به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات آنلاین از verywellfamily، قنداق کردن همان پیچاندن نوزاد در پتو است؛ در حالی است که فقط سر او بیرون است.

قنداق کردن چه فوایدی دارد؟

هنگامی که کودک در رحم است؛ در یک کنج دنج قرار می‌گیرد و قنداق کردن نیز همان حس امنیت و گرمای درون رحم را تداعی میکند.

قنداق کردن به نوزادان کمک می‌کند طولانی‌تر و عمیق‌تر بخوابند.

علاوه بر این قنداق کردن می‌تواند تعداد دفعاتی که رفلکس نوزاد را از خواب بیدار می‌کند، را کاهش دهد.

با این حال بهتر است از یک سنی به بعد دیگر نوزاد را قنداق نکنید.

زمانی که نوزاد قادر به غلت خوردن است، قنداق را کنار بگذارید.

هنگامی که کودک می‌تواند بغلتد، قنداق می‌تواند حرکت او را محدود کرده و منجر به افزایش خطر خفگی شود.

بهتر است قنداق کردن را در حدود دو ماهگی متوقف کنند.

خطرات قنداق کردن در کودکان بالای دو ماه چیست؟

یکی از خطرات قنداق کردن این است که حرکات نوزاد را محدود کند. با تحرک بیشتر نوزادان باید بتوانند حرکت بیشتری داشته باشند.

در واقع قنداق کردن می‌تواند جریان خون را در اندام‌ها و بدن محدود کند.

قنداق کردن در کودکان بزرگ‌تر می‌تواند خطر ابتلا به دیسپلازی هیپ را افزایش دهد، یعنی مفاصل ران به طور طبیعی رشد نمی‌کنند.

قنداق کردن ممکن است در ماه‌های اولیه مشکلی ایجاد نکند، اما وقتی کودک شما از دوره نوزادی می‌گذرد، قنداق کردن می‌تواند در توانایی یادگیری مهارت‌های خود تسکین دهنده مشکل ایجاد کند.

جایگزین‌های قنداق کردن

بنابراین اگر کودک شما بالای دو ماه است می‌توانید از کیسه خواب به جای قنداق کردن استفاده کنید.

آن‌ها از پتو ایمن‌تر هستند، زیرا در میله‌های تخت گیر نمی‌کنند و یا باعث خفگی نمی‌شوند.

کیسه‌های خواب دامنه حرکت بازو را ممکن می‌کنند؛ اما گرما و راحتی قنداق را دارند.