سلامت نیوز: به گفته دانشمندان، وقتی‌كه رژیم غذایی پرچرب باعث چاقی ما می‌شود، به نظر می‌رسد به طور طبیعی باعث برانگیختن سلول‌های ایمنی در مغز ما و جنب‌وجوش آنها می‌شود كه در نتیجه كم‌تحرك شده و شروع به خوردن اتصالات بین سلول‌های عصبی می‌كنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جوان، استرانهان یكی از متخصصان که در این باره تحقیقات زیادی انجام داده می‌گوید: «میكروگلیا با خوردن سیناپس‌ها در از بین بردن سیناپس و اختلال شناختی در چاقی سهیم است و از طرفی دیگر بسیار ترسناك بوده، اما درعین‌حال برگشت‌پذیر است، به این معنی كه اگر شما به یك رژیم غذایی كم‌چرب برگردید كه حتی به‌طور كامل چاقی را از بین نبرد، می‌توانید به‌طور كامل این پروسه‌های سلولی در مغز را معكوس كرده و شناخت را حفظ كنید.»
به نظر می‌رسد مشكل با چربی بیش‌ازحد در بدن شروع می‌شود كه تولید التهاب مزمن كرده و باعث تحریك میكروگلیا به دادن یك واكنش ایمنی خودكار می‌شود. میكروگلیا مانند ماكروفاژها در بدن، به توانایی مصرف ضایعات و عوامل عفونت‌زا در مغز شناخته‌شده‌اند و درون بسیار اسیدی آنها خود را از آن ضایعات خلاص می‌كند كه كمك به حمایت از عملكرد و سلامت سلول‌های عصبی می‌كند. مثلاً همین‌كه موش‌ها چاق می‌شوند، میكروگلیای آنها به نظر می‌رسد بر پرخوری متمركزشده‌اند.
دانشمندان در این زمینه آزمایشات زیادی را روی موش‌ها انجام دادند. آنها در چهار، هشت و 12 هفته، اقدام به انجام یك سری اندازه‌گیری‌ها از سوخت‌وساز بدن مانند وزن، مصرف غذا، انسولین و سطح گلوكز سرم كردند. آنها همچنین در هیپوكامپ، مركز یادگیری و حافظه، سطوح شاخص‌های سیناپسی، یعنی پروتئین‌های یافت شده در سیناپس‌ها را كه با تعداد سیناپس ارتباط دارد، اندازه‌گیری كردند و اطلاعات جالب و غیر‌منتظره‌ای را كشف كردند. دانشمندان دریافتند هنگامی‌كه 12 هفته سپری می‌شود، افزایشی چشمگیر در چاقی موش‌ها رخ می‌دهد. هرچند مقاومت موش‌ها را به انسولین نمی‌بینیم، اما متوجه می‌شویم كه سیناپس و افزایش سایتوكاین‌های التهابی در مغز را از دست می‌دهیم و این بسیار امیدواركننده است. این یافته‌ها همچنین به برخی از اهداف بالقوه جدید برای داروهای موجود اشاره می‌كنند كه در حال حاضر برای شرایطی مانند آرتروز روماتوئید و بیماری كرون استفاده می‌شوند. سایتوكاین‌های التهابی خاص و نكروز تومور عامل آلفا را مسدود می‌کنند كه هر دوی آنها در مغز موش‌های چاق بالا هستند.
استرانهان خاطرنشان می‌كند موش‌های با مصرف چربی بالا، در واقع كمتر غذا خوردند و به‌اندازه موش‌های با مصرف چربی كم، كالری مصرف كردند. كل فنوتیپ سوخت‌وساز بدن بیشتر توسط تركیب رژیم غذایی صورت می‌گیرد تا مقدار كالری. به گفته او اگر موش‌هایی با مصرف چربی بالا تنوع بیشتری در رژیم غذایی خود داشتند، مثل قنداب، آنها می‌توانستند‌كالری بیشتری مصرف كنند، شبیه به پدیده سیری حسی خاص در انسان.
آخرین تحقیقات نشان می‌دهد كه رژیم غذایی پرچرب با تخریب سیناپس‌های ناحیه هیپوكمپوس كه با یادگیری و حافظه مرتبط است به مغز آسیب می‌زند. سیناپس‌ها ساختارهایی هستند كه بین نورون‌ها یا سلول‌های مغزی رابطه برقرار می‌كنند. البته این تمام ماجرا نیست. محققان می‌گویند كه بازگشت به رژیم غذایی كم چرب به مدت دو ماه می‌تواند اثرات منفی رژیم‌های غذایی پرچرب بر مغز را خنثی كند. رژیم‌های پر از چربی بیشترین عامل ابتلا به چاقی هستند كه به یك نگرانی عمده در جوامع امروزی تبدیل شده است. صرف نظر از این خطرات، حالا مشخص شده است كه رژیم غذایی پر از چربی اثرات مخربی بر مغز برجای می‌گذارد.
منبع:ساینس دیلی
نظر شما