دكتر ابوالقاسم جزایری در گفتوگو با ایسنا به برنامه مداخلهای مشارکتی - حمایتی بهبود وضع تغذیه کودکان جامعه اشاره كرد و گفت: گزارشهای موجود در كشور حاكی از آن است كه سوء تغذیه (به صورت كم وزنی، لاغری و كوتاه قدی) در كودكان زیر 6 سال كشور شایع است.
وی چهار عامل را در بروز سوء تغذیه در كودكان موثر دانست و گفت: فقر، نبود مواد غذایی در محل، ناآگاهیهای تغذیهای و ابتلا به بیماریها از علل اصلی بروز سوء تغذیه در كودكان است. با توجه به ماهیت چند بعدی سوء تغذیه كودكان، دفتر بهبود تغذیه جامعه طی سالهای 1375 تا 1378 با جلب همكاریهای درون بخشی وبین بخشی، طرح مشاركتی كاهش سوء تغذیه در كودكان مناطق روستایی را در سه استان کشور به اجرا گذاشت. ارزشیابی این طرح پس از 3 سال، حاكی از کاهش میزان شیوع سوء تغذیه كودكان در مناطق مورد مداخله به میزان 50 درصد بود.
وی در این باره ادامه داد: با توجه به نتایج مطلوب طرح مذكور، از سال 1379 این طرح به عنوان برنامه کشوری مشارکتی بهبود وضع تغذیه کودکان در تمام دانشگاههای کشور به اجرا درآمد. در این برنامه كمكهای غذایی به شكل یك سبد غذایی طراحی شده، در اختیار کودکانی که به دلیل فقر دچار سوء تغذیه شدهاند، قرار می گیرد. مسئولیت تامین این سبد غذایی و تحت پوشش قرار گرفتن كودكان نیازمند به عهده كمیته امداد امام (ره) است. این برنامه از سال 1384 تاکنون با حمایت مالی کمیته امداد امام (ره) و وزارت رفاه و تامین اجتماعی گسترش قابل توجهی یافته است.
به منظور ارتقای دانش تغذیهای مادران و بهبود وضع تغذیه كودكان؛راهاندازی مراكز مشاوره تغذیه و آشپزخانههای محلی در برخی مناطق كشور
جزایری هدف كلی از برنامه مداخلهای مشارکتی - حمایتی بهبود وضع تغذیه کودکان كشور را كاهش شیوع سوء تغذیه پروتئین - انرژی در کودکان زیر 6 سال عنوان كرد و گفت: نتایج پایش و ارزشیابی برنامه حاكی از بهبودی بیش از 40 درصد كودكان از طریق دریافت سبد غذایی است. همچنین به منظور ارتقای دانش تغذیهای مادران و بهبود وضع تغذیه كودكان در برخی مناطق كشور مراكز مشاوره تغذیه و آشپزخانههای محلی راه اندازی شدهاند تا مادران با اصول تغذیه صحیح كودكان آشنا شده و الگوی غذایی مناسب ترویج یابد. همچنین در این برنامه آگاهیهای تغذیهای كاركنان درون بخشی و بین بخشی از طریق برگزاری كلاسهای آموزشی بهبود و ارتقا مییابد.
وی در پایان گفت: برای اجرای موفق این برنامه تقویت همکاریهای درون بخشی و بین بخشی، آموزش پرسنل بهداشتی و کارکنان بین بخشی و جامعه و پایش و ارزشیابی مستمر این برنامه لازم است.
نظر شما