آسیب‌های‌ زیادی در مسیر مشاغل و فعالیت‌های غیر رسمی متوجه مرزنشینان است. برخی هم در پوشش مرزنشین فعالیت كرده و به دنبال منافع كلان خود هستند

سقوط وعده‌ها بر سر كولبران

سلامت نیوز:آسیب‌های‌ زیادی در مسیر مشاغل و فعالیت‌های غیر رسمی متوجه مرزنشینان است. برخی هم در پوشش مرزنشین فعالیت كرده و به دنبال منافع كلان خود هستند


به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ،هم مرزبانان و‌هم مرزنشینان به دلیل شرایط سختی كه در مرزها وجود دارد از حیث فقدان منابع آبی مناسب، باید انگیزه ماندن در مرز را داشته باشند

مرزنشینان حق و حقوقی دارند و باید این حق را به روش قانون‌مند برای‌شان تدبیر كرد تا جلوی هرگونه شكاف، سوء استفاده و نفوذ گرفته شود

اگر خوب به وضعیت اقتصادی غرب کشور و به‌خصوص‌استان امن و زیبای کردستان نگاهی بیندازید، می‌بینید که هیچ بنیه و بنگاه اقتصادی قابل توجه که مردم بتوانند از آن ارتزاق کنند وجود ندارد.

آمار بالای بیکاری جوانان این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد. در حال حاضر و با توجه به نبود امکانات و ناتوانی مردم در تامین معیشت مردم، بسته شدن مرز و اخذ مبالغ گمرگی فشار مضاعفی بر این قشر آسیب پذیر وارد می‌كند. به همین خاطر عده‌ای مجبورند برای به دست آوردن یك لقمه نان جان خود را كف دست‌شان بگذارند و از مكان‌های صعب العبور اجناسی را از آن سوی مرزها به كشور وارد كنند.

این تنها راهی‌‌است كه آن‌ها برای گذران زندگی خود یافته‌اند. بنا به گفته نماینده مردم مهاباد در مجلس شورای اسلامی، کولبرهایی که از مرزها جنس می‌آورند، بیشتر مورد تیراندازی قرار می‌گیرند. به طوری كه در طول سال 96 حدود 160 نفر از کولبرها و افرادی که اجناسی مانند سیگار یا البسه دست دوم وارد می‌کردند، کشته یا زخمی شدند.

برای كم شدن رنج كولبران به آن‌ها امید‌هایی داده شده بود. پیشتر امیدها و نوید‌هایی در خصوص بیمه و بازارچه‌های مرزی به مرزنشینان خصوصا كولبران داده‌شده بود اما حالا امیدهایی كه به یك‌باره به مرزنشینان داده شده بود به آرامی از آن ها پس گرفته می شود.

البته این امیدها هیچ كدام عملی نشد. در سه ماه گذشته، مرزنشینان در اعتراض به بستن مرزهای غربی کشور، انسداد مسیرهای کولبری و عدم اعمال تخفیف گمركی به مرزنشینان اقدام به تعطیلی بازار كردند و به اعتراضات بسیاری پرداخته‌اند.

خداحافظی با بیمه كولبران

چندی پیش سرپرست امنیتی و انتظامی استانداری کردستان گفته بود کولبری نماد بدبختی و مصیبت است. این صحبت‌ها بارها تكرار شده است اما گویی هیچ توجه و حمایتی از سوی دولت برای مناطق مرزی از سیستان و بلوچستان گرفته تا كردستان صورت نمی‌‌گیرد.

اكنون در این مناطق شغل پایدار و موقت خاصی به چشم نمی‌خورد. با این وجود و در حالی كه قول برقراری بیمه را به كولبران داده بودند، اكنون مدیرکل امور مرزی کشور اعلام کرده از آنجایی که کولبری یک شغل موقت محسو ب‌می‌شود، بیمه آن منتفی‌ا‌ست.

ابلاغ آیین‌نامه مبادله كالا

شهریار حیدری مدیرکل امور مرزی وزارت کشور روز گذشته در نشست خبری از ابلاغ آیین‌نامه «ساماندهی مبادله کالا در بازارچه‌های غیررسمی موقت مرزی» و همچنین آیین‌نامه «ساماندهی ورود کالا توسط ملوانان شناورهای دریایی با ظرفیت کمتر از 500 تن (ته‌لنجی)» به استانداران و دستگاه‌های ذی‌ربط خبر داد.

به گفته او دولت، سال گذشته این دو آیین‌نامه را تصویب کرد‌ اما بنا بر دلایلی اجرای آن‌ها با مشکلاتی مواجه بود؛ مشکلاتی مانند جانمایی بازارچه‌ها و توجه به مردم مناطق مرزی که خوشبختانه در اصلاح آیین‌نامه‌ها این موضوعات به خوبی مدنظر قرار گرفت. در گذشته کالاها به پشت مرزهای کشور آورده و توسط کولبرها به داخل کشور منتقل می‌شدند.

این انتقال کالا به داخل کشور بدون نظارت انجام می‌شد که در آیین‌نامه‌های جدید ظرفیتی برای نظارت ایجاد شده و شأن و شئون مردم مرزنشین در آن به خوبی مدنظر قرار گرفته است. او در خصوص بیمه كولبران گفت: کولبری فعالیتی موقت است و یک فعالیت پایدار محسوب نمی‌شود و در حقیقت یک شغل ناپایدار است و امتیازات درنظرگرفته‌شده نیز برای مردم مرزنشین موقت‌به شمار می‌رود؛ بنابراین بحث بیمه برای آن‌ها منتفی است‌ اما اگر با ظرفیت‌های ایجادشده در آیین‌نامه جدید بحث ایجاد اشتغال توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت محقق شود،

امکان درنظرگرفتن بیمه نیز برای مرزنشینان محقق می‌شود. برای مرزنشینانی که شرایط بهره‌مندی از این امتیازات را دارند و مشمول آیین‌نامه هستند این موارد در نظر گرفته می‌شود.

البته مرزنشینانی شامل این آیین‌نامه هستند که نخست‌ شغل خاصی نداشته باشند و دوم‌اینكه‌مرزنشین بوده‌ و درآمد پایینی داشته باشند که همه این افراد در قالب یک سامانه احصا شده و همچنین برای فهرست کالاهایی که قابل ورود به کشور هستند نیز در کارگروه مشترکی میان دستگاه‌های ذی‌ربط تصمیم‌گیری انجام شده است.

منافع مرز از آنِ مرزنشینان است

علی اوسط هاشمی استاندارد سابق سیستان و بلوچستان در خصوص وضعیت كولبران به «قانون» می‌گوید: اقتصاد در مرزها باید اقتصاد دولت محوری باشد و دولت بر آن اشرافیت داشته باشد. همچنین مزیت‌های مرز را برای مرزنشینان در اشكال مختلف تعریف كند كه از یك سو مرزنشینان از مزیت و فرصت‌های آن بهره‌مند شوند و از سوی دیگر لطمه‌ای به تولید ملی وارد نشود و راه را برای فرار از قانون مسدود كند.

از طرفی كسانی‌را كه در مسیر قانون‌مندی، نظم و قاعده‌مندی فعالیت می‌كنند از انگیزه نیندازد. همه این‌ها باید بایكدیگر در نظر گرفته شود و بعد به یك سیاست مشخص ،شفاف و روشن سوق داده شود كه هم مرزبانان وهم‌ مرزنشینان به دلیل شرایط سختی كه در مرزها وجود دارد از حیث فقدان منابع آبی مناسب، انگیزه ماندن در مرز را داشته باشند.

در این میان سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و ضرورت توجه به كالای داخلی هم باید مورد توجه قرار گیرد. این‌ها رویكردها و جهت‌گیری‌های كلانی هستند و نمی‌توان نقش مرزبان، مرزدار و مرزنشین را كمرنگ و بنیه آن‌ها را تضعیف كرد و به آن‌ها بی توجه بود. اكنون آسیب‌هایی زیادی در مسیر مشاغل و فعالیت غیر رسمی متوجه مرزنشینان است.

برخی هم در پوشش مرزنشین فعالیت كرده و به دنبال منافع كلان خود هستند. كولبران نیز زحمات حاصل از جابه‌جایی كالا را به دوش می‌كشند و در آخر دستمزد اندكی دریافت می‌كنند. این‌ها محورهای بحثی است كه باید همه با هم دیده شود. دولت باید همه جهات را مورد توجه قرار داده و به چارچوبی برسد كه در واقع منافع و فرصت‌های مرز از آنِ مرزنشین باشد؛ آن هم در قالب معابر مرزی، بازارچه های مرزی و بعد پایانه‌ها و مناطق آزاد در اختیار تجار و بازرگانان و كسانی كه نقش‌های بزرگ‌تر دارند قرار گیرد. تمام این موارد مرتبط با یكدیگر است.

انگیزه دادن به مرزنشینان

او در ادامه خاطرنشان می‌كند: زمانی كه دولت به چارچوب و سیاست درست برسد می‌تواند زمینه بیمه و آینده‌نگری برای مرزنشین را به پیش بكشد. به هر صورت مرزنشینان،كشاورزان، كارگران و كسانی كه در حوزه تولید قرار دارند باید از تسهیلاتی كه ضامن امروز و فردای راحت آن‌ها باشد، برخوردار باشند. حالا شكل ضابطه و قاعده آن در اختیار دولت و مجلس است كه این حقوق را برای آن‌ها در نظر بگیرند و انگیزه‌ای را برای ماندگاری مرزنشینان ایجاد و موضعی را برای‌شان تعریف كنند.

تمییز سودجویان از مرزنشینان

هاشمی معتقد است كه موضوع قاچاق را باید از مرزداری و استفاده از مزیت مرز جدا بدانیم. یك عده خود را در جایگاه آن‌ها قرار می‌دهند كه هیچ حقی متوجه آن‌ها نیست. باید قدرت تمییز آن‌هارا از هم داشته باشیم. باید تشخیص داد چه افرادی به دنبال فرار از قانون هستند تا لطمه‌ای به تولید داخلی وارد نشود و تضییع حقوق عمومی صورت نگیرد. بنابراین حساب قانون گریزان از حساب فردی كه مرزنشین و صاحب حق است، جداست.

اكثر كولبران برای به دست آوردن یك لقمه نان به این كار احتیاج دارند؛ در صورتی كه آنان ‌مرزنشین بوده و در آن شعاعی كه مورد نظر دولت است، ساكن باشند. مرزنشینان حق و حقوقی دارند و باید این حق را به روش قانون‌مند برای‌شان تدبیر كرد تا جلوی هرگونه شكاف، سوءاستفاده و نفوذ گرفته شود‌تا‌ به این وسیله دیگر عده‌ای نتوانند حق مرزنشینان را بربایند.

عده‌ای راه و چاه را می‌دانند و چگونگی پوشش قرار دادن بر كار خلاف خود را به خوبی آگاه هستند. بنابراین باید میان مرزنشینان واقعی و عده‌ای سودجو تمییز قائل شد و قدرت تشخیص ایجاد كنیم تا نه مرزنشین آسیب ببیند و نه راه فراری برای افرادی باشد كه از پوشش مرزنشین برای رسیدن به امیال و منافع خود استفاده می‌كنند.

حق كولبران است بیمه شوند

هاشمی در پاسخ به این پرسش كه چرا دولتمردان و مسئولان در ابتدا به این فكر نكردندكولبری یك شغل موقت است و به آن‌ها نوید بیمه شدن دادند،‌ می‌گوید: به اعتقاد بنده ضعف هایی وجود داشته است. نمی‌توان گفت ضعفی وجود ندارد و تمام كارهای‌مان بر اساس اصول و قاعده انجام می‌شود؛ اگر بر اساس قاعده انجام می‌شد چرا بی‌نظمی‌های زیادی مشاهده‌ می‌شود؟ چرا قاچاق و فرار از قانون بیداد می‌كند؟ بالاخره آسیب‌هایی وجود دارد.

اگر آسیب شناسی صورت بگیرد و جایگاه افرادی كه حق و حقوقی دارندبه خوبی تعریف شود می‌توان با اعمال یكسری ضوابط راه را برای سرپیچی از قوانین و رد آیین نامه‌ها دشوار كرد، حتی با مداخله خود مرزنشینان. در این میان باید تاكید كرد هیچ كس نمی‌تواند از حق مرزنشینان مانند خود شان دفاع كند.

اگر آن‌هابه موضعی از نقش‌های مرزی برسند و مورد حمایت و توجه قرار بگیرند هم مرزبانی و‌ مرزداری را به خوبی انجام می‌دهند و هم راه را برای سوءاستفاده كنندگان می‌بندند. این حق كولبران است كه بیمه شوند! هر مرزنشینی باید به این حق برسد. هر انسانی حق دارد ‌از رفاه نسبی و امید به فردای بهتر برخوردار باشد.

این تنها محدود به مرزنشینان نیست،كشاورزی كه در روستاست و بار سنگین تولید را بردوش دارد و كشور را در این شرایط سخت از واردات بی نیاز می‌كند، باید مورد توجه قرار گیرد. به این ترتیب این مسائل باید در مجلس و توسط دولت به لوایحی تبدیل شود و دولتمردان به صورت جدی به آن ورود كنند تا امید را از نقش‌های مثبت مرزبانی و مرزنشینی برای كشورمان نگیرند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha