اگر از همان دوران كودكی، نقش و ارزش وجودی فرزندان را در كانون خانواده برای آنان روشن كنیم، با ایجاد عزت نفس در آنان میتوانیم مسوولیتهایی را در حد توان و علاقه آنان برایشان تعریف كنیم. در این راستا، میتوان با ایجاد علاقه نسبت به فعالیتهای گوناگون و توجه دادن آنان به تواناییهایشان شروع كرد و در ادامه راه، با دادن مسوولیتهایی در حد توان و تشویق بهنگام، روحیه همكاری و تعاون را در فرزندان پدید آورد.
ارج نهادن به نظرات شخصی (هرچند ساده باشد) و سهیم ساختن آنان در تصمیمگیریها، همچنین تقسیم وظایف براساس توانایی و علایق اعضای خانواده، از جمله عوامل بهوجودآورنده این احساس مسوولیت برشمرده شده است. تشكیل جلسات خانوادگی و گفتوگوی صمیمانه میتواند با شرح وظایف مسوولیتها، تواناییها، علایق و تصمیمگیریهای اساسی و سودمند، كانون خانواده را یاری دهد.» همه میدانیم آنچه بشر را به سوی فردا هدایت میكند، انگیزه است و به این ترتیب انسانهایی كه در فرازونشیب زندگی، انگیزه خود را از دست میدهند، دچار نومیدی و افسردگی شده و از ادامه راه زندگی باز میمانند.» برای اینكه نوجوانان گرفتار بیانگیزگی نشوند، بهتر است نكات ذیل را مورد توجه قرار دهند:
۱- همگی باید بتوانیم زیباییها و پدیدههای مثبت جهان هستی را ببینیم، چراكه با مثبت دیدن جهان و پدیدههای آن، شور و اشتیاقی برای ما كه جزیی از این پرتوهای مثبت هستیم، به وجود میآید.
۲- با خود فكر كنیم وقتی فیلم خوبی میبینیم، وقتی یك تابلو زیبای نقاشی ما را جذب میكند، وقتی یك سخنرانی خوب ما را شیفته سخنران میكند، وقتی كتابی میخوانیم كه به ما امید میدهد، چه حالی به ما دست میدهد؟ بهطورحتم حال خوشی است، چرا كه ما توانستهایم پرتوهای مثبت پدیده را جذب كنیم.
3- برای ایجاد انگیزه در خود باید دست به عمل بزنیم. نباید منفعل باشیم؛ اگر خوب برنامهریزی كنیم، میتوانیم از امكانات موجود (هرچند ناچیز) نهایت استفاده را ببریم. اگر میخواهیم توجه به نكات مثبت و دریافت آنها در ما تقویت شود، میتوانیم یك دفترچه كوچك تهیه كنیم و نكات مثبت دیدهها و شنیدهها و اتفاقات روزمره را در آن یادداشت كنیم. افزون برآن، میتوانیم احساس خود را نیز شرح دهیم و نتایج حاصله را بنویسیم؛ برای مثال، هنگام دیدن یك فیلم در سینما یا تلویزیون فورا نكتههای مثبت آن را یادداشت كنیم؛ سپس بدون فكر كردن، احساسی را كه در آن لحظه به ما دست داده است بنویسیم و بالاخره تصمیمی كه براساس پیام آن نكته مثبت گرفتهایم روی كاغذ بیاوریم. » با خود فكر كنیم كه همیشه از كودكی در رویای خود دوست داشتیم چه كاره شویم؟ یك ورزشكار خوب؟ یك نویسنده خوب؟ یك نقاش خوب؟ و باز هم بنویسیم كه در رویاهای خود چه دیدهایم و حالا براساس رویاهایی كه تاكنون به آنها وفادار ماندهایم و جزو آرزوهای ما هستند، هدفهایی كوتاه مدت و بلندمدت را در نظر بگیریم.
برای مثال اگر دوست داریم یك نقاش خوب باشیم و اكنون به علت مشغله تحصیلی یا كمبود امكانات مالی نمیتوانیم در یك كلاس نقاشی ثبتنام كنیم، این هدف را تعیین كنیم. در اولین فرصت، با خرید یك كتاب خودآموز طراحی، یكی، دو مداد و مقداری كاغذ میتوانیم حداقل روزی یك یا دو طرح طراحی كنیم. هدف كوتاه مدت ما میتواند انجام تمرینات كتاب خودآموز طراحی باشد و در اهداف بلندمدت میتوانیم آموزشگاه را در نظر بگیریم. میتوانیم بیشتر به پیامد كارهای خود در جهت اهداف كوتاه مدت توجه كنیم؛ بهاینترتیب كه نتایج مثبت اقدامات خود را در دفترچهای شرح دهیم و نوشتههای خود را هرچند روز یكبار، دوباره بخوانیم. نوشتن نتایج مثبت و دوباره خواندن آنها، اگر تداوم داشته باشد به ما كمك میكند تا انگیزههای لازم را برای پیگیری اهداف خود تامین كنیم. به خاطر داشته باشیم ما هر روز در حال تحول هستیم. توجه به نكات مثبت پدیدهها، توجه به آرزوهای جدید و ساختن هدفهای جدید و توجه به پیامدهای مثبت و اقداماتی كه در جهت اهداف خود انجام میدهیم، همگی موجب افزایش انگیزه هستند و از ما فردی پرشور و درحال صعود به قلههای موفقیت میسازند.
منبع:روزنامه شرق
نظر شما