ممانعت پزشک از ویزیت بیمار به دلیل پوشش بد قابل پذیرش نیست

سلامت نیوز-*دکتر بابک خطی : انسان ها آزاد آفریده شده اند و از لحاظ كرامت انسانی هیچ برتری برهم ندارند.تحصیل كردگی البته از امور مستحسن است  كه می تواند به بهبود شرایط زندگی و پیشرفت انسان ها كمك های شایانی بنماید و گروه های شغلی مثل پزشكی،قضاوت،وكالت و... كه جان و مال و امنیت جامعه مربوط به تحصیلات آن هاست طبعا مورد احترام بیشتری هستند كه این امر نیز امری مبارك و اعتماد ساز است.

اما مشكلی كه گاهی بوجود می آید این است كه تحصیل كردگی و احترام صمیمانه جامعه به دلایل ذكر شده  امر را بر برخی از صاحبان این مشاغل مشتبه می نماید و باعث حس  خودبرتر بینی و دانای كل بودن می گردد و این افراد اعتقادات و تفكرات خود را -خصوصا در موارد غیر مربوط به تخصص خود-درست تر  از سایرین و دارای اصالت خاص احساس كرده و بدتر اینكه گاهی پا را فراتر نهاده  آن را در موقع كار و عرصه  انجام وظایف خود در قبال مراجعین نیز اعمال می نمایند.

 توجه به آموزهای حقوق بشری و احترام به كرامت انسان ها می تواند چراغ راه خوبی در این وادی باشد.مساله اخیر در مورد امتناع یك پزشك از ویزیت بیمار خود به دلیل نوع پوشش البته نیاز به بررسی و راستی آزمایی بیشتر دارد اما در صورت اثبات شدن نیاز به بررسی و واكاوی جدی است.

امتناع از ویزیت بیماران به دلایل رنگ پوست ، ملیت، قومیت،نوع پوشش، مذهب، جنسیت و...زیر پا گذاشتن حقوق بشری پایه ای و اولیه است و به هیچ روی قابل پذیرش نیست.

مساله حق قانونی پزشكان در امتناع از پذیرفتن بیمار غیر اورژانسی نیز شرایطی خاص برای اجرا دارد و نباید باعث خلط مبحث و دستاویز قرار گرفتن در این مساله شود.


طبق دستنامه اخلاق پزشكی ضمن تاكید بر اصول حقوق بشری به پزشكان اكیدا توصیه شده است :اجازه ندھند "که ملاحظات سنی، بیماری یا ناتوانی، دین، قومیّت، جنس، ملیت، وابستگی ھای سیاسی، نژاد، تمایلات جنسی، یا جایگاه اجتماعی در انجام وظیفه من نسبت بهبیمارم مداخله نماید." (بیانیه ژنو)١ودر جای دیگر ضمن تایید حق امتناع از پذیرفتن بیمار غیر اورژانسی ،به صور ت صریح ذكر می كند:"زمینه ھای قانونی چنین امتناعی شامل پر بودن وقت،فقدان صلاحیتھای علمی و تخصص می باشند. 

اگر پزشک مجبور نباشد برای رد کردن یک بیمار دلیل بیاورد، براحتی ممکن است مرتکب تبعیض شود بدون اینکه مسئولیتی در قبال آن داشته باشد . وجدان یک پزشک، ممکن است بیش از قانون یا مسئولین انتظامی، تنھا وسیله ی جلوگیری از سوء استفاده از حقوق انسان در این مورد گردد."٢

حتی وظیفه و نیاز به دقت پزشك را بیش از این ها دانسته و ذكر می شود :"حتی اگر پزشکان در انتخاب بیماران، از اصل احترام و برابری انسانھا تخطی نکرده باشند، ممکن است که در طرز برخورد و یا درمان بیماران مرتکب این امر گردند. "٣


فراموش نكنیم بسیاری از جنایت های بشری ناشی از عقاید خودسرانه و بیش بهاداده شده افرادی است كه قصد داشتند جهان را جای بهتری برای زندگی نمایند ولی اعتماد به نفس كاذب آنها در عمل موجب فجایع و گذاشتن میلیون ها قربانی بی گناه روی دست زمین بوده است.


و نیز به یاد داشته باشیم امر تحصیل هر چند مستحسن است اما باعث برتری در امور مربوط به كرامت انسانی نمی شود ومعیار رفتار انسانی نه نظرات شخصی زید و عمرو و...كه میثاق های بین المللی مثل حقوق بشر یا اخلاق پزشكی و.... است كه هرچند وحی منزل نبوده و قابل اصلاح و نقد هستند اما حاصل خرد جمعی است و طبعا بر نظرات برساخته شخصی ارجحیت دارد.

زیر پا گذاشته شدن كرامت انسانی با هر نوع عمل تبعیض گرانه ای قابل قبول نیست و این امر  در امور مربوط به جان و مال و امنیت انسان ها به طور بسیار جدی تر مطرح بوده  و تخطی از آن مستلزم برخورد شفاف و جدی تر است

به طور اخص در مورد رشته پزشكی كه اساسا رسالت آن صیانت از  سلامت و جان  انسان هاست باید از گوهر ارزشمند اعتماد بین جامعه و پزشكان كه شرط اساسی درمان صحیح است با دقت تمام حفاظت گردد.

*طبیب كودكان 

ارجاع ها:١-انجمن جهانی پزشكی،دستنامه اخلاق پزشكی ،مترجمین :دكتر نازآفرین قاسم زاده ،نریمان سپهر وند ،صفحه ٣١٢و۳-انجمن جهانی پزشكی،دستنامه اخلاق پزشكی ،مترجمین :دكتر نازآفرین قاسم زاده ،نریمان سپهر وند ،صفحه ٣٢

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha