فرحناز هاشمی، دختر این بیمار در گفتوگو با فارس گفت: مادر من (جواهر یوسفی) 84 ساله و مریض احوال است. روز پنجشنبه به شدت دچار درد كلیه شد كه مجبور شدیم به اورژانس زنگ بزنیم، چون بیمه ارتش داریم، میخواستیم مادرمان را به بیمارستان 501 ارتش منتقل كنند كه مأموران اورژانس گفتند فقط میتوانیم به بیمارستانهای دولتی حضرت رسول(ص) یا لقمان منتقل كنیم.
وی ادامه داد: به هر حال مجبور شدیم كه به بیمارستان لقمان رضایت دهیم، مادرم را روز پنجشنبه حدود ساعت 3.5 بعد از ظهر در این بیمارستان پذیرش كردیم كه گفتند باید آزمایش خون، ادرار و نوار قلب بدهد اما تا جواب آزمایشها آماده شد حدود ساعت 10.5 شب شده بود و در این مدت هیچ كس به ما هیچ جوابی نداد.
وی گفت: پرسنل بیمارستان انگار مردد بودند كه مادرم را به بخش عفونی ببرند یا بخش قلب تا اینكه ساعت 10.5 من به این وضعیت بلاتكلیفی اعتراض كردم و پیش سوپروایزر بیمارستان رفتم كه با اورژانس تماس گرفت و علت تأخیر 7 ساعته در تعیین تكلیف مادرم را جویا شد كه ناگهان دیدم به جنب و جوش افتادند و بعد از مدتی مادرم را به بخش عفونی طبقه دوم منتقل كردند.
دختر این بیمار ادامه داد: از آن زمان تاكنون من مدام كنار مادرم هستم و تاكنون هیچ پزشك متخصصی را ندیدهام كه از مادرم ویزیت كند، اصلاً هیچ كس توی این بیمارستان با ما حرف نمیزند، پرستاران سر سنگین رفتار میكنند و گاهی سرم را با عجله وصل میكنند و میروند و معلوم نیست كه با وضعیت و سن و سال مادرم اصلاً حتی سرم را هم درست وصل میكنند یا نه.
وی گفت: حالا قرار است یك بیمار بسیار بدحال كه دچار عفونت شدید و زخم بستر است را هم به اتاق مادرم بیاروند. مادرم خیلی نگران است كه نكند از این بیمار عفونت بگیرد، میخواهیم مادرم را به بیمارستان 501 ارتش منتقل كنیم اما گفتهاند آزمایشهای بیمارستان لقمان را قبول ندارند و دوباره باید این آزمایشها آنجا تكرار شود.
دلبر علاف وند، سوپروایزر بالینی بیمارستان لقمان الدوله در پاسخ به اظهارات همراه این بیمار به فارس گفت: این بیمار ساعت 3 و 48 دقیقه روز پنجشنبه(6 مرداد) در اورژانس این بیمارستان پذیرش شده كه از ما عكس، آزمایش و نوار قلب خواستند كه انجام شد همچنین مشاوره عفونی برای وی انجام شد و سرانجام ساعت 11 به بخش منتقل شد.
وی ادامه داد: ساعت 11 صبح جمعه هم توسط دكتر معینیان رزیدنت عفونی ویزیت شد، همچنین برای وی اكوی قلب، آزمایش ادرار و سونوگرافی شكم نیز انجام شده است، داروهایی نیز برای وی تجویز شد كه به او داده شده است.
* رزیدنت نفرولوژی سهشنبه میآید
علاف وند گفت: روزشنبه نیز برای وی مشاور نفرولوژی نوشتهاند كه چون پزشك نفرولوژیست نداریم یا باید تا روز سهشنبه كه پزشك نفرولوژیست میآید صبر كنند یا هماهنگ كنیم از بیرون بیاید.
وی در پاسخ به این پرسش فارس كه در این مدت آیا پزشك متخصص هم این بیمار را ویزیت كرده است یا فقط رزدیدنت بوده است، توضیح داد: این چه حرفی است. همه كارهای بیمارستان را رزیدنتها انجام میدهند، اینجا یك بیمارستان آموزشی است، اسمش رویش است اینجا اصلاً پزشك متخصص در بیمارستان نداریم در اورژانس بیمارستان هم پزشك متخصص نداریم، همه كارها را رزیدنتهای سالهای مختلف انجام میدهند كه در مورد این بیمار دكتر معینیان رزیدنت سال دوم عفونی است.
* اینجا فقط رزیدنت هست، پزشك متخصص در بیمارستان آموزشی معنا ندارد
وی گفت: شما انگار از وضعیت بیمارستانهای آموزشی خبر ندارید، در این بیمارستانها همه كارها را رزیدنتها انجام میدهند البته اینها مرتبط با استادانشان در ارتباط هستند و از آنها مشاوره میگیرند اما استاد یا پزشك متخصص در بیمارستان حضور ندارد.
وی ادامه داد: در مورد تأخیر در بستری بیمار نیز بالاخره باید منتظر بمانیم تا جواب آزمایشها بیاید و رزیدنت بیمار را تعیین تكلیف كند تا به ما دستور ندهند كه نمیتوانیم بیمار را بخوابانیم. ضمن اینكه میخواستیم ببینیم بیمار با آنتی بیوتیك درمان میشود یا نه. ممكن بود نیازی به بستری بیمار نباشد.
*انتظار 12 ساعته بیمار در اورژانس
علاف وند گفت: ما حتی بیماران نیازمند جراحی اعصاب داریم كه 12 ساعت در اورژانس تحت نظر میماند و در این مدت رزیدنت از بیمار ویزیت میكند، من تا به حال مركز درمانی آموزشی ندیدهام كه به جز رزیدنتها در آن مشغول باشند، منتها رزیدنتها سالهای مختلف هستند از سال اول داریم تا سال 4 كه در آستانه گرفتن تخصص هستند همه كارهای بیمارستان را از نظر ویزیت بیماران رزیدنتها انجام میدهند.
* یك پرستار 30 بیمار
وی ادامه داد: اینكه گفتهاند پرستاران برخورد مناسبی نداشتهاند هم كم لطفی كردهاند، پرستاری كه باید یك بخش را 30 مریض یا 27 مریض بگرداند و از چند مریض ویژه و بدحال مراقبت كند چطور میتواند برخورد مناسبی هم داشته باشد.
* كنار راهرو هم تخت میگذاریم
سوپروایزر بالینی بیمارستان لقمان الدوله افزود: در مورد تخت هم باید بگویم ما در این بیمارستان اتاق خصوصی نداریم حتی در راهروها هم تخت میگذاریم تا بیمار پذیرش كنیم، نمیتوانیم بیماران بدحال را پذیرش نكنیم ظاهراً این خانواده میخواهند مریض بدحال كنارشان نباشد اما ما حتی معتادان، كارتن خوابها، مجرمان متهم كه از سوی نیروی انتظامی آورده میشوند همه را پذیرش میكنیم و نمیتوانیم این بیماران را از هم جدا كنیم.
نظر شما