سلامت نیوز-*دكتر سهیل طالبی حسینی: در انتخابات نظام پزشكی طبق اعلام صریح هیأت اجرایی رأی وكالتی مردود است.

از منظر حقوقی وكیل به كسی گفته میشود كه به نیابت از كسی حق یا وظیفه انجام امری به او تفویض میشود.حالا ببینیم وكالت دادن در انتخابات اینترنتی امكان خارجی وجودی دارد كه از مردود بودن آن حرف میزنیم؟

در ساز و كار تعریف شده فعلی ، قرار چنین است ؛افرادی كه تا لحظه شروع رأی گیری مچ كردن موفق اطلاعات هویتی با شماره همراه داشته باشند، مجاز به انتخابات اینترنتی هستند.این یعنی روز جمعه یك پیامك در تلفن همراه با ارسال كد ملی دریافت میكنند كه یك رمز ١٢ رقمی بی نظیر با تاریخ اعتبار یك ساعته میباشد.

فرد واجد شرایط رأی دادن الكترونیك كه حالا رمز را در اختیار دارد، آن را میتواند همراه با سایر اطلاعات شخصی هویتی كه معمولاً هنگام رأی دادن خواسته میشود، در اختیار فرد ثالثی قرار دهد تا برایش رأی اینترنتی بدهد.همینجا امر توكیل یا رأی وكالتی واقع شده است ؛ پس اینكه بعد از مرحله دریافت رمز ١٢ رقمی نیاز به تأیید هویت مجدد یا چند مرحله ای نیست و از طرفی فقط در اختیار قرار دادن كنترل سیم كارت معتبر مچ شده یك انتقال هویت حقوقی است؛ فرد مُجاز میتواند تمام شخصیت حقوقی و اختیارات رأی دهنده را تفویض یا توكیل كند.

اینكه ما بیاییم بدون درك معنای یك فعلی از امور اداری ، اینقدر محكم فتاوی حقوقی بدهیم ؛ عمق بینش و دانش مبنایی ما را هنگام عصبی شدن در چالش های حقوقی نمایان میكند.اشارت ما به ظرفیت حقوقی و قانونی توكیل و تفویض رأی به وكالتنامه بر مبنای یك دانش بازاری یا ژورنالیستی نبود، بلكه انكار كلام ما؛ ردّ واقعیت و ظرفیت حقوقی موجوده است.در تمام مجامع بسته و معرّف كه رأی گیری به شخصیت حقوقی و سهمی افراد وابسته است ، وكالت رأی یك رویه عرفی حقوقی ست.

تلاش عجیبی در جریان است تا با توسل به مستثنیّات معروف در قوانین جاریه جامعه درمان ؛در نظام پزشكی كه یك مجمع با تمام تعاریف كلاسیك مجامع حقوقی ست؛آن را از عرفیّات حاكم بر جامعه ما قرنطینه كند.

اینكه ورود ارزیابی صلاحیت خاص دولتی و اختیارات شبه قضایی ، انتخابات مجمع نظام پزشكی را از سایر مجامع ، حتی سایر نظام های صنفی مجزا میكند، بحثی نیست، اما اینطور خاص سازی ها حركتی در حاشیه رویّات حقوقی و قانونی ست كه بازیگران زمین حقوق سازمانی و دیوانی ، چندان پسندیده نمیدانند.به هر حال همانطور كه بارها تكرار كردیم یك زنجیر هرگز قوی تر از ضعیف ترین حلقه اش نیست.توسل صرف به یك احراز هویت مبتنی بر سیمكارت هرگز نمیتواند یك امنیت سایبری بی نقص و بی نفوذ را تضمین كند.

در تأمین امنیت بعد از ورود طی صدور روادید در دیواره آتش تبلیغی موصوفه خدشه ای نیست، اما احراز هویت تك مرحله ای بنیاد شده بر پروتكل رمز یك بار مصرف منقضی شونده ، در سرچشمه مدخل ، فقط به اندازه خودش ، تعریف امنیت آی تی دارد و نه بیشتر.همقطاران قدیم من میدانند كه همیشه بزرگترین عدد دو رقمی از كوچكترین عدد سه رقمی ،كوچكتر است.این یعنی نباید با انكار و مردود دانستن رأی وكالتی در احراز هویتی كه مبتنی بر آی پی نیست و كاربر از لحاظ فیزیكی با ناظر هوشمند مثل صفحه حساسه فینگر پرینت یا ابزار توكن یا دوربین مچ عنبیه قابلیت چك مداوم ندارد ؛ یك امنیت كاذب تعریف كنند.

این دیواره آتش كُدباز هرگز قابلیت اقامه بی نقص اشراف بر ذات اصلی فرد رأی دهنده ندارد.حالا اینكه چرا همقطاران قدیمی من از مقاله رأی وكالتی من برآشفته شدند ، ریشه در عرفی داشت كه از خلوت خاصّه رونمایی شد و دوستان دوست نداشتند به این پرده دری ، بی حجابی كنیم؛ اما سرچشمه حقوق صداقت و شفافیت است كه سیره مألوف ماست.

حالا هم نه به تبلیغ رأی وكالتی كه برای تسهیل مشاركت خالص و بی دغل دوستانی كه منع یا عذر حضور یا مشاركت رأسی در انتخابات نظام پزشكی دارند؛ پیشنهاد [ ولی نه اصرار ] میكنم كه قبل از خروج از حیطه اینترنتی به دوستان معتمد خود كه در عرف حقوقی وكیل نامیده میشوند دسترسی كامل وكالت رأی تفویض كنند.این امر البته میتواند با وكالت هوشمند قابل بررسی و پایش كه بعد از انجام مورد وكالت رأی با شات اسكرین در لحظه رأی نهایی و قطعی شده و هم با تسلیم كُد رهگیری كه وكیل اخلاقاً و قانوناً موظف است به موكل تحویل كند، به یك وكالت امن و پاك مبدل شود.

البته تمهیدات لازمه شامل دسترسی به وكیل مجهز به اینترنت در روز رأی گیری ، برای انتقال یكبار رمز به وسیله فوروارد پیامك تلفن همراه یا اینترنت در افراد مسافر خارجه یك شرط لازم است.

دنیای آنلاین دنیایی پویا و مترقّی ست كه بدون پرسشهای غیرضروری افراد غیرقابل تغییر را فرمت عمقی میكند.

*جراح و متخصص ارتوپدی