سلامت نیوز-*بابك زمانی: به‌تازگی در گروه‌های اجتماعی به‌وفور مشاهده می‌كنیم وقتی خبری از مرگ یك همكار پزشك عمومی یا متخصص در شهرستان‌ها و هنگام گذران طرح منتشر می‌شود، مطالب پرسوزوگداز و شكوه و شكایت از طرح خارج از مركز، همه‌جا را پر می‌كند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق، قطعا طرح اجباری خارج از مركز پزشكان در شهرها و روستاها، با اساسی‌ترین حقوق انسانی تصریح‌شده در منشور حقوق بشر و قانون اساسی مغایرت دارد؛ علاوه‌بر‌این، باعث سرپوش‌گذاشتن بر نقایص جدی سیستم بهداشتی و درمانی ما شده و اشكالات اساسی در تخصیص منابع به امر درمان و استفاده بهینه آن از نظرها محو می‌شوند. در واقع این کاستی‌ها به همت عالی بهترین و باسوادترین جوانان اما در سال‌های آغاز تجربیاتشان سپرده می‌شود. تمام اشكالات پیش‌گفته مطلقا به این معنی نیست كه همكاران جوان ما نباید یا نمی‌خواهند در شهرستان‌ها كار كنند.
قرار نیست پزشكان فقط در تهران و شهرهای بزرگ كار كنند یا مثلا فقط با هواپیما جابه‌جا شوند یا مثلا تافته‌های جدابافته‌ای باشند كه اشكالات موجود در سیستم حمل‌ونقل یا امنیت عمومی جامعه در شأن ایشان نباشد؛ موضوع فقط این است كه طبق بدیهی‌ترین اصول انسانی كسی نمی‌تواند حتی با تصویب قوانین، انسانی را بدون جلب رضایت و بدون پرداخت‌هایی منطقی -كه عرضه و تقاضا بی‌تردید در آن بی‌تأثیر نیست- مجبور به كار در جایی كه به آن فرد اعلام می‌شود، بكند.
حتی گرفتن تعهد در ازای هزینه‌های تحصیل هم كه از زمان رژیم گذشته مرسوم شده بود، قانونی نیست؛ چراكه براساس قانون اساسی، آموزش برای آحاد ملت رایگان است و سطح آموزش هم محدود نشده است؛ البته شاید بتوان برای خدمت در داخل كشور بدون قید محل دقیق، از شاغلان برخی مشاغل تعهد گرفت اما اجبار به كار در یك محل خاص آن هم با حقوقی ثابت قطعا در هیچ رشته دیگری سابقه نداشته است. با این حساب، نگارنده معنای این پیام‌های پرسوز و گداز به بهانه مرگ پزشكان طرحی را اصلا درك نمی‌كند. آیا اجبار به كار، مرگ‌آور هم هست؟
آیا طرح اجباری به دلیل مرگ‌ومیر جاده‌ای یا شرایط نامساعد شهرها مردود است؟ و اگر جاده‌ها خوب یا شهرها بهتر باشند با همین اجبار مطلوب است؟
آیا این باعث از نظر دورماندن مشكل اصلی نمی‌شود؟ آیا قبول‌شدگان رشته پزشكی از جاهایی غیر از همین مناطق آمده‌اند؟
آیا مردمی كه در آن شهرها اشتغالات دیگری دارند هم به دلیل مرگ یكی از همكارانشان باید آن مناطق را ترك كنند؟ پاسخ سؤال‌های فوق كاملا روشن است. استخدام پزشك طبق اصول و ضوابط اخلاقی برای كشور و حتی محدودنكردن آن به پزشكان ایرانی و استخدام بهترین‌های دنیا نه‌تنها بهبود كیفیت سلامت را به دنبال خواهد داشت بلكه پرداخت منطقی و عرضه و تقاضایی، شهرها و روستاهای ما را به وجود پزشكانی مزین خواهد كرد كه قطعا تصمیم خواهند گرفت دوران باتجربگی را هم در همان مناطق بگذرانند.
ای بسا كه آن شهر یا روستا همان زادگاهشان باشد و به‌علاوه سیستم مدیریت سلامت را از این اتهام آخر كه صحیح هم نیست، اما به‌طور رایج به اذهان می‌رسد، یعنی عدم مراقبت كافی از پزشكان، مبرا خواهد كرد.
پزشكان به‌ویژه پزشكان دست به قلم هم بهتر است به جای نوشتن متون سوزناك تمام توان خود را متوجه استفاده از تمام محمل‌های قانونی در جهت الغای این قوانین كنند، آن هم در زمانی كه هنوز مرگی اتفاق نیفتاده است نه بعد از آن و البته با استفاده از قانون و منطق و نه با هیجان واحساسات!
*استاد دانشگاه علوم پزشكی ایران
نظر شما