این در حالی است كه به گفته كارشناسان، آمارهای موجود نشانگر آن است که میزان آشنایی با بسیاری از بیماریهای رفتاری در بین زنان حتی قشر تحصیلكرده پایین است.
پروفسور پرویز هنجنی، فوقتخصص انکولوژی، چند روز قبل در دومین كنگره بینالمللی سرطانهای زنان، نبود آموزش در مدارس و آموزشگاهها را ناشی از تعصبات آموزشی اعلام كرد که به نوعی به ناآگاهی افراد و گسترش این بیماریها دامن زده است.
وی با اشاره به اینكه هزینه آموزش پایینتر از درمان است تاكید كرد: هزینه یك دوره درمان ساده برای سرطان سینه و رحم در حدود پنج میلیون ریال است، در صورتی كه با این هزینه میشود جمعیت كثیری از دانشآموزان و دانشجویان را آموزش داد.
والدین بهجای دوستان
دکتر میترا مدرس گیلانی، فوقتخصص سرطانهای زنان و رئیس گروه زنان دانشگاه علوم پزشكی تهران، با اشاره به ضرورت آموزشهای مربوط به بیماریهای زنان در مدارس، به همشهری میگوید: «دادن آگاهی و آموزش به دختران مدرسهای بهتر است تحت محورهای بلوغ، نظیر خونریزیهای نامنظم و آشنایی با اختلالات زنانه باشد و صحبت در رابطه با سرطانهای زنانه به دوران دانشگاه و زمان ازدواج اختصاص داده شود، چرا که سرطانهای زنانه بعد از 30-25 سالگی اهمیت مییابد.»
وی در ادامه میگوید: «اهمیت این آموزشها در دوران مدرسه از آن جهت است که باب صحبت در مورد مشکلات زنانه در بین دانشآموزان باز شده و دختران جوان و نوجوان بهجای صحبت با دوستان خود، جسارت صحبت با والدین در مورد بیماریهای زنانه را پیدا میکنند.»
ناهید خداكرمی، عضو هیات مدیره سازمان نظام پزشكی كشور نیز با اشاره به ضرورت وجود آموزشهای دوران بلوغ دختران میگوید: «هماكنون برخی از ماماها در مدارس راهنمایی و دبیرستان غیرانتفاعی به عنوان مربیان بهداشت به ارایه آموزش میپردازند.»
وی با بیان اینكه هیچ حرفهای در گروه پزشكی به اندازه ماماها با مسایل دوران بلوغ، یائسگی و دوران باروری آشنا نیستند، میگوید: «حضور ماما در مدارس بهویژه مدارس غیرانتفاعی به عنوان مربی بهداشت تاثیر بهسزایی را در كاهش مشكلات ناشی از هیجانات دوران بلوغ به همراه داشته است.»
ترس از پزشک
«متاسفانه برخی خانوادهها مراجعه به پزشك زنان را برای خود و دختر ننگ و نوعی سد راه برای ازدواج و ادامه زندگی میدانند و ترجیح میدهند با این بیماری در خفا، زندگی كنند.» این جمله دیگر پروفسور هنجنی در حاشیه كنگره انكولوژی ژنیكولوژی بود.
دکتر سعیده آصفی، متخصص زنان و رئیس بیمارستان تخصصی مریم، نیز معتقد است: «یکی از دلایلی که تا پیش از این زنان را از مراجعه به پزشک متخصص بازمیداشته، وجود متخصصان مرد در این زمینه بوده است که در سالهای اخیر با بالا رفتن شمار متخصصان زن، نهتنها مراجعات درمانی بیشتر شده بلکه موانعی هم که به دلیل مساله حجب و حیا وجود داشته، برطرف شده است.»
آصفی، افزایش اطلاعرسانی در رسانههای گروهی نظیر روزنامهها، مجلات و رادیو و تلویزیون را یکی دیگر از مصادیق شکستن تابوهایی نظیر عیب از ابراز مشکلات زنانه میداند و بهترین روش مبارزه با تداخلات اجتماعی موجود که در بسیاری از موارد راه درمان را به بیراهه میبرد، افزایش آگاهی مردم از طریق طرح مساله در رسانههای گروهی برمیشمارد.
او همچنین، تصریح میكند: «هرچند وزارت بهداشت در موضوعات وابسته به سرطانهای زنان نظیر تهیه دارو و دستگاهها هزینه و برنامهریزی میكند، اما این هزینهها با همكاری دستگاههای دیگر باید صرف برگزاری كلاسهای آموزشی در آموزشگاهها و ادارات در مسایل مربوط به سلامت افراد شود.»
وی با اشاره به تاثیر مثبت درس تنظیم خانواده در دانشگاهها در كنترل جمعیت، میافزاید: «نیاز است بحثهای مربوط به بیماریهای زنان و مردان و حتی بهداشت سلامت جنسی و مقاربتی آموزش داده شود، زیرا بسیاری از زنان و مردان در مورد این موضوعات آگاهی ندارند.»
مادران حساس باشند
دكتر فاطمه قائم مقامی، متخصص زنان نیز با اشاره به اینكه آگاهی زنان و دختران نسبت به بیماری سرطان سینه، رحم و تخمدان بسیار ناچیز است، میگوید: «این مساله تنها محدود به زنان ایران نمیشود بلكه در كشورهای در حال توسعه زنان به دلیل نبود تبلیغات و برنامههای آموزشی آگاهی كمی در مورد این بیماری دارند.»
وی با بیان اینكه سالانه بیش از یك میلیون نفر به این بیماریها مبتلا میشوند، میگوید: «اگرچه جهشهای ژنی و عوامل مستعدكننده، در بروز این بیماری شناسایی شده است اما علت اصلی بروز این بیماری هنوز مشخص نیست. در این بیماران بهخصوص سرطان سینه، سابقه فامیلی مخصوصاً در خانواده درجه اول، سن بالا و چاقی از عواملی است كه احتمال ابتلای فرد در مقایسه با دیگران را بیشتر میكند. اما این مطلب به آن معنا نیست كه وجود این عوامل در یك فرد باعث ابتلای قطعی وی به سرطان و یا عدم آن موجب مصونیت فرد نسبت به این بیماری باشد و بسیاری از زنان هستند كه بدون داشتن هیچكدام از این عوامل ممكن است به سرطان سینه و در صورت بیتوجهی به بهداشت جنسی و مقاربتی به سرطان رحم و تخمدان مبتلا شوند.»
وی با بیان اینكه مردان نیز نباید از آموزشهای بهداشتی محروم باشند و نادیده گرفته شوند، میگوید: «در این مقوله باید مادران، بهدور از هرگونه تعصبات فرهنگی و حجب و حیای موجود بین طرفین نسبت به این موضوع در مورد دختران خود حساس باشند، چون در غیراین صورت بروز و وجود این بیماری عواقب درمانی، فكری، فرهنگی و روحی جبرانناپذیری را برای خانواده و دختر فراهم میكند.»
نظر شما