سلامت نیوز: مافیای جنگل و زمین خوار همچنان در تکاپوست؛ یک بار در «تنگه تکاب» و بار دیگر در «آشوراده» ؛ یک بار در «ناهارخوران» گرگان و این بار در«جنگل باستانی ـ هیرکانی ابر».
به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ،جنگلی که سرگذشتی عجیب دارد و حالا پس از گذشت 14 سال تکاپو و تلاش فعالان محیط زیست برای نجات آن از احداث جاده و پنج سال از ثبت آن به عنوان «منطقه حفاظت شده ابر»، یک مصوبه در استانداری سمنان تهیه شده که بودجه لازم برای آسفالت این جاده را تامین کند.
خبرها بیان‌گر این هستند که مدیران کل دو دستگاه متولی، یعنی«منابع طبیعی»و«محیط زیست» استان تاکنون هیچ واکنشی به این مصوبه نداشته‌اند و در جلسه استانداری نیز در برابر تصویب آن سکوت کرده‌اند؛ درست مانند سکوت اعجاب‌آوری که سال‌هاست در برابر تخریب‌های جنگل ابر در اثر رشد گردشگری بی‌رویه و نیز اجرای بدون مجوز «طرح انتقال آب گلستان به سمنان»پیشه کرده‌اند و هیچ ارگان و نهاد ناظری نیز تاکنون آنان را برای چنین سکوت آسیب‌رسانی، بازخواست نکرده است. اما فعالانی که بیش از یک دهه برای نجات جنگل ابر تلاش کرده و نبردی تمام عیار را با مافیای زمین خوار در این منطقه به سرانجام رسانده اند می‌گویند آسفالت این جاده علاوه بر آثار فراوان زیست محیطی، ادامه همان پروژه «جاده ابر» است که مافیای زمین خوار و جنگل خوار سال‌هاست برای تصرف بخش‌هایی از جنگل با هدف ویلاسازی و خریدوفروش زمین‌های منطقه تلاش می کند.
این در حالی است که اکنون نزدیک به پنج سال است که جنگل ابر، به عنوان «منطقه حفاظت شده ابر» به ثبت رسمی رسیده و هیچ ارگانی حتی استانداری نمی‌تواند به طور مستقل و بدون نظارت سازمان حفاظت محیط زیست، برای آن تصمیم گیری یا مصوبه ای تهیه کند. امیرحسین ولیان دبیر «جمعیت دیده‌بان طبیعت شاهرود» در این باره به اسکان نیوز گفت:« داخل منطقه حفاظت شده ابر می‌خواهند یک جاده خاکی را آسفالت کنند. مدیران منابع طبیعی و محیط زیست نیز در هنگام گرفتن مصوبه استانی، دراین باره سکوت کرده اند. در کجای دنیا در منطقه حفاظت شده بدون ارزیابی زیست محیطی، بدون تهیه برنامه جامع و بدون مجوز، جاده را ارتقا می دهند؟ چگونه مسئولان محیط زیست و منابع طبیعی اجازه می دهند راه برای ورود 20 هزار خودرو و مسافر به یک منطقه حفاظت شده و جنگل باستانی در اکوسیستمی حساس و شکننده، باز شود؟ این کار غیرقانونی است و تخریب‌های محیط زیستی بسیاری را بر جای خواهد گذاشت. علاوه بر اینکه مشکلات اجتماعی و امنیتی را برای گردشگران و شهروندان در پی خواهد داشت». او افزود:«ما در اینجا بخش مهمی از جنگل های هیرکانی ـ باستانی را در«جنگل ابر» داریم که بسیار ارزشمند هستند و نوار باریکی داریم که یكی از نقاط کمتر ویران شده آن جنگل ابر است که به دلیل کم بودن راه های دسترسی به عمق آن نفوذ نشده و هنوز، آسیب جدی ندیده است».
دستاورد سفر استانی احمدی نژاد
ولیان درباره طرح احداث جاده ابر گفت: « در نخستین سفر آقای احمدی نژاد به استان سمنان، تصویب شد که یک جاده از دل جنگل ابر عبور کند. درحالی که شاهرود، چهار جاده به شمال داشت و این، جاده پنجم بود و اساسا ضرورتی برای احداث آن نبود. در آن زمان فعالان محیط زیست فعالیت‌های بسیار گسترده ای کردند و با کمک نظریات کارشناسی و رسانه توانستند صدای خود را به مردم برسانند. حرف ما درباره جاده ابر این بود که این جاده علاوه بر اینکه ضرورتی ندارد مشکلات متعددی را ایجاد خواهد کردکه مهم‌ترین آن، نابودی هزاران هکتار زمین بکر و زمینه ساز دست اندازی ویلاسازان، زمین خواران، چوبخواران و کوهخواران به جنگل ابر می شود».
او افزود: « هر چند به این استدلال های کارشناسی توجه چندانی نشد و در سه سفر بعدی آقای احمدی نژاد به سمنان و گلستان مرتب بر اجرای جاده تاکید شد؛ اما یک جهاد مدنی و بسیار جدی توسط تشکل‌های زیست محیطی شاهرود شکل گرفت و با کمک تمام فعالان محیط زیست کشور هشت سال نبرد ادامه یافت تا بالاخره این جنگل از چنگال آن دولت ویرانگر نجات یافت». دبیر جمعیت دیده بان طبیعت شاهرود تاکید کرد:« در دور نخست دولت آقای روحانی که با وجود خانم ابتکار واقعا دولت محیط زیستی بود با درخواست فعالان محیط زیستی برای «حفاظت شده» اطلاق شدن جنگل ابر موافقت شد و این جنگل به «منطقه حفاظت شده ابر» ارتقا یافت تا از جاده‌سازی‌ها و ویلاسازی‌ها و زمین خواری‌ها در امان باشد. ما امیدوار بودیم حال که بالاخره اتفاق جدیدی در حفاظت این جنگل افتاده، بودجه برای حفاظت از این جنگل و احیای بخش‌های مخروب شده آن تعیین شود که تاکنون هیچ یک انجام نشد». ولیان با اشاره به اینکه در چنین اوضاعی چند روز پیش شنیدیم که در استانداری و فرمانداری شاهرود تلاشی در حال شکل گیری برای آسفالت جاده دسترسی کنونی جنگل ابر است گفت:«جاده‌ای که هم اکنون جاده تدارکاتی خط لوله گاز است و مورد استفاده گردشگران برای دسترسی به جنگل ابر نیز هست.
این درواقع، همان جاده‌ای است که به آقای احمدی نژاد نشان داده بودند و گفته بودند همه مقدمات آن آماده است و شما فقط استارت بزنید تا آسفالت شود. ابتدا قبول کرد تا آسفالت شود؛ اما بعد گفتند شرکت گاز اجازه نمی دهد و با استانداردهای راه‌سازی انطباق ندارد و بهتر است مسیر دیگری برای جاده سازی تعیین شود». این فعال محیط زیست هشدار داد: «حالا آمده اند همان جاده خاکی را انتخاب کرده اند و با بهانه اینکه این مسیر خاکی باعث خاک خوردن گردشگران می‌شود و خودروهای آنان را نیز آسیب خواهد زد و آبروی شاهرود را نیز خواهد برد درخواست آسفالت کردن آن را داده اند. منتها مسیر آن را از روستای ابر تا ارتفاع کوه ابر تعیین کرده اند. این طرح اگرچه ظاهری بسیار ساده و خیرخواهانه دارد اما بدون شک پیگیری همان جاده ابر در مسیر شاهرودـ علی آباد است که در نقشه نیز منطبق با همان جاده است که مسلما اگر این بخش را آغاز کنند قطعا به سراغ بقیه آن مسیر نیز خواهند رفت». او تاکید کرد:«این در واقع همان مطالبه‌ای است که ما و بسیاری از فعالان محیط زیست کشور بیش از 13 سال در مقابل آن ایستادیم و بالاخره توسط دولت نخست آقای روحانی رد شد و حالا به نامی دیگر مطرح شده و با تظاهر به داستانی دیگر در حال زنده شدن و استارت دوباره است تا پروژه دوباره زنده و بازگردانده شود».
دلایل مخالفت فعالان با ارتقای جاده
دبیر جمعیت دیده‌بان طبیعت شاهرود درباره دلایل مخالفت فعالان محیط زیست شاهرود با این جاده می گوید: « بدون شک در صورت آسفالت شدن این جاده، هجوم گردشگران چند برابر خواهد شد؛ چرا که الان نیز که خاکی است جمعیت بسیاری در تعطیلات، گردشگری بی‌برنامه و غیراستاندارد را در آنجا ایجاد کرده و آسیب های فراوانی را به جنگل ابر وارد کرده اند. انبوه زباله و ورود خودروها به ویژه خودروهای سنگین در داخل مراتع و جنگل و بر روی چمن‌ها و قطع درخت برای تامین هیزم گردشگران از جمله این آسیب‌هاست». ولیان افزود:«متاسفانه درجنگل حفاظت شده ابر نه از محیط بان خبری هست و نه از جنگل بان و تنها بر روی کاغذ جنگل حفاظتی و یا جزو مناطق چهارگانه است. تنها چیزی که تا حدی از هجوم جمعیت بیشتر و تخریب جدی‌تر محیط آن جلوگیری کرده، خاکی بودن جاده و دست انداز داشتن آن است».
آمار گردشگران
ولیان در ادامه درباره اینکه هجوم گردشگران به جنگل ابر با وجود خاکی بودن جاده نیز بسیار بیشتر از ظرفیت این جنگل است به اسکان می گوید: «آمارهای رسمی نشان می دهد که اکنون در تابستان و روزهای جمعه و تعطیلات در حدود پنج تا 10 هزار نفر گردشگر به جنگل ابر می‌آیند؛ این یعنی در حدود دو تا سه هزار خودرو به جنگل رفته‌اند که تمام آن‌ها بدون استثنا به داخل جنگل رفته و در مراتع و زیر سایه درخت پارک می‌کنند که بسیار آسیب‌رسان هستند. او تاکید کرد: « حتی اگر با نیت دلسوزی برای گردشگران هم بخواهند این جاده را آسفالت کنند واقعا برای دو اداره محیط زیست و منابع طبیعی متاسفم که آن‌قدر به وظایف خود ناآشنا هستند. این دو دستگاه به جای اینکه آسیب‌های آسفالت شدن این جاده در قلب جنگل چندمیلیون ساله ابر را محاسبه کنند به راحتی سکوت کرده و بدون کوچک‌ترین اعتراضی، نظاره‌گر تصویب این طرح در استانداری بوده اند».
او گفت:« آیا مدیران این دو اداره که متولی جنگل و محیط زیست هستند از خود پرسیده‌اند در صورتی که جاده فوق آسفالت شود در روزهای تعطیل مخصوصا جمعه‌ها در حدود 20 هزار خودرو به داخل جنگل ابر می رود و تنها پارک این خودروها در زیر سایه درختان و داخل جنگل و مرتع چه آسیبی به جنگل و خاک خواهد زد؟»
زباله گردشگران
ولیان در ادامه افزود: « آیا این مدیران محترم که در برابر این طرح سکوت کرده و وظایف دستگاه خود را فراموش کرده اند از خود نپرسیده‌اند حداقل 60 درصد این جمعیت، انبوهی از زباله‌های خود را در جنگل رها می‌کنند و نیز اقلا 10 درصد آن‌ها، آتشی را که در قلب جنگل روشن کرده‌اند، خاموش نمی کنند و می روند. علاوه بر اینکه با تبر درخت را می زنند تا آتش روشن کنند». مدیر جمعیت دیده‌بان طبیعت شاهرود در ادامه تاکید کرد:« ما تاسف می‌خوریم که هیچ‌کس درباره پیامدهای منفی این جاده تذکر یا نظری نداده است؛ تنها در جلسه نشسته‌اند و ظاهرا متولیان یعنی مدیران منابع طبیعی و محیط زیست کاملا موافقت کرده اند». او افزود:«تنها ارگانی که در این میان ورود کرده میراث فرهنگی بوده که برای طی روند ثبت جهانی این جنگل ها، مهلت خواسته است».
این فعال محیط زیست تاکید کرد: « این‌ها نه دل‌شان برای شاهرود سوخته و نه علی‌آباد؛ بلکه به فکر سود بردن از این راه هستند. کاری که در تمام مناطق بکر و طبیعی کشور در بهترین مناطق و جنگل‌های ما در حال انجام هستند؛ حتی فروش ویلاهای‌شان سال‌ها پیش در مشاور املاکی‌های تهران رونق داشت».
ناامنی‌های اجتماعی و حوادث ناگوار
این فعال محیط زیست از ناامنی هایی گفت که در حال حاضر برای گردشگران وجود دارد و رخدادهای تکان دهنده‌ای که تا امروز برای آن‌ها اتفاق افتاده است؛ بدون اینکه خبرهای آن رسانه ای شود. ولیان دراین باره به اسکان نیوز گفت:« متاسفانه جنگل ابر پاتوق یک سری از اراذل و اوباش شده که در حین خوش گذرانی مزاحمت‌های فراوانی را برای گردشگران غریبه مخصوصا خانم‌ها ایجاد می‌کنند.
مکرر داشته‌ایم که این خانم ها، طعمه این اراذل و افراد بی‌اخلاق و بی فرهنگ شده اند». او در پاسخ به سوال خبرنگار اسکان، به یک نمونه از این رخدادها اشاره می‌کند و می‌گوید:« به طور متعدد فجایع امنیت اخلاقی و ناموسی در جنگل ابر اتفاق افتاده است. همین چند سال پیش، یک خانم گردشگر استرالیایی مورد تجاوز اراذل واقع شد. بعد سفارت استرالیا شکایت کرد و موضوع را پیگیری کردند و به جاهایی رسیدند».
این فعال محیط زیست شاهرود افزود:« موارد بسیاری پیش آمده که برخی به دلیل حفظ آبرو پیگیر نشده و بدون شکایت از کنارش عبور کرده‌اند و بعضی نیز با شکایت پیگیری شده‌اند که آن‌هایی نیز که قضایی شده و به نتیجه رسیده‌اند به دلیل فرهنگ نادرست و اینکه آبروی شهرمان می‌رود رسانه ای نمی کنند».
ولیان گفت:« یکی از ویژگی‌های جنگل ابر این است که بسیاری از روزها مه در سراسر آن می‌پیچد و بسیاری از افراد در آن گم می شوند. حال شما این ویژگی‌ها را کنار هم بگذارید. روزی که 20 تا 30 هزار نفر در جنگل رفته‌اند و بسیاری از آن‌ها نیز مسافرانی هستند که منطقه را نمی‌شناسند؛ آن هم در منطقه‌ای که خود شاهرودی‌ها نیز در آن گم می شوند، اگر در مسیر اراذل و اوباش قرار بگیرند چه اتفاقات تلخی ممکن است بیفتد». او هشدار داد:« به فرماندار محترم شاهرود که می‌دانم دلسوز شهر هستند، می‌گویم اگر شما فکر می‌کنید خاکی شدن ماشین‌ها در جاده خاکی جنگل ابر آبروی‌تان را می برد فکر کنید اگر ناموس مسافری در این منطقه جریحه دار شود چه آبرویی از همه ما می رود؟ اگر این جاده آسفالت شود، در جنگل ابر فجایعی اتفاق می‌افتد که در تمام کشور می پیچد؛ آن وقت نه آبرویی برای شاهرود باقی می‌ماند و نه حتی جنگل ابری. این جاده دستاوردی جز ویرانگری و نابودی هم در ابعاد اجتماعی و امنیتی و هم اکولوژیکی نخواهد داشت و ظرفیت گردشگری ابر را نیز از دست خواهیم داد و تخریب های محیط زیستی فراوانی را هم بر جا خواهد گذاشت».
دبیرجمعیت دیده بان طبیعت شاهرودتاکید کرد: «اگر قرار است در آن منطقه کاری انجام گیرد باید به آن به عنوان یک برنامه جامع نگریسته شود. یک آسفالت جاده پیامدهای زیادی دارد. باید ورودی جنگل تعریف شود و ظرفیت‌های آن سنجیده شود و برنامه جامعی برای آن داشته باشیم. ضمن اینکه آنجا منطقه حفاظت شده است و قوانین خودش را دارد و تا انجام ارزیابی محیط زیستی نمی‌توان در آن فعالیت و ساخت وسازی انجام داد».
نظر شما