سلامت نیوز:در كارنامه دولت یازدهم مدیریت و انتصاب زنان در سیستان و بلوچستان زبانزد شد و از این موضوع به عنوان نقطه قوتی در عملكرد دولت یازدهم یاد شد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ،انتصاب معاون استاندار از میان زنان در سیستان و بلوچستان یكی از بارزترین‌های این اتفاقات بود. زنان سیستان و بلوچستان در فاصله سال‌های ٩٢ (شروع كار دولت یازدهم) تا حالا در انتخابات شوراهای شهر پیشتاز بوده‌اند؛ به شكلی كه در انتخابات شورای سال ٩٦، تمام منتخبان یك منطقه در خاش زن بودند. در دوره چهارم شوراها هم یك زن شهردار شد.
همه اینها نشان می‌دهد كه مردم این خطه جور دیگری به زنان اعتماد دارند و پذیرفته‌اند كه زنان هم می‌توانند پا به پای مردان در مدیریت و بهبود اوضاع گام بردارند و شاید در برخی موارد حتی جلوتر از مردان باشند. حالا هم زنی دیگر در سیستان و بلوچستان بر صندلی مدیریت نشسته و مدیریت شهرداری اسپكه یكی از شهرهای جنوب استان سیستان و بلوچستان را به عهده گرفته است. اما این پایان راه برای این شهردار زن نیست. او علاوه بر اینكه موفق شده بر صندلی شهرداری بنشیند، باید بتواند در اداره امور هم موفق باشد و كارنامه درخشانی از عملكرد زنان در بخش‌های مدیریتی از خود به جای بگذارد. «مهنا محمدی»، ٣٠ ساله شهردار اسپكه است كه از كمبود امكانات همه‌جانبه در این شهر گلایه دارد.
او كه در حال حاضر دانشجوی دكترای منابع طبیعی در گرگان است و مدرك لیسانس و ارشدش را هم درهمین رشته گرفته، به «اعتماد» می‌گوید: «من از دل این محرومیت هستم. برای فهمیدن میزان كم‌برخورداری از امكانات باید به سیستان و بلوچستان و به شهر من بیایید و از نزدیك وضعیت را ببینید.» او كه با ٤ رای مثبت از ٥ رای بر صندلی شهرداری اسپكه نشسته، معتقد است به جز كمك مالی به شهرداری‌ای مثل شهرداری اسپكه هیچ راه‌حلی برای حل مشكلات‌شان وجود ندارد.
ظاهرا نخلستانی در اسپكه آتش گرفته است، تا آنجایی كه ما می‌دانیم آتش‌نشانی شهر شما امكانات خوبی ندارد. با توجه به این نكته میزان آسیب و تلفات این آتش‌سوزی چه بود؟
در سیستان و بلوچستان این مساله خیلی تشدید می‌شود. همه می‌دانند كه سیستان و بلوچستان محروم است. من از دل این محرومیت هستم. برای فهمیدن كم‌برخوردار بودن از امكانات باید به سیستان و بلوچستان و به شهر من بیایید و از نزدیك وضعیت را ببینید. طبق آمار، جمعیت شهر ما در سال ٩٥، چهار هزار و پانصد نفر بوده است ولی این جمعیت ثابت است.
جمعیت شناور شهر خیلی بیشتر از این است. تقریبا ٣٦ روستا اطراف شهر اسپكه وجود دارد كه ساكنان آنها در ساعات اداری وارد شهر شده و شب‌ها خارج می‌شوند. این چیزی است كه متاسفانه در امكانات و بودجه در نظر نمی‌گیرند؛ اینكه چقدر اسپكه می‌تواند به حوزه‌های دیگر خدمات‌رسانی كند. درمورد آتش‌نشانی هم باید بگویم كه من یك دستگاه آتش‌نشانی نیمه‌سنگین فرسوده دارم كه تعمیرگاه است. یك تانكر كوچك است كه چیزی حدود هزار و ٥٠٠ تا ٢ هزار لیتر بیشتر آب نمی‌گیرد و حتی در حد مهار آتش‌سوزی یك خانه هم نیست.
در آتش‌سوزی اخیر هم از این ماشین استفاده كردید؟
هر بار كه در نخلستان آتش‌سوزی می‌شود، از این ماشین چیزی باقی نمی‌ماند. مثلا در این آتش‌سوزی دیسك و صفحه آن كامل خراب شد و اگر در ٢٤ ساعت آینده اتفاقی بیفتد من هیچ ماشینی ندارم.
برای رفع این مشكل چه كردید؟
به تهران آمدم و به سازمان همیاری درخواست دادم اما گفتند ماشین به شما تعلق نمی‌گیرد چرا كه شما سه سال پیش یك ماشین آتش‌نشانی گرفته‌اید. این را در نظر نمی‌گیرند مسیرهایی كه ما در آن رفت‌وآمد می‌كنیم، مسیرهای شهری نیستند. مسیر نخلستان خیلی با خیابان‌های شهرهای معمولی فرق می‌كند. هر بار استفاده از ماشین آتش‌نشانی در نخلستان به اندازه مدت‌ها استفاده از آن در داخل شهر، برای ماشین استهلاك ایجاد می‌كند. اینها را در نظر نمی‌گیرند.
توجه نمی‌كنند كه شیلنگ‌های ماشین آتش‌نشانی ما هر بار به طور كامل سوراخ می‌شوند. این آیتم‌هایی است كه در نظر گرفته نمی‌شود. در شهری كه ٣٦ روستا اطراف آن است و آنها را هم خودمان ساپورت می‌كنیم، فقط چهار آتش‌نشان داریم كه آنها هم دوبه‌دو در هر شیفت جابه‌جا می‌شوند؛ یعنی هر شیفت تنها ٢ آتش‌نشان دارد.
با توجه به همه اینها تلفات این حادثه چقدر بود؟
تلفات جانی نداشتیم ولی بخش زیادی از نخلستان را از دست دادیم كه آمار آن را باید اداره جهاد كشاورزی اعلام كند. ما حق اظهارنظر كارشناسی روی اصله درخت نداریم.
گویا شما شهرداری‌ای ورشكسته را تحویل گرفته‌اید؛ بدهی دستمزد دارید و بودجه عمرانی ندارید و طبق گفته خودتان هم با وجود مراجعه به تهران هم كسی به شما كمك نكرده است، به نظرتان چه كاری باید انجام دهید تا بتوانید یك مقداری به اوضاع كمك كنید؟
شهر من از لحاظ درآمدزایی صفر است.
یعنی فكر می‌كنید هیچ راهی برای درآمدزایی ندارید؟
من با اطمینان و قاطعیت می‌گویم نه. كمك ماشین‌آلات چیزی است كه خیلی ضروری است. من الان در داخل شهرداری كمپرسی ندارم. یعنی حتی یك عدد كمپرسی ندارم كه بخواهم با آن كار عمرانی انجام دهم.
خب تمام این واقعیت‌ها وجود دارد. راه‌حل شما برای حل این مشكلات چیست؟
خیلی بد است كه این را می‌گویم اما واقعیت این است كه جز كمك مالی به شهرداری‌ای مثل شهرداری من هیچ راه‌حلی وجود ندارد. می‌گویند درآمدزایی كنید، در شهری كه مردم آن درگیر فقر هستند چگونه می‌توان درآمدزایی كرد؟
این كمك مالی را چه كسی باید بكند؟
جز سازمان همیاری‌ها و شهرداری جای دیگری نیست.
شما برای دریافت این كمك اقدامی كرده‌اید؟
من برای وام بلاعوض اقدام كردم و برای ماشین‌آلات هم درخواست داده‌ام.
نتیجه؟
الان فقط توانسته‌ام یك لودر برای كارهای عمرانی بگیرم.
تلاش‌تان را ادامه می‌دهید برای افزایش امكانات؟ اصلا بودجه شهرداری شما چقدر است؟
من امسال بودجه را ٢ میلیارد و پانصد میلیون تومان بستم اما پارسال یك میلیارد و هفتصد میلیون تومان بوده است. در حال حاضر شهرداری یك میلیارد تومان بدهی دارد. دو ماه حقوق معوقه دارد كه پرداخت نشده است. اینجا حتی یك پارك ندارد. من به عنوان یك شهروند خودم را مسوول می‌دانم كه یك پارك برای بچه‌ها درست كنم. هرچقدر شرایط سخت و بد هم باشد. من از شورای شهر تهران و شورای شهر مشهد هم درخواست كمك كرده‌ام. حداقل می‌توانند وسایل بازی و مبلمان شهری و چیزهایی كه در حد توان‌شان است را در اختیار ما قرار بدهند اما هیچ‌كس آنقدر كمك نكرد.
الان برای بهبود اوضاع در آینده با چه شخص یا نهادهایی می‌خواهید مذاكره كنید؟
با «زهرا بهرام‌نژاد» در شورای شهر تهران صحبت كرده‌ام و از ایشان قول مساعدت گرفته‌ام. هفته گذشته تهران بودم و مكاتبات باقی مانده است. ایشان قول داده‌اند به من كمك كنند. شهرداری‌های دیگر هم حتی اگر نتوانند كمك مالی كنند، می‌توانند ماشین‌آلاتی كه به مزایده می‌گذارند را به ما اختصاص دهند. آن ماشین‌ها ممكن است كه برای آنها كارایی نداشته باشد اما برای ما دارد.
با استاندار صحبتی نكرده‌اید؟
با استانداری هم صحبت كرده‌ام و گفته‌اند كه ما را برای كمك در اولویت می‌گذارند. «ارزش افزوده» كه چیزی است كه من از طریق آن حقوق پرداخت می‌كردم، از طرف سازمان قطع شده است و اگر آن را ندهند ما همچنان از پس پرداخت حقوق هم برنمی‌آییم. حالا می‌گویند ارزش‌افزوده از قالب دیگری به صورت استانی پرداخت می‌شود اما ما هنوز چیزی مشاهده نكرده‌ایم.
در مدتی كه شهردار شده‌اید با خانم ابتكار تماسی داشته‌اید؟
نه متاسفانه اصلا نتوانسته‌ام با خانم ابتكار مكاتبه‌ای داشته باشم.
برنامه‌ای ندارید كه برای وضعیت زنان شهرتان با او ارتباط برقرار كنید؟
چرا، اگر این اتفاق بیفتد بسیار خوشحال می‌شوم.
اینكه یك زن در چنین منطقه‌ای شهردار شود، مشكلات خاص خودش را دارد. به هرحال شما در این سمت هستید و همه انتظار دارند كه موفق شوید.
از ١٢٠٠ شهر ایران ، فقط ٤ شهر، شهردار زن دارند. واقعیت این است كه من از آقایان انتظار حمایت ندارم. من از خانم‌ها می‌خواهم حمایتم كنند؛ خانم ابتكار، خانم بهرام‌نژاد. كسانی كه پست مدیریتی دارند و می‌دانند هر خانم برای اینكه خودش را اثبات كند دو برابر یك مرد تلاش می‌كند.
برای این موفقیت به چیزی نیاز دارید؟ این موفقیت به چه چیزی بستگی دارد؟
صددرصد تلاش و برنامه‌ریزی من را می‌طلبد و همچنین كمك زنان دیگر و مردانی كه حامی هستند.
واقعیت این است كه جز كمك مالی به شهرداری‌ای مثل شهرداری من هیچ راه‌حلی وجود ندارد. می‌گویند درآمدزایی كنید، در شهری كه مردم آن درگیر فقر هستند چگونه می‌توان درآمدزایی كرد؟ چه كاری انجام دهم كه اینها بتوانند از پس آن بربیایند؟
اینجا حتی یك پارك ندارد. من به عنوان یك شهروند خودم را مسوول می‌دانم كه یك پارك برای بچه‌ها درست كنم. هرچقدر شرایط سخت و بد هم باشد. من از شورای شهر تهران و شورای شهر مشهد هم درخواست كمك كرده‌ام.
نظر شما