سلامت نیوز-*غلامرضا کاظمی: در شرایطی که خیلیها درگیر انتخابات ریاستجمهوری شدهاند و اهمیت این انتخابات باعث شده نگاه کمرنگتری به انتخابات شورای شهر داشته باشند اما دغدغههای شهرنشینی، موضوعی است که نمیتوان به این راحتی از کنارش گذشت. تجربه چهار دوره شورای شهر تهران، ثابت کرده که اگر نهاد ناظر بر شهرداری در تمام شهرها و بهویژه تهران، آنطور که باید و شاید فعال باشد و به دور از سیاسیکاری و با حضور متخصصان اداره شود، میتواند ثمرات بهتری را برای شهروندان بهدنبال داشته باشد.
به گزارش سلامت نیوز، وقایع اتفاقیه نوشت: ر نگاهی جامع و کارشناسی، شوراها باید جایگاهی برای مباحث علمی و تخصصی باشد. شوراها باید بتوانند برای یک شهر در حوزههای مختلف برنامه داشته باشند. باید بتوانند نگاه درستی به آینده شهر داشته باشند و باید بتوانند برای تمام مشکلاتی که ممکن است برای یک شهر به وجود آید، پیشبینیهای لازم را بکنند. اینکه تصور کنیم کارکرد شوراها تنها انتخاب شهردار و چند مصوبه دمدستی است، اشتباهی نابخشودنی است. متأسفانه آنچه در طی دورههای گذشته شوراها صورت گرفت، باعث شد تا جایگاه واقعی این نهادهای مهم، نادیدهگرفته شود. اتفاقی که در نتیجه آن، شاهد بروز بعضی تخلفات در مجموعه مدیریت شهری شهرهای مختلف بودیم. حتما در خاطر بسیاری از مردم هست که بعضی از شوراهای شهرهای بزرگ، بهدلیل ناکارآمدی و تخلفات بعضی از اعضایش، حتی تا مرز انحلال هم پیش رفت.
حتما این را هم به یاد داریم که بعضی از اعضای شوراها در بزنگاههایی که باید کار کارشناسی صورت میگرفت تا نسبت به اتفاقات رخداده در شهر موضعگیری درستی انجام میشد، بهدلیل نداشتن تخصص و تجربه سکوت کردند و درنهایت مردم متضرر شدند. تمام اینها را که کنار هم بگذاریم، به این نتیجه میرسیم که مردم به این نتیجه رسیدهاند که در این دوره از شورا، افرادی وارد شوند که تخصص دارند و صرف اینکه روزگاری در میدانهای ورزشی برای کشور افتخار آفریدند یا در صحنههای هنری خوش درخشیدند، برای ورودشان به نهاد تصمیمگیر مدیریت شهری کافی نباشد. درواقع اولویت اصلی شوراها، جذب تعدادی نیروی متخصص در حوزه شهرداری، محیطزیست، حقوق شهروندی، اقتصاد و مدیریت است. افرادی که در کنار تخصص از تجربه کافی در حوزه مدیریت و خدمات شهری برخوردار باشند و این افراد میتوانند مشاورانی در حوزههای مختلف ازجمله حوزه رسانه، هنر، ورزش و سایر رشتههای لازم انتخاب کنند. باید بدانیم که مردم اصلیترین عضو در شورای شهر هستند و اداره شهر باید توسط آنها صورت گیرد. شورای شهر در صورتی میتواند آغازگر اتفاقات مهم در سطح شهر باشد که مردم را در اداره شهر سهیم کرده و از نظرات آنها استفاده کند؛ امری که شوراهای قبل در آن موفق عمل نکردند. هریک از اعضای شورای شهر میتوانند حداقل هفتهای یکبار به یکی از مناطق شهر سربزنند؛ از مشکلات مردم سؤال کنند و نظرهای آنها را بپرسند، اینگونه مردم در اداره شهر و تصمیمگیریها سهیم میشوند و میتوانند مشکلاتشان را با نمایندگانشان مطرح کنند. ازسویدیگر مدیریت بحران، ضرورت مدیریت شهری است که متأسفانه مورد غفلت قرار گرفته و در حد شعار باقی مانده است. بسیاری از معضلات و مشکلات جامعه در کوتاهمدت ایجاد نشده و به مرور زمان رخ داده است و ما هر روز بیتوجه به حل معضلات با آنها زندگی میکنیم و برای رفع آنها چارهای نمیاندیشیم اما از آنجا که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است، پرداختن به معضلات شهری در مرحله پیش از بحران، باعث کاهش هزینههای ناشی از آن و خفهکردن بحران در نطفه میشود. متأسفانه درحالحاضر ما فقط به صورت نمادین به مدیریت بحران پرداختهایم و فقط شعار آن را بر زبان میآوریم. واقعیت این است که ما بهطور عملی برای پیشگیری از وقوع بحران، کاری را انجام ندادهایم.
همچنین، یکی از مهمترین و درعینحال ابتداییترین موضوعات برای کاهش آلودگی هوای شهر تهران، تسهیل روند حرکتی در کریدور باد پایتخت بود که از غرب به شرق شهر وجود داشت اما توجه به ساختوسازهایی که در طی 10 سال گذشته در شهر تهران صورت گرفته، نشان میدهد که شهرداری با ارائه مجوزهای ساختوساز برای کسب درآمد بیشتر در مناطقی مانند 22 و 5، هوای شهر را هم فروخته است. علاوه بر این، در تمام این یک دهه شاهد بودیم که شهرداری تهران، فضاهای اصلی شهر را به خودروها اختصاص داده است. همان چیزی که نمونهاش را میتوان در میدان ولیعصر دید. در شرایطی که در تمام دنیا، پلازا، فضایی همسطح است تا پیادهها از آن استفاده کنند، مدیران شهر، عبور پیادهها را به زیرزمین بردند تا خودروها، به راحتی حرکت کنند. یا ساخت پل صدر با میلیاردها تومان هزینه که نهتنها به کاهش ترافیک کمک نکرد بلکه بر آن افزود. در این شرایط اینکه مسئولان شهری همچنان نمیپذیرند که باید پاسخگوی اقداماتشان باشند که باعث افزایش آلودگی هوای شهر شد، جای تعجب دارد. در این شرایط باید بدانیم که حل معضل آلودگی هوای تهران، راهکارهای سادهای دارد که به دور از مناقشات سیاسی باید اعمال شوند. توسعه حملونقل عمومی از یک سو، ایجاد فضای سبز پایدار در محیطهایی که فضای سبز کارایی دارند، اعمال قانونهای مترقی در حوزه استفاده از خودروهای شخصی و همچنین تبدیل تهران به شهری برای پیادهروی و نه ماشینسواری، سادهترین راهکارهایی است که بهدلیل نگاه سیاسی در شهر، طی این سالها، آنطور که باید و شاید اجرایی نشد.
*کارشناس مدیریت شهری
نظر شما