به گزارش سلامت نیوز ۶۴ درصد دانش آموزان یعنی ۸ میلیون دانش آموز حداقل از یک ناهنجاری قامتی رنج می برند که بنابه گفته مدیرکل سابق تربیت بدنی آموزش و پرورش و مشاور فعلی سازمان تربیت بدنی کشور، کم تحرکی، بی تحرکی و برنامه ریزی نامناسب برای زنگ ورزش در مدارس با ۵۰ درصد و میز و نیمکت های غیراستاندارد با ۴۰ درصد، از مهم ترین عوامل بروز ناهنجاری های قامتی در دانش آموزان است .غلامحسین کمانه با بیان این مطلب به گفت: بر اساس آمارها ۴/۶۴ درصد دانش آموزان یعنی حدود ۸ میلیون دانش آموز حداقل دارای یک ناهنجاری قامتی اند که این آمار در دختران بیشتر است.

وی افزود: بر اساس آمار ۶۹ درصد دانش آموزان دختر در مقطع راهنمایی و ۷۲ درصد دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دارای حداقل یک ناهنجاری قامتی اند، علاوه بر این که ۶/۵۷ درصد دانش آموزان پسر در مقطع راهنمایی و ۵/۵۸ درصد دانش آموزان پسر در مقطع متوسطه دارای یک ناهنجاری قامتی هستند.

 به گفته مسئول سابق تربیت بدنی آموزش و پرورش ۱۰ ناهنجاری قامتی در میان دانش آموزان شایع است که شانه کج، شانه گرد، کف پای صاف، زانوی ضربدری، پشت گرد، سربه جلو، پشت خمیده و... از جمله این ناهنجاری هایند.

 کمانه افزود: آمار ناهنجاری های قامتی در میان دانش آموزان نسبت به گذشته افزایش نگران کننده ای داشته است. بر اساس آمار در سال ۸۶ حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار دانش آموز، یعنی ۱۳ درصد دانش آموزان دختر و ۱۰ درصد دانش آموزان پسر، دارای یک ناهنجاری قامتی بودند که بررسی های سال ۸۷ حاکی از افزایش این آمار است.مشاور سازمان تربیت بدنی کشور درباره علل بروز ناهنجاری قامتی در میان دانش آموزان گفت: مهم ترین عوامل کم تحرکی دانش آموزان و نبود برنامه ریزی برای زنگ ورزش در مدارس و میز و نیمکت های غیراستاندارد می‌باشد.به گفته وی بررسی ها نشان می دهد که کم تحرکی و بی تحرکی در میان دانش آموزان به طرز نگران کننده ای رو به افزایش است که این امر به ویژه در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی که در سنین رشد قرار دارند، هشداردهنده است.

 کمانه افزود: متاسفانه به دلیل کمبود معلم تربیت بدنی متخصص در آموزش و پرورش، مدارس ابتدایی از معلم ورزش محرومند و زنگ های ورزش در این مقطع یا به بازی های سرگرم کننده اختصاص می یابد و یا صرف بازی هایی مثل فوتبال، والیبال و... آن هم به صورت خودجوش در میان دانش آموزان می شود و معلم ابتدایی باید در زنگ ورزش، نقش معلم ورزش را بازی کند در حالی که تخصص لازم را در این زمینه ندارد. این در حالی است که رشد فیزیکی بدن در سنین دبستان صورت می گیرد و دانش آموزانی که دچار کم تحرکی و بی تحرکی در این سنین می باشند با انواع ناهنجاری های قامتی پا به دوره نوجوانی و جوانی می گذارند.

وی افزود: پژوهش ها نشان داده است که کم تحرکی و بی تحرکی دانش آموزان با ۵۰ درصد، بیشترین سهم را در بروز ناهنجاری در دانش آموزان دارد.

 این کارشناس تربیت بدنی همچنین گفت: یکی از عوامل مهم دیگر در بروز ناهنجاری های اسکلتی و قامتی در میان دانش آموزان، غیراستاندارد و نامناسب بودن میز و نیمکت هاست که این عامل ۴۰ درصد از موارد بروز ناهنجاری قامتی را به خود اختصاص می دهد. میز و نیمکت هایی که تناسبی با سن و سال دانش آموز ندارند و فاصله میز با نیمکت استاندارد نیست، از عوامل مهم در بروز مشکلات جسمی و ناهنجاری های قامتی در دانش آموزان است.

 وی افزود: در حال حاضر دانش آموزان کلاس پنجم و حتی راهنمایی پشت میز و نیمکت هایی می نشینند که دانش آموزان کلاس اول از آن ها استفاده می کنند بنابراین این امر نشان از بی توجهی مسئولان به تجهیز کلاس ها دارد.

کوله پشتی های نامناسب و سنگینی بیش از حد کیف مدرسه و کفش نامناسب از دیگر عوامل بروز ناهنجاری های قامتی است.

دکتر مجید ابهری آسیب شناس اجتماعی و متخصص علوم رفتاری نیز در این باره به گفت: نتایج تحقیقات نشان می دهد که میز و نیمکت های مدارس عامل بروز ناهنجاری قامتی در ۴۵ درصد دانش آموزان به شمار می رود.

 وی افزود: از آن جا که بخش قابل توجهی از وقت دانش آموزان در مدارس سپری می شود، توجه به بهداشت و اصول آن در مدرسه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به گفته ابهری، میز و نیمکت های مدارس استاندارد نیست و این امر باعث خستگی و بروز ناهنجاری های قامتی دانش آموزان می شود چرا که ساختار اسکلتی آن ها در حال شکل گیری است و باید به استاندارد بودن میز و نیمکت ها توجه ویژه ای شود این در حالی است که در برخی مدارس غیرانتفاعی، از صندلی های استاندارد استفاده می شود.

 مشاور سازمان تربیت بدنی همچنین با اشاره به این که برای کاهش ناهنجاری های قامتی باید در ابتدا به سراغ برنامه ریزی و واقعی کردن زنگ ورزش پیش برویم گفت: این که زنگ ورزش را در ساعات درسی هفتگی دانش آموزان بگنجانیم کافی نیست و باید به صورت اصولی این زمان را به نهادینه کردن فعالیت های بدنی ورزشی دانش آموزان اختصاص دهیم.

 وی افزود: در اولین قدم باید به سراغ به کارگیری معلم ورزش در دبستان برویم تا دانش آموزان در دوره دبستان که سن رشد آن هاست، بتوانند از نرمش ها و ورزش های تخصصی بهره مند شوند. این در حالی است که مسئولان آموزش و پرورش کمبود نیرو و کمبود فضا را یکی از دلایل نهادینه نشدن ورزش در مدارس ذکر می کنند.

به گفته کمانه با استفاده از سالن های ورزشی سازمان تربیت بدنی و ساخت سالن های چندمنظوره می توان کاستی ها را در این زمینه برطرف کرد.وی افزود: استفاده از میز و نیمکت های استاندارد و متناسب با سنین دانش آموزان نیز از راهکارهای دیگر برای اصلاح ساختار قامتی آن ها است علاوه بر این که خانواده ها باید توجه داشته باشند که کوله پشتی مناسب برای دانش آموزان تهیه کنند و برنامه های درسی باید به گونه ای باشد که از سنگین شدن کیف مدرسه دانش آموزان خودداری شود.