‌اند از سال 1999میلادی، روزی را به عنوان روز رفع خشونت علیه زنان تعیین كنند تا بهانه و مناسبتی باشد برای پرداخت هر چه بیشتر به ریشه‌های این معضل جهانی. با این وجود بنابر گزارش نهادهای بین‌المللی در اروپا هنوز 35درصد زنان در معرض خشونت قرار می‌گیرند.

كشور ما نیز متاسفانه همچنان شاهد بروز چنین مشکلاتی است؛ به گزارش نهادهای رسمی، مرگ و میر زنان بین 15 تا 44سال با میزان مرگ ناشی از سرطان برابر است. یكی از چالش‌های مبارزه با خشونت علیه زنان، پنهان بودن این نوع خشونت است چرا كه در موارد متعدی زنانی كه در معرض خشونت قرارگرفته‌اند، ترجیح می‌دهند به دلایل مختلف از اعلام و ابراز آن پرهیز كنند. این پنهان‌كاری در كشورها و فرهنگ‌هایی كه سنت‌ها هنوز رنگ و بوی قوی‌تری دارند، بیشتر است.

در كشور ما كمتر از 35 درصد از خشونت‌های خانگی به پلیس گزارش می‌شود. برخی تحقیقات در این زمینه نیز نشان می‌دهد از 180موردی كه زنان علیه خشونت‌های خانگی شكایت كرده بودند، در 128مورد آنها حاضر نشدند پیگرد قانونی صورت گیرد. 5درصد زنان وجود قهر و آشتی و خشونت را عادی تلقی كرده و قصد جدایی نداشتند. 52درصد زنان در زندگی خود دچار خشونت روانی و كلامی شدند، 37درصد در معرض خشونت فیزیكی قرار گرفتند، 27درصد در معرض خشونت‌های ممانعت از رشد فكری و اجتماعی بودند و 10درصد نیز دچار خشونت جنسی شدند.

گذشته از این آمارها، نكته مهمی كه نباید از آن غفلت كرد، عواملی است كه ریشه‌های اعمال خشونت علیه زنان را تشكیل می‌دهند. به نظر می‌رسد از جمله آبشخورهای عمده در این زمینه ضعف قوانین و نهادهای بازدارنده خشونت یا استیفاكننده حقوق زنان خشونت‌دیده است. در این راستا چند اقدام ضروری است؛ نخست اینكه زنان را از حقوق طبیعی و قانونی خود مطلع كرد. زنان باید بدانند كه خشونت تنها در برخورد فیزیكی خلاصه نمی‌شود و خشونت علیه آنان به شكل خشونت‌های فیزیكی، خشونت توسط دولت‌ها مثل وضع برخی قوانین، خشونت در اجتماع كه مربوط به آداب و رسوم می‌شود و محدودیت‌هایی را برای زنان به دنبال دارد، ممكن است اعمال ‌شود. هر یك از این اشكال خشونت، شیوه خاصی برای جلوگیری و رسیدگی می‌طلبد. به همین خاطر اقدام ضروری دیگر، وضع قوانین محكم، شفاف و مترقی برای جلوگیری از اعمال خشونت علیه زنان و تعقیب قانونی خشونت‌ورزان است. خوشبختانه آموزه‌های اسلامی و شیعی ما با ظرافت و دقت فراوان این حقوق را برای زنان تبیین كرده است و می‌توان با سرمایه‌گذاری هوشمندانه بر روی این آموزه‌ها علاوه بر اینكه موارد اعمال خشونت علیه زنان را در کشور كاهش داد بلكه به عنوان نمونه‌ای موفق به سایر كشورهای مسلمان و غیرمسلمان نیز ارائه كرد.