همه ماجرا ازشلیك نخستین گلوله آغاز می‌شود؛ اگر تیر اول را او شلیك كندقاتل است و اگر شلیك نكند مقتول؛ این قصه پرغصه محیط‌بانان ایران زمین است.

جلیقه های ضد گلوله ناجی محیط بانان نشد

سلامت نیوز:همه ماجرا ازشلیك نخستین گلوله آغاز می‌شود؛ اگر تیر اول را او شلیك كندقاتل است و اگر شلیك نكند مقتول؛ این قصه پرغصه محیط‌بانان ایران زمین است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ،پاییز نیز همانند تابستان برای جامعه محیط زیست ایران زمین، بوی خون می دهد، محیط‌بانی دیگر قربانی بازی شكار در دشت‌های ایران شد.بامداد چهارشنبه هفته گذشته در درگیری بین محیط‌بانان گلستانی و شکارچیان غیرمجاز در منطقه سولگرد پارک ملی گلستان «محمد باشقره» محیط‌بان گلستانی به شهادت رسید. این اتفاق تلخ درحالی روی داد که فرزندان و همسرش چشم‌به راه او بودند؛ انتظاری كه با تلخی مرگ به پایان رسید.

محیط‌بانان دوباره به صدر اخبار محیط‌زیست ایران بازگشتند؛ بسیاری از رسانه‌ها و حتی شبكه‌های اجتماعی پر از پیام‌های تسلیت و ابراز همدردی با خانواده این مدافع عزیز وطن یا جامعه محیط‌بان ایرانی از سوی مردم و مسئولان شده است اما این ابراز همدردی‌ها و توجه افكار عمومی و مسئولان نیز تنها مدت اندكی به‌طول می‌انجامد و پس از پایان مراسم خاكسپاری دوباره سردی خاك، گریبان حافظه افكار عمومی و مسئولان را خواهد گرفت و دوباره خانواده محیط‌بان می‌ماند و غم هجران و هزاران مشكلات معیشتی و بروكراسی اداری برای احقاق حقوق خویش. سرگردانی در پیچ‌ و تاب ادارات بنیاد شهید و محیط‌زیست؛ سریال تكراری سرگذشت خانواده محیط‌بانان شهید است.

تاکنون ۱۲۰ محیط بان در راه حفاظت از محیط زیست کشور جان خود را از دست داده و به مقام شهادت نائل شده‌اند. از ۱۲۰ شهیدی که از ابتدای انقلاب اسلامی در حوزه محیط بانی به شهادت رسیده‌اند ۱۷ نفر آن‌ها در بنیاد شهید پرونده دارند و خانواده آن‌ها حقوق دریافت می‌کنند. مابقی خانواده‌هایی که سازمان حفاظت محیط زیست سرپرست آن‌ها را به عنوان شهید می‌داند مبالغی جزئی از سازمان دریافت می‌کنند. تنها 17 خانواده از میان 120 خانواده توانسته‌اند از حقوق قانونی خود بهره‌مند شوند، آماری كه نشان‌دهنده عمق فاجعه وضعیت محیط‌بانان در كشور است، محیط‌بانانی كه همیشه در دوراهی شهادت یا قتل قرار گرفته‌اند و هر دو راه برای آن‌ها بازی دو سرباخت است.اما درکنار خبر تلخ شهادت محیطبان گلستانی، مساله ای که کمتر به آن توجه شد؛ بحث جلیقه های ضد گلوله ای بود که با مانورهای تبلیغاتی ویژه به آن توسط مسولان پرداخته شده بود.

جلیقه های ضدگلوله که با تبلیغات و سروصدای فراوان و عکس های خبری درپی تحویل ادارات کل استان‌ها و سپس یگان‌های حفاظت و محیط بانی ها شد حالا بعد از 6 ماه برای بار دوم حادثه آفرین شده است. این دومین شهید طی 6 ماه پس از تحویل جلیقه ها به محیط بانان است. برخی می‌گویند علت این است که محیط بان ها جلیقه ها را نمی پوشند؛ چرا که وزن آن‌ها بسیار سنگین بوده و وقتی آن را می پوشی مثل آدم آهنی می شوی که در شیب 70 – 80 درجه باید 6 ساعت راه برود؛ گاهی مجبور می‌شود شکارچی را تعقیب کند، بدود و فرار کند و این با آن پوشش سنگین بر تن امکان ندارد. اما مهم تر از آن این نکته است که جلیقه های ضد گلوله هنگامی می توانند درست و کامل عمل کنند که پنل های سرامیکی داخل آنها موجود باشد؛ این درحالی است که فقط درحدود یک چهارم یعنی 25 درصد جلیقه های تحویل شده به یگان حفاظت محیط زیست گلستان پنل سرامیکی داشته است.

دو محیط بان شهید طی 6 ماهی که جلیقه های ضد گلوله تحویل یگان حفاظت سازمان محیط زیست شده است رقم بالایی است؛ چرا که قرار بوده این جلیقه ها حوادث را کم خطرتر و خالی از مرگ ومیر محیط بان‌ها کنند؛ به نظر می رسد یک جای کار ایراد دارد؛ اما کجای کار؟! بیست و دوم فروردین امسال سرهنگ جمشید محبت خانی فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست کشور در مراسم رونمایی از تجهیزات محیط‌بانان گفت که امروز با حضور فرماندهان یگان محیط زیست استان‌ها جلیقه ضدگلوله محیط‌بان‌ها تحویل داده شد تا در برخورد با متخلفان شرایط بهتر حفاظتی داشته باشند. او با اعلام این‌که بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگر محیط‌بان‌ها از جلیقه ضد گلوله استفاده می کردند، بالغ بر ۷۰ درصد این آمار کاهش پیدا می‌کرد، گفت که به همین دلیل، ریاست سازمان حفاظت محیط زیست خرید جلیقه ضد گلوله را در دستور کار قرار داده و در جهت تحقق شعار امسال "حمایت از کالای ایرانی" قرارداد خرید تجهیزات با شرکت های ایرانی را امضا و تمامی جلیقه‌هایی که به محیط‌بان ها تحویل شده، توسط شرکت های داخلی تولید شده که امیدواریم با استفاده از جلیقه ضد گلوله، شاهد حفظ بهتر محیط‌بان‌ها و حفاظت دقیق تر از مناطق چهارگانه محیط زیست باشیم. در ادامه محبت خانی گفت که تعداد ۱۵۰۰ جلقه ضدگلوله میان محیط‌بان‌های سراسر کشور تقسیم شده و از آن‌جا که در حال حاضر ۳۴۰۰ محیط بان در سراسر کشور فعال هستند و نیمی از آنها در شیفت کار و نیمی دیگر در شیفت استراحت به سر می‌برند، از فردا هیچ محیط‌بان فاقد جلیقه ضد گلوله حین ماموریت و شیفت کاری نخواهیم داشت. با این همه اما حوادث، آن‌گونه که پیش بینی می شد پیش نرفت. تنها 4 ماه پس از توزیع جلیقه ها که قرار بود حافظ جان محیط‌بان‌ها باشد در پانزدهمین روز از مرداد، «علی خاجویی» محیط بان کرمانی با شلیک مستقیم شکارچیان غیرمجاز در منطقه “راور” به شهادت رسید و موضوع هنگامی پرسش برانگیزتر شد که در سحرگاه روز گذشته نیز “تاج محمدباشقره” محیط بان گلستانی در پارک ملی گلستان به دست شکارچیان غیرمجاز شهید شد.هر چند درباره خاجویی گفته شد که تیر از بازو که پوشش جلیقه را نداشته وارد بدن شده و به سمت قلب کمانه کرده و محیط بان را از پا درآورده است، اما درباره باشقره هنوز ابهام‌های بسیاری وجود دارد.

با این همه آنچه مسلم است اینکه یا محیط‌بان گلستانی جلیقه بر تن نداشته و یا جلیقه کامل نبوده و پنل سرامیکی نداشته است. برخی محیط‌بان‌ها در پوشیدن جلیقه‌های ضدگلوله سهل‌انگاری و کوتاهی می‌کنند و این جلیقه ها را بر تن نمی‌کنند.این را سرهنگ محبت خانی می گوید؛ فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست کشور که جزو معدود مدیران پاسخگوی رسانه ها در این سازمان است. او درباره حادثه شهادت محیط بان پارک ملی گلستان گفت: « اگر این شهید عزیز جلیقه داشت قطعا این اتفاق نمی افتاد. البته ما از مدیران استانی و فرماندهان آن‌ها در این‌باره توضیح خواهیم خواست. ما بارها تاکید کرده ایم که اقلا زمانی که محیط بان های عزیز به صحنه عملیات می روند جلیقه ها را بپوشند تا این اتفاقات تلخ بیش از این پیش نیاید». او تاکید کرد: « قبول دارم که این جلیقه ها سنگین است؛ ولی به خاطر حفظ جان باید آنرا تحمل کرد.» سرهنگ محبت خانی در پاسخ به اینکه «چرا جلیقه های سبک تر خریداری نشده» گفت:« سازمان حفاظت محیط زیست برای جلیقه‌های سبک‌تر بودجه ندارد. هر یک از این جلیقه ها برای سازمان، در حدود 2 میلیون تومان هزینه داشته است. در حالی که هر عدد از جلیقه‌های سبک‌تر در حدود 18 میلیون تومان قیمت دارد و همه می دانیم سازمان برای پرداخت چنین هزینه توان و بودجه لازم را ندارد. ضمنا این جلیقه ها را ناجا هم دارد استفاده می کند و کارکردش هم خوب است.» فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور درباره پنل‌های سرامیکی نیز گفت:« هنوز وزارت دفاع، پنل ها را به طور کامل به ما تحویل نداده است و ما همچنان منتظریم بقیه آنها را تحویل بدهند». با این همه سرهنگ محبت خانی تاکید کرد که جلیقه ها بدون پنل هم توان حفاظت از جان محیط بان ها را در برابر برخی اسلحه ها مانند سلاح‌های کمری مثل کلت و اسلحه‌های ساچمه‌ای دارد و اگر چه سلاح‌های سنگین از آن رد می شوند اما میزان آسیب آن‌ها را نیز کاهش می دهد. او افزود: « حتی برای گلوله های سنگین مانند کلاشینکف و ژ3  که نمی‌تواند به طور کامل محافظت کند نیز موثر است و اثر آن را بسیار کاهش می‌دهد. تمام این‌ها در وزارت دفاع آزمایش شده است». فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست کشور با تاکید بر اینکه باید همراه با سازوکار اداری و اجبار، کار آموزشی بشود گفت که اجبار برای پوشیدن جلیقه به تنهایی کارساز نیست و باید همراه آموزش و درک ضرورت آن از سوی محیط بان اتفاق بیفتد. اما در همین حال فرمانده یگان حفاظت محیط زیست گلستان پیش از این گفته بود که تعداد پنل های سرامیکی جلیقه های ضد گلوله که برای سراسر این استان تحویل گرفته تنها  14 عدد بوده است. حسینعلی تازیکه گفت:« برای 126 محیط‌بان استان گلستان، تعداد 58 جلیقه تحویل ما شده که تنها 14 تای آن‌ها به پنل سرامیکی مجهز هستند.»تازیکه گفت:« 14 پنل برای تمامی سطح استان گلستان به ما تحویل شده که ما به دلیل ویژه بودن وضعیت پارک ملی گلستان، نیمی از آن یعنی 7 پنل جفت را به اداره پارک داده ایم. 7 پنل دیگر را به هر شهرستان یکی داده ایم.» او افزود:« ما برای تمام واحدهای محیط بانی بخشنامه کرده ایم و همچنین توضیح داده ایم که حتما در هنگام ماموریت از این جلیقه‌ها استفاده کنند و در غیر این صورت روسای آن‌ها باید پاسخ‌گو باشند».

این یعنی سه چهارم جلیقه هایی که به محیط‌بان‌های گلستانی رسیده به پنل های سرامیکی مجهز نیستند و نمی‌توانند در برابر اسلحه های سنگینی همچون کلاشینکف و ژ3 از جان محیط‌بان به طور کامل حفاظت کنند؛ در حالی که اتفاقا اغلب شکارچیان با چنین سلاح هایی به شکار می روند و در درگیری هایی که پیش می آید گاه به سوی محیط‌بان‌ها آتش می‌گشایند. به نظر می‌رسد علاوه بر مشکلات متعدد مدیریتی که در سازمان حفاظت محیط زیست وجود دارد مهم ترین مشکل که تاکنون نگذاشته جان محیط‌بان‌ها در امنیت قرار بگیرند فقدان بودجه لازم برای تهیه لوازم ایمنی از جمله جلیقه های ضدگلوله کامل و سبک، دوربین های ثبت کننده تخلف، بیسیم های مدرن و جدید و سالم و دیگر تجهیزات حفاظتی است.

وقتی بزرگ‌ترین سازمان حفاظت از منابع ملی و محیط زیست در آخرین رده میزان بودجه دولت ها قرار می گیرند، نباید انتظار داشت از جان محیط‌بان‌ها حفاظت شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha