سلامت نیوز-*علی نجفیتوانا:کودکان گردانندگان آینده هر جامعه و مالک امکانات و در عین حال صاحب تکالیف و وظایف فردای هر جامعه هستند.
به گزارش سلامت نیوز، همشهری نوشت:آنها مانند بقیه افراد جامعه دارای حقوق طبیعی، اساسی و شهروندی هستند كه باید قوای سهگانه بهویژه قوه مقننه و مجریه برای تأمین این حقوق، تضمین آن و حمایت از كودكان ضمن تصویب قوانین، زمینه اجرای آن را فراهم كنند.
گذشته از این حقوق عمومی، كودكان بهعنوان قشر آسیبپذیر جامعه، حقوقی را نسبت به خانواده، مدیران و... دارند كه باید بهطور خاص مورد عنایت و تأمین قرار گیرد. حق تربیت درست، آموزش و پرورش، تغذیه و بهداشت ازجمله حقوق ذاتی یك كودك تلقی میشود كه باید جامعه بهصورت مستقیم و غیرمستقیم در مورد تأمین این حقوق و امتیازات، اقدامات لازم را انجام دهد.
در واقع بهطور غیرمستقیم یعنی با حمایت از خانوادههایی كه از لحاظ اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی و آموزشی نیازمند هستند دولت باید با ارائه امكانات و ارتقای توان جمعی و همهجانبه نسبت به تأمین حقوق كودكان اقدام كند؛ البته این اقدامات موجب توانافزایی خانواده میشود و خانواده وظایف خود را نسبت به كودكان خود ایفا میكند. اما حمایت مستقیم یعنی حقوقی كه بهطور مستقیم متوجه دولت است كه عبارتند از تضمین آموزش، بهداشت و تغذیه رایگان در كودكی و ایجاد اشتغال، مسكن و ازدواج در بزرگسالی.
این امور بهعنوان تكلیف در قانوناساسی و قوانین عادی برای دولت - به معنای كلیت نظام - مقرر و پیشبینی شده است. در واقع حمایت از كودكان و اطفال تكلیفی برعهده قوه مقننه است كه قوانین مناسب تصویب كرده و قوه مجریه نیز زمینه رشد متعارف را از هرجهت برای كودك بهصورت مستقیم و غیرمستقیم فراهم كند. قوه قضاییه هم باید هرگونه تعرض به سلامت جسمی كودكان یا معنوی آنها را مورد مراقبت و حمایت قرار دهد و با هر تعرضی برخورد كند.
در قوانین ما تا حدی بخشی از این نیازها پیشبینی شده كه باید در اجرای آن كوشش كرد تا این نیازمندیها برطرف شود. درباره ازدواج كودكان در ماده1372 به بعد تكالیفی برای خانوادهها پیشبینی شده اما در این مورد با سوءاستفاده از قانون روبهرو هستیم، مثلا مقرره شرعی رسیدن به سن بلوغ و اجازه والد را برای ازدواج عنوان میكند اما همین مسئله باعث شده تا نهتنها اتباع خارجی بلكه حتی اتباع ایرانی هم نسبت به ازدواج زودهنگام فرزندانشان اقدام كنند و با ازدواجهای زودرسی مواجه شویم كه آسیبهای جسمی، جنسی و عاطفی به همراه دارد و بعدها باعث بروز ازهمگسیختگی و طلاق بین خانوادهها میشود. این در حالی است كه در این موارد باید منافع طفل مدنظر و مصلحت وی درنظر گرفته شود.
* دکتری حقوق
نظر شما