به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ، دكتر هادی خانیكی - عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی - در خلاصه مقاله ارانه شده خود به همایش سلامت روان و رسانه آورده است: رسانه‌ای شدن زندگی روزمره بخشی از واقعیت جهان پیش روی ماست، اما آیا رسانه در آن نقش سازنده دارد یا ویرانگر و یا هر دو؟ این پرسش امروز در همه زمینه‌ها فراگیر است و عرصه«سلامت روان و رسانه» نیز از این قاعده بر كنار نیست.
بر اساس مقاله وی، برای درك میزان تاثیرگذاری رسانه بر سلامت روان و انگ زدایی از بیماری روانی، این موضوع باید دست كم در سه سطح روانشناسی رسانه، سایبر سایكولوژی و ارتباطات سلامت مطالعه شود.
در خلاصه مقاله این عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی آمده است: در روانشناسی رسانه چگونگی درك، تفسیر و به‌كارگیری رسانه از سوی افراد مد نظر است، اما سایبر سایكولوژی معطوف به مطالعه آثار روانشناختی رسانه‌های جدید و فضای مجازی و شبكه‌ای بر روان فردی است. ارتباطات سلامت نیز حوزه نوینی است كه تمركز خود را بر نقش قدرتمند ارتباطات انسانی و رسانه به صورت همزمان قرار داده است تا بتواند با رویكردی چند وجهی سطح سلامت شهروندان را ارتقا دهد. بر این پایه ارتباطات سلامت و پیام‌های سلامت از توانایی جلب مشاركت مخاطبان در همه فرآیندهای پیشگیری و درمان برخوردار هستند و می‌توانند علاوه بر تغییر نگرش، اصلاح رفتار مخاطبان را نیز هدف قرار دهند.
باید افزود، بهاالدین خرمشاهی - نویسنده، روزنامه‌نگار و شاعر، نیز در مقاله خود كه در این همایش عرضه شد، درباره انگ زدایی، نوشته است: انگ زدایی فعالیتی است پزشكان ،استادان، بیماران و مراكز درمانی برای عادی نمایی و علمی نگری بیماری‌های روانی با همكاری یكدیگر انجام می‌دهند تا مراجعه به روان پزشك طبیعی و ضروری به نظر آید البته در اصلاح دید جامعه در زمینه مراجعه به روانپزشك فعالیت رسانه‌ای، نگارش مقاله و كتاب ، برگزاری همایش و مستند سازی موثر است.
دكتر محمد مهدی لبیبی - مدیركل اداره پژوهش‌های رادیو- در خلاصه مقاله خود
درباره نقش صداو سیما در انگ‌زدایی آورده است: صداو سیما (رادیو و
تلویزیون)، از جمله اثرگذارترین رسانه‌های شنیداری و دیداری در زمینه فرهنگ
سازی و اصلاحات فرهنگی در جامعه است. كاركردهای صدا و سیما در این زمینه
در برگیرنده بخش‌های گوناگونی است و به شیوه های مختلفی تحقق می‌یابد.
بر پایه این مقاله، برچسب زدن به افراد، سازمان‌ها، نهادها و جریان‌های
گوناگون معرف توجه به اهداف خاصی است كه رسانه با توجه به ارزش‌های حاكم،
آن را دنبال می‌كند و این اقدام محدود به كشور یا نظام سیاسی خاصی نیست. در
واقع از این طریق رسانه‌ها به عنوان یك واسط، سرعت دستیابی به هدف را
بیشتر می‌كنند و در عین حال در ثبات معنایی آن نقش عمده‌ای ایفا می‌كنند.
در مقابل، زدودن برچسب‌ها یا انگ زدایی اگرچه اقدامی مخالف تلقی می‌شود،
اما این پدیده نیز در جهت هدف كلی جامعه معنا پیدا می‌كند.
همچنین در ادامه مقاله لبیبی آمده است: تشخیص این موضوع كه در چه مواردی
اطلاق یك عنوان، مفید و در چه مواردی حذف یك عنوان، ضروری است، تنها در
چارچوب یك نظام سیاسی صورت نمی‌گیرد، بلكه در جامعه مدرن امروزی با پیشرفت
علم، تخصصی شدن رشته‌های علمی و درك عمیق و گسترده از ابعاد گوناگون
آسیب‌های اجتماعی و انواع كاستیهای جسمی و روحی نوع برخورد با چنین مواردی
از برخوردهای حذفی و غیر منطقی به برخوردهای جذبی و منطقی همراه با تاكید
بر قابلیت‌ها و كمرنگ كردن ناتوانی‌ها تغییر پیدا كرده است.
این مقاله می‌افزید: حوزه‌های تخصصی و به ویژه انجمن‌های علمی در هر زمینه
خاص از نقش اساسی و مبنایی برخوردار هستند، زیرا در تركیب این انجمن‌ها
افراد متخصص و كارشناسان حوزه‌های خاص حضور دارند و این فرصت مطلوبی برای
اعمال قدرت از طریق قدرت معنایی و واژگانی در جامعه است كه رسانه‌ها
می‌توانند عامل اجرا و در نهایت تثبیت معانی آن باشند. در حوزه روانپزشكی
این موضوع اهمیت دو چندان می‌یابد، چرا كه متخصصان این حوزه بیش از سایر
حوزه‌ها از توانمندی‌های لازم برای تاثیرگذاری بر افكار عمومی و تغییر
نگرش‌های فردی برخوردار و به تكنیك‌ها و روش‌های موثر در این زمینه نیز
آشنا هستند.
مقاله هایی ازدكتر هادی خانیكی - عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و دكتر محمد مهدی لبیبی - مدیركل اداره پژوهش‌های رادیو و
نظر شما