سلامت نیوز:آیا واقعا می‌شود از راه اینترنت هم همسر پیدا كرد؟ به نظر من این روش كاملا ناعاقلانه است و اگر كسی هم پیدا شود كه از طریق امواج اینترنت و با رد و بدل كردن تعدادی عكس و فیلم یا اطلاعات بخواهد فردی را به عنوان همسر خود انتخاب كرده طبیعی است كه این اقدام او محكوم به شكست است.
به گزارش سلامت نیوز، عبدالرضا مصری- نماینده مجلس و وزیر اسبق رفاه در روزنامه آرمان نوشت: آشنایی قبل از ازدواج با شیوه‌های متفاوتی در سال‌های اخیر مرسوم شده است. یكی از جدیدترین و نوظهورترین این روش‌ها ازدواج در فضای مجازی است. ازدواج در فضای مجازی یعنی یا دختر و پسر در گروه‌ها و شبكه‌های مختلف اجتماعی (كه تعدادشان هم این روزها كم نیست) عضو شوند، با هم آشنا شده و ازدواج كنند یا در سایت همسرگزینی ثبت نام كرده و با ارائه نام و مشخصات خود دنبال گزینه مورد نظر بگردند.
در دنیایی كه همه امكانات در فضای واقعی برای آشنا شدن و ازدواج افراد فراهم است من نمی‌دانم چه نیازی وجود دارد كه افراد در فضای مجازی دنبال شریك زندگی خود باشند. فضای واقعی برخلاف فضای مجازی، یك فضای عمومی قابل درك است. توجه به این نكته ضروری است كه ازدواج با خرید شیء فرق دارد. در حالی كه در خرید یك كالا فرد اگر برای مثال خرید اینترنتی را امتحان كرده و در آن موفق بوده تمایل برای خرید از این راه در او قوت می‌گیرد. بحث ازدواج ابعاد مختلف معنوی، احساسی، روانی، اصالت‌ها و خلق‌های افراد را كنار هم قرار می‌دهد و لازم است بسیاری از مولفه‌ها كنار هم قرار بگیرند تا یك ازدواج موفقیت‌آمیز باشد. در فضای مجازی همان‌طور كه از نام آن مشخص است فضا غیرواقعی و مصنوعی است. در فضای مصنوعی و غیرواقعی نمی‌توان افراد را به درستی قضاوت كرد. به هر حال هر كسی قابلیت‌هایی دارد كه او را از دیگران متمایز می‌كند. برای مثال یكی خوب صحبت می‌كند در حالی كه توانایی او در درك دیگران بسیار پایین است یا بعضی‌ها رفتارشان با گفتارشان كاملا متفاوت است. در فضای مجازی مسائلی رد و بدل می‌شود كه ممكن است واقعیت در دنیای حقیقی چیزی كاملا مغایر با آن باشد. انتخاب از طریق دنیای غیرواقعی و با تكیه بر آن چیزهایی كه واقعی نیستند درباره امر مهمی مانند ازدواج یك اشتباه است. من از زمانی كه این سایت‌ها برای همسرگزینی فعال شدند و همچنین افراد زیادی را دیدم كه از طریق امواج اینترنت با هم آشنا شده و ازدواج می‌كردند، این پرسش برایم مطرح بود كه آیا واقعا می‌شود از راه اینترنت هم همسر پیدا كرد؟ به نظر من این روش كاملا ناعاقلانه است و اگر كسی هم پیدا شود كه از طریق امواج اینترنت و با رد و بدل كردن تعدادی عكس و فیلم یا اطلاعات بخواهد فردی را به عنوان همسر خود انتخاب كرده طبیعی است كه این اقدام او محكوم به شكست است.
هدف اغلب ازدواج نیست
در بررسی‌هایی كه از مخاطبان و مراجعان به این سایت‌ها در كشور انجام شد مشخص شد تعداد زیادی از مشتریان این سایت‌ها مردهای متاهلی هستند كه برای ارضای نیازهای نفسانی خود به این سایت‌ها پا گذاشته و سعی داشتند از راه‌های مختلف به جز ازدواج رسمی فردی را برای ارضای نیازهای جنسی خود بیابند. سایت رسمی و دولتی همسرگزینی هرچند باعث شد جلوی فعالیت غیرقانونی سایت‌های غیرمجاز در كشور گرفته شود، بعضا به پایگاهی برای ارضای نیازهای غیرمشروع این افراد بدل شد؛ افرادی كه به ازدواج و تشكیل خانواده فكر نمی‌كنند و بیشتر دنبال سرگرمی و سوءاستفاده هستند. این مساله چندان هم غیرقابل پیش بینی نبود، زیرا در دنیای مجازی و غیرواقعی امكان این قبیل سوءاستفاده‌ها بیشتر است.
مردی كه در سایت همسرگزینی دنبال سوژه مورد نظر خود می‌گردد دنبال ازدواج نیست و نباید به اشتباه آمار رجوع این افراد به سایت را به پای بازدید بی‌شمار و استقبال از آن دانست. این مردان با همان دید خرید كالا به ازدواج نگاه می‌كنند و دنبال این هستند كه برای مدت كوتاهی با پرداخت وجهی مشخص از یك فرد دیگر استفاده كنند. برای كسی كه می‌خواهد یك عمر با فردی زندگی كند بعید است این سایت‌ها بتوانند برای او این فرد را پیدا كنند. شناخت افراد قبل از ازدواج مقوله مهم و پیچیده‌ای است و اگر این شناخت به درستی صورت نگیرد درصد بالایی از ازدواج‌ها محكوم به شكست است.
در زمان فعلی و در عصری كه ما در آن زندگی می‌كنیم، آشنایی زن و مرد قبل از ازدواج عامل مهمی برای بقا و پایداری زندگی مشترك و درك خصوصیات و ویژگی‌های یكدیگر در آینده است، در حالی كه در آشنایی از طریق اینترنت و فضای مجازی این درك متقابل، شكل ناقص و معیوبی به خود می‌گیرد. در این فضا در حالی كه افراد امكانات و شگرد‌های مختلفی برای كتمان حقیقت و بهتر جلوه دادن خود نزد دیگران در اختیار دارند، امكان ارتباط رو در رو و چهره به چهره برای درك خصوصیات یكدیگر كمتر بوده و تقریبا غیرممكن است. این در حالی است كه اصلی‌ترین مساله درباره ازدواج صحبت كردن و ارتباط چهره به چهره با طرف مقابل است. همه افرادی كه متقاضی یافتن همسر مورد نظر خود در سایت‌های همسریابی هستند باید بدانند كسی كه با این روش اقدام به یافتن همسر می‌كند بی‌شك نمی‌تواند گزینه مناسبی برای آنها باشد. ازدواج مجازی، خرید و فروش کالاست. افرادی كه خود را در معرض انتخاب شدن توسط دیگران قرار می‌دهند و با این وضعیت در اینترنت اطلاعات خود را برای انتخاب شدن درج می‌كنند بی‌شك افرادی هستند كه در دنیای واقعی نمی‌توانند به دلایل مختلف شریك زندگی و گزینه مورد نظر خود را بیابند و سعی می‌كنند از این راه به این هدف برسند.
شاید چند دهه قبل ارتباط رو در رو برای شناخت بیشتر کمتر امکان داشت، اما در عصر حاضر كه امكان ارتباط مستقیم و رو در روی زن و مرد در همه محیط‌های كاری و تحصیلی وجود دارد این رفتار غیرقابل توجیه است. همسری كه فرد از طریق فضای مجازی انتخاب می‌كند نمی‌تواند گزینه خوبی باشد. توجه به این نكته ضروری است كه بیشتر مشتریان این سایت‌ها مردها هستند در حالی كه تقاضا برای ازدواج درباره مردها در سطح جامعه ما محدودیتی ندارد و حتی با استقبال عمومی روبه‌رو است. اینكه مردی در فضای مجازی و از طریق اینترنت خواسته خود را مطرح می‌كند در حالی كه در دنیای واقعی این امكان از او سلب نشده و حتی حق طبیعی او قلمداد می‌شود این مساله جای بحث دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد ازدواج‌هایی كه در فضای مجازی رخ می‌دهد بسیار بیشتر از سایر ازدواج‌ها در معرض خطر شكست قرار دارد و این قبیل زوج‌ها بیشتر امكان جدایی دارند.
نظر شما