سلامت نیوز:امروزه بیكاری بیش از پیش به‌عنوان مهم‌ترین نشانه توسعه ناكافی در كشورهای جهان سوم مشاهده می‌شود. در بسیاری از كشورها بیكاری آشكارا در مناطق شهری دامنگیر بخش وسیعی از نیروی كار و به‌ویژه افراد ١٥ تا ٢٤سال است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند بخش‌های وسیعی از نیروی كار در شهرها و روستاها گرفتار كم‌كاری (اشتغال ناقص) هستند، به این معنا كه منابع و فرصت‌های لازم برای افزایش درآمدهای‌شان را ندارند و نمی‌توانند آن را به سطحی برسانند كه با درآمد افراد دارای مشاغل شهری در بخش مدرن مقایسه‌شدنی باشد.
ساختار جمعیتی نیروی بیكار نشان می دهد بیكاران بیشتر از سه گروه افراد فارغ‌التحصیل دانشگاهی، زنان سرپرست خانوار و جوانان بدون شغل هستند كه غالبا از اقشار آسیب‌پذیرند. زنان نیمی از جمعیت را تشكیل می‌دهند و دوسوم از كارهای انجام‌شده در جهان به دست آنان صورت می‌گیرد، با این حال فقط یك‌دهم درآمد جهانی به آنها تعلق دارد. براساس سرشماری سال ١٣٨٥ سهم اشتغال زنان ١١,٥٩درصد بود و با وجود اهمیت جایگاه زنان روستایی در توسعه پایدار روستا فقط ١٥.٣ درصد شاغلان روستایی را تشكیل می‌دهند.
مركز آمار ایران، ١٣٨٥ كارشناسان معتقدند توسعه بخش خصوصی می‌تواند بستر مناسبی برای توسعه اشتغال در كشور به‌خصوص در مناطق روستایی و در مورد زنان باشد، چراکه با فعال شدن این بخش، اقتصاد ملی می‌تواند گام‌های ارزشمندی درجهت توسعه اشتغال بردارد.
براساس پژوهشی كه سازمان دیده‌بان جهانی كارآفرینی (٢٠٠٢ میلادی) انجام داده است با در نظر گرفتن ٣٧ كشور جهان، توسعه كسب‌وكارهای كوچك و متوسط منجربه كاهش معنادار نرخ بیكاری می‌شود و سهم كسب‌وكارهای كوچك در كاهش بیكاری به‌طور متوسط ٣٠درصد است.
علی‌اصغر میرك‌زاده، حسین آگهی و معصومه تقی‌بیگی از پژوهشگران حوزه ترویج و توسعه روستایی دانشگاه کرمانشاه موانع و راهكارهای مناسب توسعه مشاغل خانگی روستایی شهرستان اسلام‌آباد غرب را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده‌اند که از دیدگاه زنان مهم‌ترین این عوامل شامل عوامل شخصیتی، فردی و اقتصادی هستند. اما دیدگاه متخصصان درخصوص موانع، اندكی متفاوت است و آنها مهم‌ترین موانع توسعه مشاغل خانگی را خانوادگی، فردی و شخصیتی برشمرده‌اند.
همان‌طور كه مشاهده می‌شود زنان و متخصصان در اولویت‌بندی موانع توسعه مشاغل خانگی با یكدیگر تفاوت دارند و در این زمینه شاید بتوان نظر زنان را تأیید كرد، زیرا خود فرد و ویژگی‌های شخصیتی او است كه بیش از هر چیز تضمین‌كننده موفقیت و باعث جنبش حركت وی به جلو می‌شود. زنان در مقایسه با متخصصان، عوامل اقتصادی را مهم‌تر می‌دانند، زیرا متخصصان عوامل اقتصادی را در اولویت ٤ و كم‌اهمیت‌تر دانسته‌اند. در این مورد نیز می‌توان نظر زنان را تأیید كرد، زیرا فقیر بودن اكثر خانوارهای روستایی و ناتوانی در تأمین مواد و وسایل اولیه مانع به حساب می‌آید.
از نظر زنان نخستین مانع توسعه مشاغل خانگی عوامل شخصیتی و مهم‌ترین گویه آن، نبود قدرت چانه‌زنی است. می‌توان گفت نبود قدرت چانه‌زنی در عدم موفقیت زنان مانع مهمی به شمار می‌آید، چراكه باعث می‌شود زنان در بسیاری از صحنه‌های رقابت كنار زده شوند و نتوانند حق‌شان را بگیرند. زنان روستایی گاه حتی به ناچار محصول نهایی‌شان را به قیمتی كمتر از هزینه تمام‌شده می‌فروشند و این امر باعث می‌شود تمایل‌شان برای ادامه فعالیت كاهش یابد و دلسرد شوند.
در این زمینه نتایج تحقیقات براون نیز این دیدگاه را تأیید می‌كند. از دید زنان نداشتن اعتمادبه‌نفس مانع مهمی در راه توسعه مشاغل خانگی است. به یقین می‌توان گفت داشتن اعتمادبه‌نفس و پشتكار در موفقیت و شروع كسب‌وكار حتی توسعه آن اهمیت بسیاری دارد و با داشتن اعتمادبه‌نفس می‌توان در زمینه‌های گوناگون به موفقیت‌هایی دست یافت.
عامل بعدی كه از دید زنان مهم تلقی می‌شود، عوامل اقتصادی است كه گویه‌های مربوط به آن در ادامه شرح داده می‌شوند. زنان اعتقاد دارند شغل خانگی تأثیر چندانی در بهبود وضعیت اقتصادی خانواده ندارد. شاید بتوان گفت یكی از دلایل این فكر، نوع كسب‌وكار زنان است، چون در سطح ابتدایی، ساده و اكثرا كوچك هستند و عمدتا كسب‌وكارشان را توسعه نمی‌دهند و از این راه درآمد چندانی عایدشان نمی‌شود، اعتقاد به این دیدگاه پیدا كرد‌ه‌اند.
دومین مانع اقتصادی از نظر زنان درآمد نامناسب خانواده است. پایین بودن وضع اقتصادی خانواده باعث می‌شود بسیاری از زنان نتوانند منابع لازم برای كسب‌وكار را تهیه كنند و درنتیجه توسعه این نوع كسب‌وكار نیز كمتر باشد.
از دیدگاه متخصصان، نخستین عاملی كه مانع توسعه مشاغل خانگی می‌شود، عامل خانوادگی است. گویه نبود تقسیم كار و همكاری اعضای خانواده نخستین عامل خانوادگی است كه از دید كارشناسان مانع مهمی در راه توسعه مشاغل خانگی به شمار می‌آید. از دیدگاه كارشناسان دومین عاملی كه مانع توسعه مشاغل خانگی می‌شود، عامل فردی است. نداشتن تخصص، مهارت و تجربه كه برای موفقیت و شروع كسب‌وكار خانگی اهمیت دارد، مانعی است که تعدادی از متخصصان در مطالعات‌شان به آن رسیدند.
متخصصان، نداشتن روابط عمومی بالا را عامل بعدی می‌دانند كه مانع توسعه مشاغل خانگی می‌شود. سومین عاملی كه از نظر كارشناسان مانع توسعه مشاغل خانگی می‌شود، عامل شخصیتی است. گویه‌های مربوط به این عوامل كه مهم‌ترند در ادامه شرح داده شده‌اند. نبود خلاقیت و نوآوری در زنان باعث می‌شود توانایی ایجاد نوآوری را نداشته باشند و از نوآوری‌ها استقبال نكنند که كارشناسان آن را نخستین مانع شخصیتی توسعه مشاغل خانگی می‌دانند.
نظر شما