دکتر ابوالقاسم رحیمدل ضمن بیان این مطلب اظهار كرد: پارکیسون (لرزش) بیماری است که معمولا سنین متوسط عمر را درگیر میکند و به طور متوسط در سنین 55 سالگی بروز پیدا میكند.
وی با بیان این كه این بیماری در سنین 20 تا 80 سالگی نیز بروز مییابد، افزود: در موارد نادری حتی تا سن زیر 20 سال هم دیده شده است و شیوع این بیماری در جامعه حدود 160 نفر از هر صد هزار نفر است.
دكتر رحمیدل خاطر نشان ساخت: این بیماری در سنین پیری شیوع آن افزایش مییابد به طوری كه در 550 نفر در هر هزار نفر دیده میشود.
وی تصریح كرد: این بیماران در زمان استراحت به یکی از حالت های لرزش كه فرکانس 4 تا 5 هرتز دارد و تقریبا در انتهای اندام ها و به خصوص در دست ها ظاهر میشود مبتلا میشوند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی یزد با بیان این مطلب كه لرزش در حال استراحت با فعالیت محو میشود و با ادامه فعالیت مجددا ظاهر میشود خاطر نشان ساخت: این لرزش در لبها، چانه و زبان هم شایع است و با راه رفتن لرزش دست ها ( كه اولین علامت پارکینسون است) افزایش مییابد.
وی در خصوص حالت دیگری از لرزش گفت: سفتی مفاصل حالت دیگر این بیماری است که به صورت افزایش مقاومت نسبت به حرکاتی که یک معاینهگر انجام میدهد خود را نشان میدهد و در ضمن این سنتی مفاصل در همه جهات حالت چرخ دندهای به خود نمیگیرد.
دكتر رحیمدل در خصوص وضعیت خمیده این بیماران گفت: این وضعیت از اندامها شروع شده به این صورت كه سر به حالت خمیده و کمر حالت قوز مانند پیدا می کند و اندام ها در جلو بدن نگه داشته میشود و حتی آرنج و لگن و زانو حالت خمیده پیدا میکنند.
وی خاطر نشان ساخت: عامل دیگر لرزش فریزینگ یا ناتوانی موقت برای ایجاد حرکات فعال که بیشتر پاها در حین راه رفتن دچار اختلال می شود در بعضی موارد پلک ها هم درگیر میکند که پلاک ها 40 ثانیه دیرتر باز میشود.
این متخصص مغز و اعصاب در پایان با بیان این كه داروهایی که دارای ترکیبات L-DOPQ هستند بهترین دارو برای درمان پارکینسون میباشند، توصیه كرد: داروهایی به مانند؛ تری هگزی فنی دیل – کپسول آمانتاوین برای کاهش لرزش و افزایش حرکات موثر میباشد. و همچنین فیزیوتراپی و ورزش مناسب نقش بسیار مهمی در جلوگیری از پیشرفت این بیماری دارد.
نظر شما