سلامت نیوز:از زمانی که سیاستهای افزایش جمعیت ابلاغ شد تاکنون میزان زادآوری و افزایش جمعیت بالا و پایین بسیار داشته است.
به گزارش سلامت نیوز، همشهری نوشت: اگرچه به اعتقاد برخی كارشناسان برنامههای افزایش جمعیت باید در بازههای زمانی طولانی مورد ارزیابی قرار بگیرد اما به اعتقاد عدهای دیگر آنچه امروز آمارها نشان میدهد، نشان از موفقیت محدود این برنامهها دارد. آخرین آمار رسمی مركز آمار كشور كه در زمینه نرخ باروری سال 90منتشر شد و عدد 1.74را نشان داد ولی دكتر اسماعیل مطلق، مدیركل دفتر سلامت جمعیت وزارت بهداشت در گفتوگو با همشهری نرخ رشد باروری در سالهای اخیر را براساس دادههای جمعیتشناسان 2 اعلام كرد و گفت كه این رقم از 1.8به 2رسیده است. یعنی رشد2٫0 درصدی داشتهاست ضمن اینكه براساس اطلاعات مركز آمار تعداد متولدان سال 1392حدود 1471800نفر بوده كه در سال 1395به حدود 1528000نفر رسیده و این عدد رشد 3.7درصدی تولد نوزادان را نشان میدهد.
بند 4سیاستهای كلی نظام در حوزه جمعیت كه در سال93 ابلاغ شد به حمایت همهجانبه از خانوادهها برای باروری و افزایش فرزندآوری اختصاص داشت. سال گذشته نیز در قالب سیاستهای كلی خانواده برای افزایش نرخ باروری به بیش از سطح جانشینی (رشد 2.1درصد) دستوراتی به سران قوا ابلاغ شد. برای پیشگیری از منفی شدن رشد جمعیت، میزان باروری كلی باید حداقل ۲.۱ فرزند (سطح جانشینی) باشد. به گفته دكتر اسماعیل مطلق، مدیركل دفتر سلامت جمعیت وزارت بهداشت، میزان باروری كلی در 5سال گذشته، از روند افزایشی برخوردار بوده و نرخ باروری در كشور از ۱٫۸ به ۲ رسیده است. وی گفت: بیش از ۱۳ میلیون نفر از دختران و پسران در كشور در آستانه ازدواج قرار دارند. او با مثبت ارزیابیكردن نتیجه اجرای سیاستها درباره برنامههای وزارت بهداشت برای افزایش جمعیت گفت: از مهمترین راههای افزایش جمعیت، پیشگیری از مرگومیر نوزادان تا سالمندان است. پس از ابلاغ سیاستهای نظام، میزان مرگومیر نوزادان 9.6، كودكان زیر یكسال 13.6و زیر ۵سال به 15.1در هر هزار تولد زنده رسیده است. همچنین مرگومیر مادران باردار كاهش یافته و به 18.1در صدهزار تولد زنده رسیده است.
رشد جمعیت نوسان دارد
با وجود جدید بودن تغییر سیاستهای جمعیتی، آمار تولدهای سالهای اخیر روند رو به رشدی را نشان میدهد. به اعتقاد علیرضا زاهدیان، معاون طرحهای آماری و آمارهای ثبتی مركز آمار ایران هنوز برای تحلیل عدد جمعیت زود است؛ چراكه طرحهای جمعیتی در بازه زمانی طولانی نتایج خود را نشان میدهد. وی به همشهری گفت: نتایج سرشماری نفوس و مسكن نشان میدهد كه متوسط نرخ رشد سالانه جمعیت از 1.29در سال 90به 1.24در سال 95كاهش یافته است ولی اگر روند كلی كاهش جمعیت ادامه مییافت در سال95 باید به عددی كمتر از یك درصد رشد جمعیت میرسیدیم. بهعبارتدیگر در سالهای 1385تا 90سالانه 930هزار نفر به جمعیت كشور اضافه شد ولی در فاصله سالهای 1390تا 1395این رقم به 955هزار نفر افزایش یافت. تعداد موالید كشور نیز تا سال 93به یك میلیون و 570هزار تولد افزایش یافت. این ارقام نشان میدهد كه شتاب كاهش جمعیت كندتر شده است. در ۵ سال گذشته رشد جمعیت وضعیت قابلقبولی داشته است كه بخشی از این موضوع به پتانسیل باروری متولدان دهه ۶۰ مربوط میشود و بخشی نیز به تغییر سیاستهای جمعیتی.
افزایش جمعیت با حمایت از ناباروران
جمعیت حدود ۳ میلیون نفری زوجهای نابارور در كشور، برنامههای حمایتی را در فهرست وظایف وزارت بهداشت قرار داد. در این مدت كلینیكهای درمان ناباروری زیادی در كشور راهاندازی شد و در همین میان مشكلات درمان ناباروری خود را نشان داد. دكتر قاسم جانبابایی، معاون درمان وزارت بهداشت در مورد تعداد این مراكز گفت: مراكز درمان ناباروری پس از ابلاغیه سال 93افزایش داشته است. قبل از شروع طرح تحول سلامت 62مركز ارائهدهنده خدمات درمان ناباروری خصوصی و دولتی وجود داشت و 38مركز نیز خصوصی بودهاند.
دكتر محمدمهدی آخوندی، استاد تمام و متخصص جنینشناسی بالینی كه پیش از این رئیس پژوهشكده ناباروری ابنسینا بود، گفت: 2سال پیش وزارت بهداشت اعلام كرد كه مراكز درمان ناباروری در بخش خصوصی 37مركز و در بخش دولتی 24مركز است. با اینكه 40درصد از مراكز دولتی بودند، فقط 18درصد از فرایند درمان در این بخش انجام شده و بقیه (82درصد) بیماران با وجود گرانی هزینه درمان به بخش خصوصی مراجعه كردهاند.
دولت سالانه 650میلیارد تومان صرف مباحث افزایش جمعیت در كشور میكند كه ظاهرا بخشی از آن به درمان ناباروری و توسعه زایمان طبیعی اختصاص دارد. دكتر آخوندی در مورد مشكلات درمان ناباروری در كشور گفت: درمان ناباروری حدود ۳۰سال پیش به ایران وارد شد و از آنجایی كه در آن زمان جمعیت در حال افزایش بود، وزارت بهداشت به این مسئله اهمیتی نمیداد. با كاهش نرخ رشد جمعیت، روند تغییر كرد ولی نه آنچنان كه مطلوب باشد. در سال 88شورایعالی بیمه تصمیم گرفت تا بخشی از هزینههای تشخیصی و درمان ناباروری تحت پوشش بیمهها قرار گیرد ولی به جهت اینكه استانداردهای خدمات درمان ناباروری براساس كتابهای مرجع كالیفرنیا یا CPT وجود نداشت در این مرحله فقط خدمات تشخیصی و آن دسته از خدمات مانند لاپاراسكوپی و هیستروسكوپی كه استاندارد خدمتی داشت و تعرفه برای آن موجود بود، تحت پوشش بیمه قرار گرفت و مابقی آن منوط به تهیه استانداردها توسط وزارت بهداشت شد. از 2سال پیش نیز بخشی از داروها كه از سال83 از پوشش بیمهای خارج شده بود، دوباره به فهرست حمایت بیمهها بازگشت.
حدود 2ماه پیش، استانداردهای خدمات درمان ناباروری براساس كتاب CPT توسط انجمن جنینشناسی تدوین و پس از مراحلی در معاونت درمان، از سوی وزیر بهداشت نهایی و ابلاغ شد؛ بنابراین هماكنون شورایعالی بیمه كه تا پیش از این فقدان این استانداردها را دلیل عدمحمایت میدانست، دیگر بهانهای برای حمایت نكردن از درمانهای ناباروری ندارد. آنچه تاكنون رخ داده، این است كه در 2سال گذشته بهصورت كلی برای درمان ناباروری قیمت تعیین و تعرفهگذاری شده است. اگر استانداردهای بیمه مورد تأیید شورایعالی بیمه قرار بگیرد میتوان امید داشت كه به بیمار در این زمینه اجحاف نشود. برنامهریزی برای افزایش حداقل ۳میلیون نفر به جمعیت كشور از درمان والدین نابارور در حالی است كه رشد جمعیت نوسان زیادی دارد و در درازمدت میتوان روی آن حساب كرد.
به برنامهها باید فرصت داد
علیرضا زاهدیان، معاون طرحهای آماری و آمارهای ثبتی مركز آمار ایران: برنامههای افزایش زادآوری را در زمینه آگاهسازی جوانان درباره دلایل ناباروری، حمایت از فرزندآوری با برنامه، حمایت از حفظ جان مادران، كنترل باروریهای پرخطر، كاهش سهم سزارین و آموزشهای بدو ازدواج برای پیشگیری از طلاق و بهطور خلاصه تغییر سیاستها در جهت افزایش فرزندآوری باید مؤثر دانست. در زمانی كه سیاستهای كشور و نظام، كاهش فرزندآوری را هدف گرفته بود، وزارت بهداشت و درمان بسیار خوب عمل كرد و در زمینه كاهش مرگومیر نوزادان ایران به یك مثال موفق در سطح بینالملل معروف شد ولی در مرحله پس از تغییر سیاستهای جمعیتی برای هماهنگ شدن تمام نخبگان و معتمدان مردم ازجمله كادر وزارت بهداشت باید فرصت بیشتری بدهیم. در مرحله اول انتظار این بود كه نرخ باروری كه روند كاهشی داشت تثبیت شود كه این موضوع اتفاق افتاد و تا پایان برنامه ششم انتظار میرود نرخ باروری كل به بیش از 2.1افزایش یابد. افزایش موالید حتی اگر موقتی باشد، باز «فرصت» تلقی میشود، در این مرحله باید مشوقها به كاهش سن ازدواج معطوف باشد و در مرحله بعد به افزایش زادآوری پرداخت.
نظر شما