شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۱

صرف نظر از شعرهای کودکانه،‌ مشق‌نویسی‌ها، دلهره‌ها و شب بیداری روزهای امتحان، چه کسی می‌تواند روزهای مدرسه را فراموش کند؟ روزهای مدرسه نه تنها برای دانش‌آموزان که برای والدین هم فراموش شدنی نیست و سهل است که برای مسئولان هم فراموش شدنی نیست.

مدرسه‌های خودسر

سلامت نیوز: صرف نظر از شعرهای کودکانه،‌ مشق‌نویسی‌ها، دلهره‌ها و شب بیداری روزهای امتحان، چه کسی می‌تواند روزهای مدرسه را فراموش کند؟ روزهای مدرسه نه تنها برای دانش‌آموزان که برای والدین هم فراموش شدنی نیست و سهل است که برای مسئولان هم فراموش شدنی نیست.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ،در حال حاضر وزیر آموزش و پرورش تاکید کرده که برنامه‌هایی برای منظم کردن روش‌های آموزشی و جلوگیری از اتفاق‌های تلخ در دست دارد اما هر چه از مرکز فاصله می‌گیریم، دست وزیر و وزارت از افرادی که بتوان برای پیاده‌ کردن برنامه‌های وزارتی به آنها اطمینان کرد، خالی و خالی‌تر می‌شود. به‌خصوص اینکه در برخی از مناطق چهره‌های سیاسی مانند نماینده‌های مجلس و برخی دیگر از مسئولان، در عزل و نصب‌ها دخالت دارند و اجازه نمی‌دهند افراد شایسته در راس امور قرار بگیرند. از جمله مواردی که شایسته‌سالاری و یا عدم شایسته‌سالاری تفاوت‌های روشن به خود می‌گیرد، حوزه اجرا و نظارت بر چنین مساله حیاتی و مهمی است.

باید بر این نکته مهم تاکید کرد که هیچ کس نافی قدر و ارزش والای معلم نیست. هیچ کس نمی‌تواند ذره‌ای در ارجمندی معلم تردید کند، خاصه که این روزها این قشر زحمتکش با تنگناهای سخت معیشتی هم دست به گریبان است اما این همه توجیهی بر ضربه سنگینی که به دانش‌آموزان، به خاطر تنبیه بدنی سخت وارد می‌شود نیست. قدر معلم را باید به شایسته‌ترن شکل پاس داشت اما هیچ معلمی نمی‌تواند فراتر از قانون باشد و کودکی را تنبیه سخت کند. این روزها خبرهایی درباره تنبیه بدنی دانش‌آموزان منتشر شده که باید مورد توجه همه مسئولان ارشد وزارتی و مدیران مجموعه‌های آموزشی و والدین شود. رسانه‌های هم باید به این مهم توجه بیشتر نشان دهند و اگر قانون تنبیه سخت را ممنوع کرده، به کمک رسانه‌ها و ابرام مسئولان و والدین می‌توان آن را تا دورترین نقاط این کشور پهناور برد.

سخت است، اما هنوز هم تنبیه بدنی صورت می‌گیرد، هنوز هم برخی مدیران و مسئولان مدارس والدین را تحت فشار قرار می‌دهند و به عناوین مختلف از آنها وجوهی به شکل زیرمیزی درخواست می‌کنند که به شکل‌های متعدد بر غیرقانونی بودن آن تاکید و تصریح شده است. هنوز هم دانش‌آموزان ما که قرار است فردای این سرزمین را بسازند در برخی نقاط تحت شدیدترین فشارها قرار دارند. «آرمان» هموار پیگیر مشکلات دانش‌آموزان بوده و از این به بعد هم چنین رسالتی را دنبال خواهد کرد. از مردم و والدین دانش‌آموزان درخواست می‌کنیم مواردی از این دست را با ما درمیان بگذارند تا در پیگیری‌ها و گزارش‌های آینده منتشر شود. مدارسی در این کشور بزرگ و پهناور هنوز وجود دارد که خودسرانه رفتار می‌کنند و خود را منزه و برتر از قانون می‌دانند و باید هر چه زودتر جلو فعالیت آنها را گرفت.

کتاب و خط‌کش
کتاب از روی نیمکت به زمین می‌افتد و صدایش در کلاس می‌پیچد. معلم به طرف دانش‌آموزی می‌رود و به خاطر سروصدا به صورتش سیلی می‌زند. دانش‌آموز می گوید کاری نکرده که مستوجب تنبیه باشد. داستان اینجا تمام نمی‌شود، معلم به ادامه کارش برنمی‌گردد، نه. او از حرف دانش‌آموز خشمگین شده، او را زیر ضرب خط‌کش می‌گیرد. به راستی خط‌کش برآمده از عصبیت و خشم در دست معلمی که آموزگاری خود را فراموش کرده با تن دانش‌آموزان ما چه می‌کند؟ مادر یکی از دانش‌آموزان تنبیه شده در مدرسه بهرباغ شهرستان جم از توابع استان بوشهر با اشاره به اینکه فرزندم از ناحیه صورت؛ بینی و گوش دچار آسیب شده است؛ در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها اظهار کرد: هم‌ اکنون در حال پیگیری وضعیت فرزند خود هستیم. مادر این دانش‌آموز در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها گفته بود، افتادن کتاب فرزندم از روی نیمکت موجب ایجاد صدا شده و موجب شده معلم به صورت فرزندم سیلی بزند. پسرم در این هنگام گریه کرده و گفته «من کاری نکرده‌ام» که این موضوع موجب خشم معلم و ضرب و شتم فرزندم شده است. این در حالی است که ماده ۷۷ آیین‌‌نامه انضباطی مدارس تصریح دارد بر اینکه: «اعمال هر گونه تنبیه از قبیل: اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی برای تنبیه ممنوع است».

نظر یک حقوقدان و نماینده مجلس
یک عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره چرایی تنبیه دانش‌آموزان در مدارس با وجود قوانین متعدد در این باره به «آرمان» می‌گوید: با توجه به اخبار منتشر شده درباره کتک‌زدن دانش‌آموزان در مدرسه باید گفت که قبل از هر مساله باید احترام به حقوق کودک و دانش‌آموز را مورد بررسی و فرهنگسازی قرار داد. محمود صادقی اظهار کرد: به صرف اینکه از لحاظ قانونی تنبیه دانش‌آموز یا کودک جرم باشد، نمی‌توان در کاهش آن امیدوار بود. برای مثال با وجود قوانین در رانندگی باز هم شاهد تخطی از قوانین از سوی برخی افراد هستیم. این مساله نشان می‌دهد که فقط به صرف وجود قانون نمی‌توان یک اقدام را انجام داد یا تغییراتی در کشور اعمال کرد.

به باور بنده فرهنگسازی در هر اقدامی مهم است، البته در مقوله معلمان باید سخت‌گیری در شرایط احراز این سمت اعمال شود. به عبارت دیگر هر فردی مجاز به معلمی و مبادرت به عمل تربیت نیست. به گفته او انتظار می‌رود تا آموزش و پرورش قوانین سختگیرانه‌تری برای معلمان اعمال کند. با این تفاسیر باید معلمان دوره‌های تربیتی را بگذرانند. هم‌اکنون جذب معلمان با سهل انگاری انجام می‌شود. برای مثال در بسیاری از آموزشگاه‌ها افراد حق‌التدریس بدون در نظر گرفتن کیفیت لازم آموزش و گذراندن دوره‌ها تدریس می‌کنند. این نماینده مجلس می‌گوید: تقویت دانشسراهای تربیت معلم و دانشگاه فرهنگیان باید در اولویت قرار بگیرد.

در این شرایط دیگر هر فردی نمی‌تواند عهده‌دار امر آموزش شود. البته فرهنگسازی از سوی رسانه‌ها نیز در کاهش این مساله می‌تواند موثر باشد. برای مثال وقتی رسانه‌های گروهی این چنین مسائل را بازتاب می‌دهند، این اقدامات می‌تواند ضامن اجرای قوانین در این باره باشند. صادقی می‌گوید: برخورد قضائی و مجازات تنبیه فرد خاطی نیز در جای خود می‌تواند بازدارنده باشد. او درباره مجازات‌های اعمال شده برای افراد خاطی تاکید می‌کند: هر اقدامی که انجام شود، اگر فرهنگسازی اعمال نشود باز هم ثمربخش نیست.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha