دكتر حسین تیموری در گفتوگو با ایسنا با اشاره به برخورداری مراكز سازمان در 236 منطقه انتقال خون كشور از پزشكان متبحر و آموزش دیده كه اهداكنندگان خون را به دقت مورد معاینه قرار میدهند درباره موارد ضروری عدم اقدام به اهدا خون از سوی داوطلبان گفت: افرادی كه رفتارهای پرخطر جنسی داشتهاند یا در سابقه پزشكی آنها هپاتیت وجود دارد و یا مشكوك به HIV هستند و افرادی كه اخیرا مبادرت به تزریق واكسن كردهاند تا زمانی كه نسبت به آلوده نبودشان اطمینان حاصل نشده نباید اقدام به اهدای خون كنند.
دكتر تیموری تاكید كرد: افرادی نظیر معتادان تزریقی هم برای همیشه از گروه اهداكنندگان حذف میشوند كه البته این حذفهای موقتی و دائمی، گام اول بررسیهاست. در مراحل بعد ارگانهای بدن داوطلبان هم از نظر بیماریهای مختلف مورد ارزیابی قرار میگیرد.
وی ادامه داد: مرحله «خود حذفی محرمانه» هم مرحله دیگری است كه برخی داوطلبان در صورت مواجهه با موقعیتهای ناگزیر اقدام به اهدا میتوانند با مراجعه به پزشك به صورت محرمانه اعلام كنند كه خون گرفته شده از آنها به علت آلوده بودن مورد استفاده قرار نگیرد.
عضو هیات علمی سازمان انتقال خون، تماسهای پرخطر جنسی، انتقال مایعات به بدن و همچنین مصرف مواد غذایی آلوده، آلودگی روی زخمها و انتقال از مادر به جنین را از جمله راههای ورود ویروسها و باكتری برشمرد و توضیح داد: ویروسها در «دوره پنجره» قابل تشخیص نیستند. این دوره زمانی است كه ویروس وارد بدن فرد شده ولی بدن هنوز واكنشی نسبت به آن نشان نداده و چون پادزهری علیه ویروس شناخته نشده و وجود ویروس دربدن با ساخته شدن پادزهر علیه آن شناخته و تشخیص داد میشود قابل شناسایی نیست ولی ما با بررسیهای دقیق علائم اهداكننده، معاینات و پرسشهای پزشكان سعی میكنیم این دوره را كشف كنیم كه با پیشرفتهایی كه در دنیا صورت گرفته خطر مربوط به این مرحله هم به 10 هزار برابر كمتر از سه دهه گذشته كاهش یافته است.
تیموری در مورد باكتریها و شیوه پرهیز از آلودگیهای باكتریایی در انتقال خون نیز استریل كردن محل گرفتن خون، جلوگیری از اهدای خون افراد مبتلا به دندان درد، اسهال و یا سایر بیماریهای عفونی را از جمله تدابیری عنوان كرد كه برای پیشگیری از آلودگی خونها به باكتری اتخاذ میشود.
وی همچنین تصریح كرد: خوشبختانه به علت اقدامات دقیق در این زمینه، انتقال باكتریها از خون موارد بسیار نادر بیمارانی كه هیچ گونه علائمی ندارند هم بینهایت كم است و در سطح دنیا آمار آن سالانه 5 تا 6 نفر است و در ایران هم گزارشی در این زمینه نداریم.
نظر شما