چهارشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۰:۴۲

همان‌طور که مشغول صحبت با بازنشستگان بودم، آقایی جلو آمد و گفت: «خانم بفرمایید داخل.» گفتم کجا؟ گفت: «شما بیایید بعد برایتان توضیح می‌دهیم.» گفتم تا زمانی که ندانم شما چه کسی هستید و من را به کجا می‌برید، با شما جایی نمی‌آیم.

فریاد بازنشستگان در خیابان آزادی

سلامت نیوز:جمعی از بازنشستگان کشوری نقاط مختلف ایران روز سه‌شنبه 8 اسفندماه سال جاری، با تجمع در مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نسبت به وعده‌های اجرا نشده مسئولان و دیگر مشکلات‌شان اعتراض کردند.

به گزارش سلامت نیوز، فرهیختگان نوشت: در این تجمع که بازنشستگان آموزش و پرورش، وزارت بهداشت و چند ارگان دولتی دیگر شرکت داشتند، به تحقق نیافتن وعده‌های مقام‌های مسئول در زمینه «همسان‌سازی مستمری‌ها و ارتقای خدمات بیمه تکمیلی» اعتراض کردند؛ آن‌طور که حاضران می‌گفتند این تجمع اعتراضی ادامه تجمع‌های ماه‌های اخیر بازنشستگان بود.

محور اعتراضات این بازنشستگان این است که در سال ١٣٨٦ قانون مدیریت خدمات کشوری تصویب شد اما هرگز اجرا نشد؛ علاوه‌بر این، نرخ افزایش مستمری‌ها با نرخ تورم اعلام شده از سوی بانک مرکزی نیز پیش نرفت. در حال حاضر اختلاف دریافتی بازنشستگان با شاغلان به رقم قابل توجهی رسیده‌ است.

 بازنشستگان از دردهایشان می‌گویند

تعداد انگشت‌شماری از بازنشستگان مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی آمده بودند و داشتند حرف‌هایشان را هماهنگ می‌کردند، به کنارشان رفتم و گفتم مشکل اصلی شما چیست؟ به چه چیزی اعتراض دارید؟ اما فکر کردند که من از کارکنان وزارت کار هستم و با من وارد صحبت نشدند و گفتند وقتی شعارهایمان را فریاد زدیم، می‌فهمید درد ما چیست.

ماموران نیروی انتظامی نیز در پیاده‌روی مقابل وزارتخانه ایستاده بودند و سعی داشتند این اعتراض در چارچوب قانونی خودش آغاز شود و به پایان برسد.

کم‌کم به تعداد بازنشستگان اضافه می‌شد و شعارهایی می‌گفتند؛ یکی از آنها که مرد میانسالی بود مدام تاکید داشت «شعارهایی خلاف مباحثی که گفتیم اعلام نکنید، کار را خراب نکنید، بگذارید این بار نتیجه بگیریم؛ اعتراض ما که اعتراض سیاسی نیست، جوگیر نشوید و بگذارید به حق‌مان برسیم.»

بازنشستگان از شهرهای مختلفی مقابل وزارتخانه آمده بودند و شعارنوشته‌هایی را به دست داشتند و منتظر بودند ببینند آیا علی ربیعی به دیدن‌شان می‌آید و پای صحبت‌شان می‌نشیند یا نه؟

سن‌شان بالا بود و بازنشسته، اما صدایشان به اندازه صدای یک جوان رسا و گیرا بود، خانمی می‌گفت: «تمام عمرم به بچه‌های مردم آموزش دادم و همیشه گفتم که حق گرفتنی است نه دادنی، حالا امروز با 30 سال سابقه کار آمده‌ام تا خود حقم را بگیرم، آموزش و پرورش باید در راس امور قرار بگیرد اما متاسفانه آموزش و پرورش در تَه امور قرار گرفته است!»

یکی دیگر از تجمع‌کنندگان می‌گوید: «خواستار اجرای همسان‌سازی هرچه زودتر هستیم چراکه با روش پلکانی، نه‌تنها شکاف از میان نمی‌رود بلکه بیشتر نیز خواهد شد. به‌عنوان مثال شخصی که حقوق چهار میلیون تومانی دریافت می‌کند، با 10 درصد افزایش، این رقم ٤٠٠ هزار تومان خواهد شد اما کسی که یک میلیون و 500 هزار تومان دریافت می‌کند با افزایش ٢٠ درصدی، 300 هزار تومان افزایش مستمری خواهد داشت که این امر خود گویای شکاف پیش‌آمده است. بنابراین باید به‌جای افزایش پلکانی، هم‌ترازی یک‌ساله یا دوساله در دستورکار قرار گیرد.»

یکی دیگر از افرادی که اعتراض می‌کرد به سمت من آمد و گفت خانم کارت خبرنگاری‌ات را نشان بده تا اول ما مطمئن بشویم، بعد از مشکلات‌مان برایت می‌گوییم و وقتی کارت خبرنگاری من را دید روی دو پا نشست و چشمانش پر از اشک شد و گفت: «الان دیگر می‌توانم بگویم؛ ترسیدم نکند غریبه باشید و به‌خاطر مشکلات من کشورم زیر سوال برود، تا زمانی که کار می‌کردم خوب بود، مشکل مالی نداشتم، عروس و داماد می‌آمدند و می‌رفتند اما اکنون حتی توان تامین کردن هزینه‌های دختر دانشجویم را که در خانه است ندارم، تا کی می‌خواهند وعده بدهند و ما را خام کنند، به خدا رو ندارم در صورت اعضای خانواده‌ام نگاه کنم، امروز دیگر روز آخر است، اگر این‌بار هم به اعتراض ما گوش ندهند، قطعا دفعه بعد تظاهرات می‌کنیم.» و بعد فریاد کشید: «ظلم و ستم کافیه، سفره ما خالیه.»

یکی از اعضا که میکروفن به دست داشت و شعار می‌داد: «دولت تدبیر و امید، ملت ازت خیر ندید»، از پشت میکروفن به دیگر بازنشسته‌ها می‌گفت: «شعار بدید، حق‌تان را فریاد بکشید اما کاری نکنید که اعتراض‌مان را برهم بزند.»

 بازداشتم کردند

همان‌طور که مشغول صحبت با بازنشستگان بودم، آقایی جلو آمد و گفت: «خانم بفرمایید داخل.» گفتم کجا؟ گفت: «شما بیایید بعد برایتان توضیح می‌دهیم.» گفتم تا زمانی که ندانم شما چه کسی هستید و من را به کجا می‌برید، با شما جایی نمی‌آیم.

رفتند و بار دوم به همراه خانمی آمدند و من را به اتاق حراست وزارتخانه بردند، می‌گفتند باید تایید هویت شوی اما با اینکه مدارکم را نشان دادم، باز هم من را در بازداشت غیرقانونی خود نگه داشته بودند.

با کردونی، مدیر روابط‌عمومی وزارت کار تماس گرفتم که در تهران نبود و با کارشناسان خود در روابط‌عمومی تماس گرفت و به آنها گفت هرچه سریع‌تر مشکل خبرنگار را برطرف کنید که با وساطت کارشناسان روابط‌عمومی بالاخره حراست رضایت داد من را آزاد کند.

 وزیر بالاخره آمد

بعد از ساعت‌ها اعتراض در هوای سرد و بارانی، علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در بین بازنشستگان تجمع‌کننده مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی حاضر شد و سعی داشت با لبخند بازنشستگان را آرام و به سالن اجتماعات دعوت کند تا آنجا به گفت‌وگو بپردازند.

ربیعی در جمع معترضان گفت: «هر زمان که بخواهید برای شما وقت خواهم گذاشت. من نه‌تنها حرف شما را گوش می‌دهم، بلکه می‌شنوم، به شما حق می‌دهم و امور شما را پیگیری می‌کنم.»

وی با بیان اینکه هیچ مشکلی در همراهی با خواسته‌های شما حتی در یک مورد ندارم، تاکید کرد: «اختلاف نظری بین ما وجود ندارد.»

ربیعی با ذکر مثالی از زیر فرش کردن خاکروبه‌ها گفت: «ما مسائل و مشکلات را زیر فرش نمی‌کنیم تا دیده نشود بلکه برای شنیدن و حل آنها اقدام خواهیم کرد.»

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه من با ساخت و پاخت‌ها نیامده‌ام، افزود: «من هم مثل شما بودم حتی شاید وضع من از شما بدتر بود.»

وی افزود: «من از نزدیک با مشکلات شما آشنا هستم و حداقل با چندین نفر از بازنشستگانی که قول داده بودم، در منزل‌شان ملاقات کردم.»

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تاکید کرد: «من برای اولین بار در تلویزیون راجع به کاهش 67 درصدی قدرت خرید بازنشسته‌ها صحبت و موضوع را به‌عنوان مساله مطرح کردم بنابراین نمی‌توان گفت که با این مساله آشنا نیستم.»

وی خاطرنشان کرد: «این مساله آنقدر در کشور شناخته شد که در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر نیز هر کسی می‌خواست صحبت کند ناچار بود راجع به مسائل بازنشستگان نیز اظهارنظر کند.»

ربیعی افزود: «وقتی در مجلس راجع به موضوع بازنشستگی و صندوق‌ها صحبت کردم، صندوق بازنشستگی کشوری یک کارپردازی ناعادلانه با یک آینده نامعلوم بود و ما پس از آن به فهم درخصوص این مساله رسیدیم و دارای برنامه شدیم.»

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی یادآور شد: «من خود برنامه همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و مصوبات آن را در مجلس دنبال کردم.»

وی افزود: «امسال نیز باتوجه به اینکه پرداخت بدهی دولت به صندوق‌ها در برنامه دولت نبود، تلاش کردیم و برای آن بودجه اختصاص دادیم.»

ربیعی با اشاره به اینکه در گذشته صندوق‌ها طوری مدیریت شده‌اند که این شکاف رخ داده است، گفت: «انجام این کار حجم بالایی از پول می‌خواهد و من نمی‌گویم که کار خارق‌العاده کرده‌ایم ولی کارهای زیادی انجام شده است.»

وی در ادامه گفت: «اگر از من بپرسید این اقدامات کافی است، می‌گویم خیر کافی نیست ولی ما باید جهت را درست کنیم و راه را ادامه بدهیم.»

در سال‌های اخیر، به‌دلیل نارضایتی بازنشستگان از وضعیت رفاهی و معیشتی‌ خود، تجمع‌های اعتراضی آنها همواره در رسانه‌ها مطرح بوده است.

این در حالی است که مقام‌های دولتی به‌طور مکرر قول‌هایی در مورد بهبود وضعیت آنها داده و در عین حال، از افزایش مستمری بازنشستگان سخن گفته‌اند. اما به گفته تشکل‌های صنفی، این وعده‌ها تحقق نیافته‌اند، این بار منتظر هستیم ببینیم آیا وعده‌های علی ربیعی در حد حرف باقی می‌ماند یا عملی می‌شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha