فاطمه طاهری در گفت وگو با ایسنا، اظهار كرد: در بیش از 80 درصد از موارد، کودک مبتلا به شبادراری هیچ بیماری و یا عیب و نقص عضوی ندارد و در کمتر از 20 درصد موارد ممکن است بیماریهایی مانند دیابـت، عفونت ادراری، بیماریهای مادرزادی کلیه، نوعی کم خونی و عیوب نخاع و بیماریهای سیستم اعصاب علت شبادراری باشد.
وی با بیان اینكه كه عوامل ارثی و سوابق والدین نیز در بروز شبادراری مؤثر است، یادآور شد: باید توجه داشت همان طور که زمان راه رفتن و حرف زدن كودكان با همدیگر متفاوت است، روند بالا رفتن ظرفیت مثانه و زمان قدرت کنترل مثانه نیز در کودکان ممکن است با هم متفاوت باشد.
این روانشناس، مسائل روحی و عاطفی را از مهمترین علل شب ادراری برشمرد و تصریح كرد: مسائل روحی و عاطفی به خصوص در کودکانی دیده میشود که قبلاً کنترل ادرار داشته، اما اکنون دچار شبادراری شدهاند از جمله عوامل روحی که میتواند سبب شبادراری شود، تولد یک نوزاد در خانواده است که میتواند موجب شود توجه پدر و مادر به نوزاد معطوف شده و به کودک بزرگتر کمتر توجه کنند.
طاهری، جدایی پدر و مادر و نیز اختلافات و کشمکشهای درون خانواده را یكی دیگر از دلایل شبادراری دانست و اضافه كرد: جابهجایی خانواده، مسافرت یا فوت یکی از والدین، تحقیر و تنبیه بیش از حد بزرگترها نسبت به کودک، ایجــاد ترس و هیجــان و اضطــراب شدید در کودک با شنیدن و یا دیدن مناظر و فیلمها و یا بازیهای ترسناک کامپیوتری، جزو دیگر عوامل بسیار مهم در شبادراری است که به تازگی و در سالهای اخیر بسیار اهمیت پیدا کرده است.
وی با تأكید بر اینكه آلرژی و حساسیت کودک به غذاها و به خصوص شیر گاو میتواند دلیلی برای شبادراری او باشد، خاطرنشان كرد: والدین باید دقت كنند که در چه شبهایی و با مصرف چه مواد و یا غذاهایی، این شبادراری در كودكشان تشدید میشود تا كودك را از مصرف آن منع كنند.
این روانشناس در ادامه اظهار كرد: قبلاً تصور میشد که کودکان مبتلا به شب ادراری، خواب عمیقتری دارند و یا شب ادراری ناشی از اختلال در خواب و بیدار شدن کودک است، اما به تازگی نشان داده شده است که بین خواب کودکان مبتلا به شبادراری و سایر کودکان تفاوتی وجود نداشته و خیس کردن رختخواب در هر مرحله از خواب، چه در مرحله خواب عمیق و چه در مراحل خواب سطحی، ممکن است اتفاق بیفتد.
وی با بیان مهمترین راههای درمان شبادراری، ادامه داد: از بین بردن همه فاکتورها و مسائل عاطفی و روحی که منجر به اضطراب و مشکلات عصبی در کودک میشود، یكی از پر اهمیتترین راههای درمان محسوب میشود.
طاهری، خطاب به والدین، گفت: با استفاده از تشکچههای زنگ داری که در صورت تماس با اولین قطره ادرار زنگ آن به صدا درمیآید و موجب بیداری کودک میشود، میتوان ظرف چند هفته یک رفلکس شرطی در کودک ایجاد كرد به طوری که حتی پرشدن مثانه نیز میتواند به تدریج باعث بیدار شدن کودک شود.
این روانشناس با اشاره به اینكه در روز باید مایعات زیادی به كودك داده شود و به کودک آموزش داد تا حتیالامکان در طول روز ادرار کردن را به تأخیر اندازد تا حجم مثانه بیشتر شده و در طول شب دیرتر پر شود، خاطرنشان كرد: بدیهی است از غروب آفتاب به بعد لازم است مصرف مایعات و غذاها و میوههای آبدار به حداقل برسد و کودک حتماً قبل از خواب به دستشویی برود.
وی، تشویق طفل در انجام این تمرینات و رعایت دقیق درمانهای دارویی و غیردارویی را بسیار مؤثر دانست و افزود: میتوان کودک را به ازای هر چند شب که در خواب ادرار نمیکند تشویق کرد و در صورت عدم خیس کردن برای مدت طولانی برای وی جایزهای نیز تهیه كرد.
طاهری، خاطرنشان کرد: در صورت عدم درمان با روشهای فوق، كودك را به روانپزشك برده تا با مصرف دارو درمان یابد.
نظر شما