سلامت نیوز:بار دیگر خبر تنبیه بدنی دانشآموزان در برخی مدارس کشور آن هم در اوایل سال تحصیلی جو سنگینی ایجاد کرده است. همچنان عکسهای دانشآموز بمپوری در فضای مجازی دست به دست میچرخد و تاسف مردم را به همراه دارد که چطور معلمی میتواند به خودش اجازه بدهد چنین رفتاری را با یک دانشآموز داشته باشد. شدت اتفاق و اعتراضات به حدی بود که رئیس آموزش و پرورش منطقه بمپور استعفا داد و مدیرکل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان اعلام کرد که بهشدت با معلم خاطی برخورد میکند. با این حال این وضعیت تنها مختص مناطق محروم نیست.
همین چند وقت پیش معلمی در تهران دانشآموز خود را به گونهای هل داد که کار او به بیمارستان کشیده شد. بگذریم از اینکه خبری هم درباره شلاق خوردن کودکان در کرمان به دلیل پرداخت نکردن پول ثبتنام منتشر شده که آموزش و پرورش به صراحت آن را تکذیب کرده است. بیمهری این معلمان در حالی است که هنوز مهرماه به پایان نرسیده است.
براساس آماری که رحیم میرشاهولد، مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایتهای آموزش و پرورش ارائه کرده در دو سال 93 و 94، 80 هزار شکایت درباره مسائل مالی آموزشی و تنبیه بدنی در آموزش و پرورش ثبت شده است که براساس آن در این دو سال، هزارو 924 دانشآموز کتک خوردهاند.
با این حال مهدی نوید ادهم، دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش هر گونه تنبیه بدنی در مدارس را ممنوع اعلام کرده است، بهطوری که این موضوع جایگاهی در قوانین وضع شده ندارد و با جدیت با معلمان خاطی برخورد میشود. به گفته او «نباید حتی یک مورد از این قبیل موارد وجود داشته باشد. بهطور قطع با اتخاذ سیاستهایی با اینگونه موارد برخورد شده و نسبت به چنین مسائلی بیتفاوت نیستیم.»
معلمان نحوه برخورد با دانشآموزان را آموزش نمیبینند
چندی پیش طرحی در وزارت آموزش و پرورش مطرح شد مبنیبر اینکه از معلمان تست روانی گرفته شود تا وضعیت روانی آنها بررسی شود. همچنین اگر لازم است آموزشهای ضروری برای تعادل رفتاری آنها در نظر گرفته شود، البته این طرح اجرایی نشد. محمدرضا نیکنژاد کارشناس آموزش و پرورش در گفتوگو با «فرهیختگان» میگوید که آموزش چندانی برای معلمان برای چگونگی رفتار با دانشآموزان وجود ندارد. همچنین کلاسهای درسی که به منظور تربیت معلم برای معلمان برگزار میشود به صورت تئوری و شب امتحانی است و راه به جایی نمیبرد. این معلم آموزش و پرورش میافزاید: «جای خالی تدریس امور تربیتی در مراکز آموزشی بهشدت احساس میشود؛ اما متاسفانه آموزش و پرورش در این مورد ناکارآمد است.»
معلمی، شغل دوم
از این موضوع که بگذریم بسیاری از معلمان آموزش و پرورش، شغل معلمی را بهعنوان شغل دوم و سوم خود به حساب میآورند و برای گذران زندگیشان نمیتوانند فقط معلم باشند. نیکنژاد در این باره میگوید: «مطمئنا چنین معلمی نمیتواند تمام انرژی خود را در کلاس صرف کند. این موضوع نیز به صورت غیرمستقیم در رفتارش با دانشآموزان تاثیر میگذارد.»
تنبیه بدنی به عهد قجر برمیگردد
ضیاءالدین اعزازی یکی از اعضای کمیسیون آموزش مجلس با این بیان اینکه تنبیه بدنی مربوط به «عهد قجر» است، استفاده از این شیوه آموزشی در مدارس را عجیب و غیرانسانی خواند. اعزازی در گفتوگو با «فرهیختگان» با اشاره به اینکه برخورد با دانشآموزان باید براساس روانشناسی نوین باشد، میگوید: «معلمان باید مسلح به روشها و متدهای جدید باشند؛ وگرنه چه فرقی با معلمان صد سال پیش دارند.»
نیازی به قانون جدید نیست
با این حال حمایت میرزاده، عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با «فرهیختگان» میگوید: «نیازی به تدوین قانون در رابطه با برخورد معلمان وجود ندارد؛ چراکه قانون فعلی به اندازه کافی بازدارنده است.» او با اشاره به اینکه هیچ کارشناس آموزشی تنبیه بدنی را صحیح نمیداند، میافزاید: «خود آموزش و پرورش بهشدت با این موضوع برخورد میکند و نسبت به این موضوع حساس است.» موضوعی که نیکنژاد با آن موافق نیست؛ بهطوری که به اعتقاد او قانون در بسیاری از این موارد اجرا نمیشود، مگر اینکه افکار عمومی نسبت به یکی از آنها حساس شوند.
با این حال گاه اتفاق میافتد که معلم از سوی دانشآموزان مورد خشونت قرار میگیرد و حتی به قتل میرسد. این موضوعات در کنار هم نشان میدهد آموزشهای تربیتی، اخلاقی و کنترل خشم جای زیادی برای پرداختن در آموزش و پرورش دارد.
نظر شما