سه‌شنبه ۴ تیر ۱۳۹۸ - ۱۱:۵۶
کد خبر: 274000

تعداد پزشکان به نسبت جمعیت حدود ۱.۲ به ازای هر ۱۰۰۰ نفر. در این شرایط رساندن تعداد پزشکان به استاندارد کشورهای توسعه یافته شبیه توصیف یک خانواده فقیر از دید یک دانش آموز بالا شهری است...

پیشنهاد افزایش سرانه تعداد پزشک به جمعیت !

سلامت نیوز-*دکتر غلامرضا زمانی: تعداد پزشکان به نسبت جمعیت حدود ۱.۲ به ازای هر ۱۰۰۰ نفر. در این شرایط رساندن تعداد پزشکان به استاندارد کشورهای توسعه یافته شبیه توصیف یک خانواده فقیر از دید یک دانش آموز بالا شهری است...

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت پزشکان و قانون، ما در کشوری زندگی می‌کنیم که در کسب شاخص‌های جهانی جایگاه ویژه‌ای دارد .

سرعت اینترنت رتبه ۱۷۴ از ۱۸۱؛ رتبه ۲۶ بزرگترین بازار مصرف جهان؛ شاخص آسانی کسب و کار ۱۳۷ از ۱۸۳؛ نرخ تورم در فهرست ده کشور اول جهان ؛ رتبه بیکاری ۷۵؛ بیش از نیمی از جمعیت زیر خط فقر و وابسته به یارانه ۴۵ هزارتومانی؛ سرانه تولید ناخالص داخلی و قدرت برابری خرید در جایگاه هفتاد و یکم در میان کشورهای جهان ؛ نرخ تلفات ناشی از تصادفات جاده ای رتبه ۱۸۹ از بین ۱۹۰ کشور ؛ و استاندارد خودروی پراید و ...

  در دنیا به ازای هر ۱۰ هزار خودرو حدود ۹ نفر کشته می‌شوند، در حالی که در ایران به ازای این تعداد خودرو، ۳۷ تن کشته می‌شوند. اگر میانگین ۱۵ تا ۲۰ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هر سال در ایران یک زلزله بزرگ با این مقدار کشته و زخمی اتفاق می‌افتد. هم‌چنین تعداد تلفات جاده‌ای کشور در سال با تلفات یک جنگ تمام عیار برابری ‌می‌کند.

‌بر اساس اعلام پژوهشکده بیمه مرکزی ایران، کشور ما از نظر تصادفات ناایمن رانندگی در بین ۱۹۰ کشور جهان، رتبه ۱۸۹ را به‌ خود اختصاص داده و از این جهت، تنها کشور سیرالئون در غرب قاره آفریقا است که وضعیت نامناسب‌تری نسبت به ایران دارد.

 میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران ۲۵ برابر ژاپن است و به نسبت خودروهای موجود در ایران، حدود ۱۰۰ برابر بیش‌تر از انگلستان تصادفات رانندگی رخ می‌دهد.

و تعداد پزشکان به نسبت جمعیت حدود ۱.۲ به ازای هر ۱۰۰۰ نفر. در این شرایط رساندن تعداد پزشکان به استاندارد کشورهای توسعه یافته  شبیه توصیف یک خانواده فقیر از دید یک دانش آموز بالا شهری است.

معلم انشاء در یک مدرسه بالای شهر از دانش آموزان خواست زندگی یک خانواده فقیر را توصیف کنند. یکی از دانش آموزان نوشت: «در خانواده فقیر پدر خانواده فقیر است، مادر خانواده فقیر است، فرزندان خانواده فقیر هستند، مستخدم خانواده فقیر است، راننده خانواده فقیر است، معلم خصوصی خانواده فقیر است، باغبان خانواده فقیر است و .....»

   این دوستان یا واقعا از اوضاع کلی کشور بی‌خبرند یا استاندارد را نمی‌شناسند یا فقط می‌خواهند یک چیزی گفته باشند که از بقیه عقب نمانند یا .....

کسی نیست به اینها بگوید: اولا با محدودیت اقتصادی شدید اولویت رسیدگی به جامعه فقیر تهیه حداقل‌های غذا و پوشاک و مسکن و شغل  و سلامت و امنیت مردم است یا تعداد پزشک به جمعیت؟

ثانیا در کدام بخش‌ها ما به استانداردجهانی رسیده‌ایم‌ که الان این شاخص برای ما اینقدر مهم شده است؟

ثالثا برای آموزش و بکارگیری همین پزشکان آیا هیچ استانداردی در دنیا وجود ندارد و از نظر این استانداردها ما اکنون در کجا قرار داریم؟

استاندارد ساعت کاری، شرایط محیط آموزشی، استاندارد کلاس و سرانه استاد به دانشجو، امکانات و تجهیزات پزشکی، بودجه آموزشی، فضای درمانی،  سرانه بهداشت و پژوهش ، سرانه درمان، تعرفه خدمات پزشکی و ...

توسعه بسیار خوب است و خیلی هم عالی است و آحاد مردم جامعه در آرزوی روزی هستند که ما به استانداردهای جهانی برسیم و حتی گام‌هایی جلوتر برداریم و خودمان بشویم استاندارد؛ اما امروز برخی استانداردها را مطرح کردن مانند شکم گرسنه سوار بر ماشین بنز شدن و سفر در سرزمین‌های رویایی و برنامه‌ریزی بلند پروازانه در جمع شاعرانه نشئه شدگان پای منقل وافور در یک شب زمستانی است.

سر شب مست بودم باغ ونک بخشیدم

نیمه شب نشئه پرید به حال خود خندیدم

لطفا کمی از رویا خارج شده و واقعی بیندیشیم و برنامه‌های عملی و به دور از هیجان‌زدگی برای توسعه پایدار و هماهنگ و متناسب با شرایط موجود بدهیم.

*متخصص جراحی عمومی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha