سلامت نیوز:روند افزایش حقوق کارگران با کارمندان متفاوت است و باید شورای عالی کار دراینباره تصمیم‌گیری کند. در یک بررسی سه جانبه کارگران، کارفرمایان و دولتمردان این بحث اتفاق می‌افتد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ،ماده 41 به خوبی میزان افزایش حقوق کارگران را مشخص می‌کند، تورم اعلام شده توسط اداره مرکزی آمار و سبد معیشتی که در سال اعلام می‌شود تعیین کننده میزان افزایش حقوق کارگران است. در سبد معیشتی امسال عدد سه میلیون و 750 هزار تومان اعلام شد، پس حقوق منصفانه‌ای که بتواند نیازهای یک خانواده 3/3 نفری را تامین کند، مطابق مرکز ملی آمار و سبد معیشت باید سه میلیون و 750 هزار تومان باشد، اما واقعیت این است که قطعا و یقینا این اتفاق شدنی نیست و به یکباره نمی‌توان حقوق یک میلیون و 200 هزار تومانی کارگری را به این اندازه رساند.

وقتی کمیته دستمزد تفاوت سبد معیشت امسال را با سال گذشته بررسی کرد، عدد یک میلیون و 85 هزار تومان بدست آمد و پیشنهاد نمایندگان کارگری در شورای عالی کار افزایش این یک میلیون و 85 هزار تومان بر مجموع دریافتی کارگران بود.

یعنی به عبارتی ما دنبال درصد نمی‌گردیم. ما می‌گوییم اگر به یک کارگر معمولی با یک خانواده 3/3 نفری و مجموع دریافتی‌هایش نزدیک به یک میلیون و 450 هزار تومان است اگر به آن یک میلیون و 85 هزار تومان اضافه کنیم جبران کاهش قدرت خرید سال 97 او می‌شود.

بازپس گیری 18 برابری یارانه‌ها

هدفمندی یارانه‌ها برای این بود که صنعت نوپا شود و قدرت رقابت پیدا کند و تکنولوژی نوپا شود، ارزش‌های مزیت‌های رقابتی دیده شود و خانواده‌ها چابک‌تر می‌شدند، هزینه‌های یارانه‌ها باید سر سفره‌ها دیده می‌شد اما شما اینها را نمی‌بینید. در حال حاضر طبق مطالعاتی که انجام دادیم 18 برابر یارانه‌ها را از سفره کارگران بازپس می‌گیریم و این باعث شکاف شده است.

در سالی که قرار بود یارانه‌ها هدفمند شود، به‌رغم نظرهای درست و علمی بهینه کاری شده نمایندگان کارگران در شورای عالی کار، نمایندگان جلوگیری کردند و دستمزد را سرکوب کردند و این سرکوب دستمزد در سال‌هایی که تورم 50، 60 و حتی 70 درصدی غیررسمی و رسمی داشت باعث شکاف سبد معیشت شد.

این مساله مطرح است که دولت از خرداد تا حالا دست صاحبان سرمایه و صنعتگران را باز گذاشت و از افزیش قیمت‌ها جلوگیری نکرد؟ پس از افزایش قیمت گوشت، چرا کاری انجام نشد؟ چرا کسی جلوی این روند را نمی‌گیرد؟ هیچ تثبیت قیمتی بر کالاهای سبد معیشت انجام نشد جز تثبیت حقوق کارگران.

مسکن در کلان شهرها سه و نیم برابر افزایش قیمت داشت و در شهرهای کوچکتر با افزیش 8/1 مواجه شد. هزینه‌های زندگی همه بالا رفت و هیچ کدام ثابت نشده اند. چرا اینها توانستند افزایش پیدا کنند اما دستمزدها افزایش پیدا نمی‌کند؟ قطعا سرمایه‌داران و صنعتگران و صاحبان سرمایه خود را با نوسانات بازار هماهنگ کردند و کسی که نتوانست خود را با نوسانات بازار هماهنگ کند، دستمزدبگیران بودند.

حال باید این مشکل حل شود. دولت این مساله را برای کارمندان خود به خوبی می‌بیند، بحث افزایش 400 هزار تومانی دستمزد به علاوه 10 درصد مطرح است که در مجموع بیش از 37درصد است اما وقتی به سمت کارگران می‌رویم صحبت از امکان‌پذیر نبودن می‌شود؟ پس قطعا باید به این موضوع فکر کنیم که می‌شود و در این زمان باید انجام دهیم و اگر موفق به انجام آن نشویم، مانند آنچه در هدفمندی یارانه‌ها اتفاق افتاد، باید ناخن حسرت بر دندان بگزیم و اینبار جامعه کارگری توان جبران ندارد و با چالش مواجه خواهد شد.