سلامت نیوز: مدیرگروه بهداشت محیط و حرفه‌ای معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: عدم استفاده از وسایل استاندارد و نامناسب نشستن در مدرسه باعث بروز اختلالات بدنی در دانش‌آموزان می‌شود.

علی اصغر حسنی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه سلامت جسمی، روانی و اجتماعی کودکان و نوجوانان تضمین کننده سلامت حال و آینده جامعه است، گفت: مدرسه دارای موقعیت اجتماعی خاصی است كه آموزش و رشد شخصیت كودكان امروز در آن شکل می‌گیرد. بنابراین باید روش‌های صحیح آموزشی، فضای فیزیكی مطلوب و بهداشتی و تجهیزات مناسب محیط را برای سلامت دانش‌آموزان و داشتن جامعه‌ای سالم، پویا، کارآمد و با نشاط فراهم کند.

وی افزود: فقدان استانداردهای مناسب کیف، کفش و نیمکت مدارس و همچنین عدم ‌استفاده مناسب از این وسایل و نامناسب نشستن باعث بروز برخی اختلالات بدنی شامل انحراف ستون فقرات و افتادگی شانه‌ها می‌شود.

حسنی با بیان اینکه مهم‌ترین بحث درباره کاهش اختلالات بدنی استفاده از كیف یا كوله استاندارد است، ادامه داد: باید شرایطی فراهم شود که دانش‌آموز نیاز به حمل لوازم زیاد نداشته باشد یا حداقل موارد را با خود همراه داشته باشد. بنابراین استاندارد کیف از نظر حجم و وزن نکته مهمی است که همواره باید به آن توجه كرد.

مدیرگروه بهداشت محیط و حرفه‌ای مركز بهداشت خراسان رضوی افزود: وزن کیف مورد استفاده نباید بیش از 10 تا 15 درصد وزن خود دانش‌آموز باشد؛ حتی این نیز مقدار نمی‌تواند میزان دقیقی باشد؛ چراكه بسیاری از کودکان تحمل این وزن را نیز ندارند.

وی استفاده از کوله‌ پشتی‌ را نسبت به سایر انواع کیف‌ها مناسب‌تر عنوان كرد و ادامه داد: در این کیف‌ها وزن به صورت متعادل به دو طرف بدن توزیع می‌شود. کیف‌هایی که باید با یک دست حمل شوند و یا دارای چرخ هستند و با یک دست بصورت یدک کشیده می‌شوند نیز معمولا موجب صدمات اسکلتی می‌شوند.

حسنی ادامه داد: انتخاب كوله پشتی باید متناسب با اندازه جثه فرد باشد. لازم است از خرید کوله ‌پشتی‌های بزرگ و یا بسیار کوچک خودداری کرد. همچنین وسایل کیف را باید طوری چید که کتاب‌های سنگین‌تر نزدیک بدن باشند و از گذاشتن وسایل غیرضروری خودداری كرد. کیف‌های دارای چند محفظه بهتر از سایر انواع كیف‌هاست؛ چرا كه به گسترش یکنواخت وزن وسایل مدرسه کمک می‌کند.

مدیرگروه بهداشت محیط و حرفه‌ای معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: کوله ‌پشتی نباید هنگام حرکت تکان بخورد و بند تسمه‌های کوله باید به اندازه کافی نرم باشد که فشار موضعی ایجاد نکند.

وی درباره ویژگی‌های كفش مناسب در دانش‌آموزان نیز گفت: پوشیدن كفش نامناسب بیماری‌های مختلفی نظیر میخچه، حساسیت‌های پوستی، درد ناحیه پاشنه و زانو را به دنبال دارد و در موارد شدید سبب فرورفتن ناخن در گوشت پا، تاول و خستگی زودرس در دانش‌آموز می‌شود. بنابراین در انتخاب كفش باید دقت لازم را به کار برد.

حسنی با بیان اینکه استفاده از كفش‌های سنگین باعث خستگی مزمن شده و پای دانش‌آموز را زخمی می‌كند، گفت: كفش باید كاملا اندازه پای دانش‌آموز باشد؛ چرا كه كفش بزرگ باعث عدم تعادل در راه رفتن و كفش كوچك‌تر از اندازه پا موجب فشردگی پنجه، و بروز تاول و میخچه می‌شود.

وی در این باره ادامه داد: پاشنه كفش باید كمتر از سه سانتی‌متر باشد؛ چرا كه كفش‌های پاشنه بلند و تخت، هر دو خطرناك بوده و با ایجاد خستگی زودرس، وارد آمدن فشار بر ستون فقرات و زانوها، باعث بروز اختلال در راه رفتن می‌شود. كفش‌های پنجه باریك و دارای پشتی كوتاه مناسب دانش‌آموزان نیست.

مدیرگروه بهداشت محیط و حرفه‌ای مركز بهداشت خراسان رضوی افزود: كفش پلاستیكی نیز مانع رسیدن هوا به پا می‌شود. بنابراین كفش باید جنس طبیعی داشته باشد؛ مانند كتان و یا چرم كه تبادل هوا در آن به راحتی انجام گیرد. استفاده از كفش‌های كتانی دارای كف نازك نیز موجب وارد آمدن ضربه و فشار به پای فرد شده و به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند. همچنین توصیه می‌شود در زنگ ورزش از كفش مخصوص استفاده شود.

وی با بیان اینکه نشستن بیش از دو كودک در یک نیمكت مدرسه توصیه نمی‌شود، به ایسنا گفت: در استفاده از نیمكت مدرسه بهتر است كودک از میز و صندلی شخصی استفاده كند كه بر اساس وضعیت بدن او طراحی شده باشد؛ در غیر این صورت بیش از دو كودک نباید روی یک نیمكت بنشینند.

حسنی افزود: پوشش صندلی دانش‌آموزان باید نرم باشد؛ چرا كه توان دانش‌آموز در طول درس گرفته می‌شود. همچنین اندازه و بلندی میز و نیمکت باید با سن و قد دانش‌آموز مطابقت داشته باشد؛ به طوری كه کف پا به راحتی با زمین تماس داشته باشد. هنگام مطالعه نیز سر و گردن نباید بیشتر از 20 درجه به طرف پایین خم شود.

وی در پایان گفت: افرادی که طولانی مدت مطالعه می‌کنند یا به حالت نشسته کاری را انجام می‌دهند، باید هر 20 دقیقه یک بار عضلات خود را حرکت دهند؛ به طوری که عضلات ناحیه ران، ستون فقرات و شانه نباید به طور مداوم بی‌حرکت بمانند؛ چرا كه در طولانی مدت صدمات زیادی را برای فرد ایجاد می‌کند.